Wij zijn in Nederland gewend om in de bebouwde kom en op snelwegen niet meer in te halen als we een tegenligger op de andere weghelft van te dichtbij zien naderen. Niet meer als twee auto’s naast elkaar op een tweebaansweg is daarbij de stelregel. Dat geldt hier in Vietnam, en zeker in Hanoi helemaal niet. Met het grootste gemak haalt onze chauffeur in op elk gewenst moment, wij hielden vooral in het begin ons hart vast; als er conflicten dreigen of zelfs ontstaan, is het nog vroeg genoeg om even een oplossing te bedenken, denkt men kennelijk, er wordt dan druk door iedereen gelijktijdig getoeterd vervolgens schikt iedereen een beetje in, zodat er drie en soms wel 4 auto’s naast elkaar op een weg passen. 

Onder: Een verkeersplein in Hanoi. Geen stoplichten , geen verkeersagenten, geen zebrapaden; iedereen doet maar wat, en wij hebben het nog geen enkele keer verkeerd af zien lopen……

Onder: Een normale verkeerssituatie, waarbij voetgangers en fietsers en auto’s elkaar al overstekend tegenkomen. Oversteken, zo leerden wij, doen we nadat we eerst naar rechts, en dan naar links hebben gekeken. Vietnamezen hebben veel betere regels. Onze gids leerde ons: “gewoon aan de oversteek beginnen en rustig maar zeker doorlopen of fietsen, niet te snel, maar zeker niet stoppen” !! Er wordt door de andere weggebruikers op geanticipeerd dat je niet stopt.

Onder: Met Sjing (R) de chauffeur en gids Tuck verlaten we Hanoi om naar het 135 km westelijker gelegen Mai Chau te rijden, we doen daar ongeveer 4 uur over.

Onder: Onderweg van Hanoi naar Mai Chau weet je niet wat je allemaal ziet. Sowieso een hele mooie route met schitterende landschappen maar ook weer (althans voor onze begrippen) grote verkeerschaos. We kwamen in ons eerste ritje al voor zeker 1000 jaar gevangenisstraf aan zware verkeersovertredingen tegen. Zoals dit busje dat door de verkeerde belading in bochten bijna omviel.

Onder: Het vrachtverkeer in dit land vindt plaats op de brommer, motorfiets en scooter, de meest waanzinnige transporten kom je tegen. Een complete kippenren achterop, of iemand met een koelkast en daarboven op een grote TV achterop de brommer is de gewoonste zaak van de wereld.

Onder: Dit trok ook wel onze aandacht; een varkenstransport op de brommer, gekiekt door de voorruit van onze auto.

Onder: Hier dit transport van 7 varkens van de zijkant gekiekt toen we er langs reden.

Onder: Niet ver van Mai Chau zagen we deze vrouw in de rijstvelden werken. Onze gids sprak wat met haar; ze bleek 60 jaar te zijn

Onder: Een hardwerkende boer(in) in de rijstvelden. Leeftijd onbekend. Overigens zie je bijna nergens mannen werken.

Onder: De huisjes van de boeren in de Mai Chau vallei staan op palen. Men houdt er dieren onder, en de hoogte beschermt de bewoners tegen water en ongedierte.

Onder: Ook een van de paalwoninkjes in Mai Chau

Onder: In Mai Chau zagen we s’ avonds een dansshow in de originele plaatselijke kostuums. Heel kleinschalig allemaal, voorstelling gratis, met 15 bezoekers, en de dansers herkenden we van het hotel en van de lokale marktkraampjes 

Onder: De in mystieke ochtend dauw gehulde heuvels van de Mai Chau vallei, vroeg in de morgen. Het dorpje Mai Chau is goed te zien.

Onder: Op de lokale markt in Mai Chau kiekte ik deze vriendelijke visverkoopster; het zou toch bijna een Volendamse kunnen zijn, zo mooi.

Onder: Naast haar verkoopt een dame de ingewanden van diverse dieren, wel even slikken als je dan hier voorbijkomt.

Onder: Pal naast bovenstaande ingewanden kiekte ik in een kraampje deze volgens onze gids (nu nog levende ) lekkere borrelhapjes.

Onder: Vanuit Mai Chau reden we naar Ninh Binh, een heel mooi bergachtig gebied, dat ook wel het “Halong Bay op het land”, wordt genoemd. We maakten er een leuk fietstochtje.

Onder: Een van de mooie uitzichten tijdens onze fietstocht. Wat een prachtig land, dit Vietnam !!

Onder: Na ons fietstochtje, kwam iemand de fietsen waarop Mary mijn persoon en de gids hadden gereden weer ophalen. Drie stuks, en allemaal achterop de scooter.