We gaan vertrekken!
Het is bijna zover; ik schrijf dit op maandag 21 november. Overmorgen vertrekken we naar Hanoi, de eerste stop op onze komende wereldreis, die ons achtereenvolgens in Vietnam, Laos, Cambodja, Zuidoost Australie met Sydney, Melbourne, Adelaide, Tasmanie en La Reunion (Oost van Afrika in Indian Ocean) zal brengen. Ondanks onze uitgebreide reiservaring van de laatste jaren waaronder een aantal lange wereldreizen, zijn we toch weer een beetje nerveus aan het worden. We gebruiken geen koffers, maar reistassen, daarmee kunnen we beter overweg in de Campervan in Australie en in Tasmanie. De tassen staan nu klaar, de allerlaatste puntjes moeten nog op de i worden gezet en we kunnen naar Schiphol. Als de mist maar geen roet in het eten gaat gooien.
“Of de duivel er mee speelt” zegt men dan; zo gaven de afgelopen week verschillende apparaten in ons huis de geest. Zo maar ineens , één week voor ons vertrek. De stereo versterker in onze woonkamer die ontploft is, de CV ketel die begon te lekken, de bass woofer in de Weinstube verbrand, en vandaag dan de stofzuiger ook in de fik. Het kan verkeren vrienden.
Onder: Op deze kaart de route van onze komende wereldreis, tijdens welke we – inclusief vluchten en rijdend over de weg -, zo’n 41.000 km zullen afleggen.
Weinig Showbizz , maar veel topmuziek en sfeer bij Specs Hildebrand en the Livin’ Room Band in PX
We hoefden er afgelopen zaterdagavond niet ver voor van huis. Slechts 50 meter lopen was het van onze woning in het Volendamse dorpscentrum naar het afgeladen en gezellig ingerichte PX, waar Specs Hildebrand z’n 35 jarig jubileum vierde, en het Volendamse platenlabel Paso deze gelegenheid aangreep om de nieuw CD “Outsider” van Specs te lanceren. Professioneel opgezet door One Way Wind hoofdredacteuren Johan Tol en Michel Veerman van Paso Records. Na de oproep van Theo: “Hoe meer jullie drinken, hoe beter wij klinken”, werd het een oergezellige avond onder voortreffelijke muzikale regie van componist/tekstschrijver/zanger/gitarist & country/blues en soul freak Theo van Scherpenseel alias Specs, die zich omringd weet door een stel door de wol geverfde topmuzikanten. Speciale vermelding van mij voor gitarist Frans Pelk, wat een virtuoos is dat, en wat een “speelplezier” straalt die man uit. Tracks van de nieuwe CD, waaronder het aanstekelijke “The Good die first” , maar ook Specs klassieker It’s So Long Ago ( een nieuwe CD uitbrengen impliceert dat er oude zijn, aldus Specs ) , en cover beauty’s als “The Legend Of The Captains Daughter”” kwamen voorbij. Geen toeters en bellen, gelukkig geen showbizz, gewoon recht voor zijn raap swingend – o.l.v Mister Rythm Kees Steur – en poep strak muziek maken en zingen, met soul. Het geheel stond als een dijk, waarbij mij opviel dat de herkenbare zangstem van Spec’s in dit instrumentale geweld als boegbeeld van de performance overeind bleef. Ja, er mankeerde slechts èèn ding aan het concert van Specs; het had nog langer mogen duren, en dat vond iedereen. Na afloop bezochten we nog even bar t Winckeltje, de stamkroeg van Spec’s en de zijnen. Het werd weer laat, te laat !
Onder: Specs Hildebrand – in het midden – en The Living Room Band, met uiterst rechts Jan Akkerman.
Pakjesmiddag bij ons thuis.
Onder: Omdat we over een paar dagen vertrekken voor onze wereldreis hebben we zondag de 20ste november alvast maar pakjesmiddag met de kinderen en kleinkinderen gevierd, net als vorige jaren, in de Weinstube onder ons huis. Vorig jaar waren we al op 11 september vertrokken voor een bijna 5 maanden durende wereldreis; de Sint schoot er toen bij in. Dit jaar wilden we absoluut weer een pakjesdag voor de kleinkinderen organiseren en besloten daarom pas te vertrekken nadat de Sint in Volendam was gearriveerd.
Onder: Het is mooi om die kleinkinderen helemaal uit hun dak te zien gaan bij het uitpakken van hun kado’s. Met die spontane menselijke hebberigheid, die heel jonge kinderen nog niet kunnen verbergen, zoals de meeste volwassenen wel geleerd hebben. Nadat alle pakjes waren ingetreden, genoten we – rechtsonder – van een Chinese maaltijd met z’n allen. Dit was tevens het afscheidsdineetje met onze kids en kleinkids. We hebben nog niet definitief afscheid van ze genomen; daartoe zoeken we ze vandaag (maandag) en morgen nog even op.
Onder: Kleindochter Sophie met haar dansgroep links op de bühne van sporthal de Opperdam. Op de rechter foto 2de van rechts in de kleedkamer van de Volendamse sporthal Opperdam juist voor haar optreden in de grote Sinterklaasshow die daarin elk jaar voor alle Volendamse scholieren wordt georganiseerd. De foto’s werden mij toegestuurd door moeder Brenda. Helaas konden wij er niet live bij zijn.
WINTER IN VOLENDAM en OMGEVING
Omdat we over 2 dagen voor drie maanden vertrekken naar warme oorden op het zuidelijk halfrond, en wij de winter hier grotendeels zullen missen, besloot ik vandaag nog maar even in mijn foto archief op zoek te gaan naar wat winterse beelden van Volendam en nabije omgeving. Daarnaar kijkend besef ik weer eens hoe mooi het hier in de winter kan zijn. Er wordt daarom als er sneeuw ligt veel gefotografeerd; door de meesten vaak op dezelfde plekken. Elke zichzelf respecterende fotograaf probeert natuurlijk zoveel mogelijk exclusieve plaatjes te maken, en zo weinig mogelijk “open deuren” in te trappen. Toch kunnen die open deuren best wel de moeite waard zijn. Met die insteek ben ik nu eens mijn archief ingegaan; zie hieronder het resultaat.
Onder: Deze luchtfoto heb ik nog niet eerder ergens gepubliceerd of gebruikt. De Volendamse haven in januari 2010 gezien in noordoostelijke richting
Onder: De prachtige Calkoengracht in het centrum van Volendam
Onder: Volendamse haven met de visafslag op 29 december 2005 tegen zonsondergang. Je “proeft” als het ware de kou in deze foto.
Onder: Het centrum van het Doolhof, een van de oudste buurten van Volendam
Onder: IJspegels op het parkeerterrein achter Hotel Spaander, met op de achtergrond het Volendamse Noordeinde.
Onder: De veel gefotografeerde Molen aan het begin van de Achterdichting van Katwoude, aan de poorten van Volendam.
Onder: Luchtfoto van bovenstaande molen. Nu vanuit de tegenovergestelde richting als die hierboven.
Onder: Dezelfde molen uit een iets andere hoek en bij andere omstandigheden levert weer een heel ander plaatje op.
Onder: De VD 94 in de Volendamse haven.
Onder: Standaard luchtfoto van de Volendamse haven in wintertooi. Standaard, maar toch wel mooi.
Onder: De sluizen bij het Oorgat in Edam; een mooi stukje Noordholland.
Onder: Het centrum van Edam onder een laagje sneeuw.
Onder: Een uniek schouwspel aan de Edamse Vesting; de met rijp bedekte bomen. Vaak duurt dit maar heel even, de opkomende ochtendzon maakt er snel een eind aan.
Onder: Meergracht/ Schippersgracht in het Volendamse dorpscentrum. Wij noemden dit vroeger, als kinderen, de Zwanensloot vanwege de vele zwanen die er in vertoefden..
Onder: Tja toch ook wel een feeëriek gezicht, ook al is het nep, deze huisjes op het Marinapark Volendam
Onder: Onder aan de dijk op het Noordeinde van Volendam.
Onder: De kaasboerderij tussen de witte bomen langs de Zeddeweg net voor je Volendam binnen rijdt.
Onder: Deze tijd opname maakte ik s’ avonds laat vanaf het statief op het Doolhof in Volendam; het was zo bitter koud dat ik de knopjes aan m’n camera bijna niet meer kon bedienen
Onder: Luchtfoto van het besneeuwde Doolhof. Op de voorgrond Hotel Spaander met parkeerterrein en Hotel v Diepen. Links midden is het bevroren “Breikie” te zien, waarop wij als kleine kinderen leerden te schaatsen. Links naast de Vincentiuskerk, juist voor de Pastorie, ligt het zogenaamde “Kerkebreikie”, waar vroeger ook altijd druk op geschaatst werd.
Onder: Het beroemde Volendamse Breikie vanaf de grond gefotografeerd, rechts op de achtergrond het Doolhof.
Onder: Doolhof by night. Zou een echte kerstkaart uit Volendam kunnen zijn.
Onder: Dezelfde locatie als boven maar dan overdag, en vanaf de andere kant .
Onder: Een paar seconden vliegen van Volendam verwijderd, en bij helder weer vanaf onze Volendamse dijk goed te zien. Het Paard van Marken, een geliefd object bij fotografen. Luchtfoto’s bij dergelijke omstandigheden zijn natuurlijk al snel exclusief; vaak laten de vlieg,- en foto technische beperkingen zoals ijszafzetting, laaghangende bewolking en/of slechte zichten het fotograferen niet toe. Elke foto die je dan kan maken als het even opklaart is dus uniek.
Onder: Het Paard van Marken, de bewoners Liane en Thijs staan te kijken. Verder commentaar overbodig !
Onder: Tegenlicht opname op 6 mrt 2005 van het “Paard”
Onder: Een “gezellige” opname van de Kerkbuurt in Marken. Een standaard luchtfoto van een koud tafereel, met warme sfeer.
Onder: Nog een luchtfoto van de Volendamse haven, nu bijna helemaal dichtgevroren
Onder: Het Noordereinde van de Volendamse Haven vanaf een hoogte van 500 ft (150 mtr) gefotografeerd op 26 januari 2010
Onder: Schitterend panorama van het centrum van Volendam in een waterig winterzonnetje; de Gouwzee ligt er bevroren bij.
Onder: Sneeuw tafereel langs de dijk van Edam naar Hoorn, noordelijk van Volendam
Onder: Rijdend langs de IJsselmeerdijk van Edam naar Hoorn kiekte ik dit prachtige tegenlicht plaatje in westelijke richting.
Onder: De beroemde kettingbrug in Edam met rijp op de bomen in het tegenlicht van een opkomend zonnetje
Onder: De andere kant van de Edamse Kettingbrug; de sfeer versterkt met Sepia effect
Onder: Het Volendamse Noordelijke Havendijkje
Onder: Aanmeer kade en steiger in de Volendamse Haven
Onder: Het Volendamse Noordeinde, met op de voorgrond het met sneeuw en ijs bedekte zandstrandje van “Wullempie”
Onder: Het Volendamse Noordeinde vanuit het Noorden gezien in de richting van “Wullempie en Hotel Spaander.
Onder: Het huis van cafe eigenaar Ton Tol aan de Calkoengracht tegenover de “Fritsze Brug”
Onder: Op een van bovenstaande luchtfoto’s van het Doolhof zagen we het Breikie liggen waarop wij als kleine kinderen leerden schaatsen. Links op de foto het bevroren Breikie, met op de achtergrond links bar “Het gat van Nederland”, en cafe “De Oude Brug”
