Op de Gan Gan

Abusievelijk meldde ik in de vorige editie dat we naar Griekenland af zouden reizen, maar dit moest Turkije zijn. We komen echter op deze reis nog wel in Griekenland. Na de landing in Dalaman, in Turkije, reden we in een taxi naar Datca, waar het gemotoriseerde motor/zeilschip de Gan Gan lag afgemeerd. De Gan Gan is een zeilboot van Germaine en Gerard uit Utrecht. Op het internet te vinden onder www.zonnigzeilen.nl Uiteraard maakten we uitgebreid kennis met de tweekoppige Turkse bemanning. “Kenan” de kaptein, en “Caner” de kok. We voeren, -voortgeblazen door een stevige bries-, naar een afgelegen baaitje ergens aan de Turkse kust. Hier gingen we voor anker voor de nacht. Wat een genoegen om in een dergelijke exotische ambiance heerlijk rustig van een biertje of wijntje te genieten. Al snel bemerkten we bovendien dat de kok zijn vak uitstekend verstaat. Het diner smaakte ons heerlijk. Het lijkt een uitstekend weekje te worden hier, met mooi weer. Elke dag een wolkenloze hemel bij 30 graadjes. Afzien manneeeee…

Onder: Hier onze groep met vlnr Mary,Wil,Jan,Dick, Gre, Lau, op het achterdek van de Gan Gan in de haven van vertrek, de Turkse kuststad Datce

 

Onder: De Turkse bemanning. “Caner” de kok, links,  en “Kenan” de kaptein rechts.

 Onder: Voor vertrek in de haven van Datce op het achterschip Gre en Mary

Onder: Voor vertrek worden alle kabels en touwen van het schip op sterkte door Lau Stroek gecontroleerd, en goed bevonden!

Onder: Weldra zweven we met grote snelheid over de Middelandse Zee. Grappig op deze superwijdhoek foto is dat de schaduw van het grootzeil midden over het schip loopt.

 

Onder: Met Dick en Wil aan het eerste wijntje

 Onder: Gre en Wil bespreken hier het navigatieplan met de Kapitein. Het is maar goed dat ze allebei verstand van zeilen hebben.

 Onder: Het is heerlijk vertoeven op de Middelandse Zee

 

 Onder: De kok is voortreffelijk, dat belooft wat. Hieronder enkele van zijn specialiteiten die hij het eerste voor ons bereidde. Links een salade met geitenkaas, midden heerlijke koolbladen met rijst, en rechts bonen met tomaten en uitjes.

Onder: Uit een belendende boot zagen we deze heer snel even het water ingaan na het verorberen van een kingsize pak Bulgaarse yoghurt. Gedreven door zijn kennelijke hoge nood vond hij een beschut plekje, maar was niet veilig voor mijn telelens. Wat hij hier net gedaan heeft is niet moeilijk te raden.

Onder: Langs de kust zijn de meest exotische baaitjes te zien.

 Onder: Na de eerste nacht werden we tijdens ons ontbijt verrast door een tweetal dames op een boot naast ons. Zij dachten in het geniep hun “standjes” te kunnen afwerken. Ook zij waren niet veilig voor mijn 300 mm telelens.Het was een heel vreemd schouwspel wat zich voor mijn lens afspeelde, zie foto hieronder.

 Onder: Het begon er steeds ingewikkelder uit te zien, wat de dames deden op het bovendek van het schip. Daarom besloot ik er maar een serie aan te wijden.

Onder: Wat een toestanden. We kregen het er benauwd van op onze boot, en waren zelfs geneigd een applausje na afloop van deze bizarre voorstelling te geven, maar het was helaas te ver. Ze hoorden ons niet.

 Onder: We zeilden het ene na het andere mooie haventje in.

 Onder: Wie zegt dat Turkse wijn niet lekker is moet maar eventjes langskomen. Mary Gre en ik genieten er in elk geval van.

Onder: S ávonds is het net als in alle Grieks haventjes heel erg knus en gezellig

 Onder; Met een busje reden we naar de toeristenplaats Marmaris. Het was hier nog niet echt druk, maar wel bloedheet !!

 Onder: Lau wordt nogal eens door bijen en wespen gestoken; hij is eraan gewend dat vrouwelijke omstanders vooral vrouwen hem dan met een tekentang uitzuigen. in dit geval had hij pech. Zijn vrouw Gre had er, zoals op de foto te zien is geen trek in.

Vaderdag 2011.

Van onze kinderen kreeg ik met vaderdag een lekker flesje rode wijn, en  twee boeken van Salomon Kroonenberg. Het al eerder verschenen: “De menselijke maat”, waar ik al enige delen van gelezen had, en zijn nieuwe boek: “Waarom de hel naar zwavel stinkt”. Professor dr. Salomon Kroonenberg is Nederlandse hoogleraar in toegepaste geologie aan de TU Delft, en een van de meest gezaghebbende geleerden in Europa op dit gebied. Hij gelooft niet dat de mensheid door CO2 productie invloed op het klimaat kan uitoefenen. Ik ben het daar volkomen mee eens. Mijn kinderen weten dat ook, vandaar die boeken.

Het leven zit vol met verrassingen. Ik had nooit gedacht dat er op vaderdag – sind onze kids de deur uit zijn- , voor mij nog vaderdag rijmpjes gemaakt en voorgedragen, – en kartonnen slippers in elkaar gefröbeld en geknipt zouden worden . Maar daarbij had ik niet op kleindochter Sophie en kleinzoons Thijs en Nico gerekend. Zie verder de foto’s hierover. 

Onder: Schoondochter Brenda wordt artistiek. Ze stuurde me deze twee fotootjes die ze met haar i-phone gemaakt had van de ogen van haar kids Sophie links, en rechts Thijs. Grappig, de totaal verschillende uitkijk van deze broer en zus.

Onder: Speciaal voor vaderdag had Sophie in haar gedichtjesboek een gedichtje – meest links -voor haar Bap (opa) uitgezocht.
Het ging oorspronkelijk niet over een Bap, dus moesten wat woorden door haar aangepast worden. Daarbij is het geschreven met haar favoriete rode glitterink.Schitterend toch !!  Thijs las het rijmpje – in het groen – voor uit zijn hoofd, het was hetzelfde rijmpje dat hij voor zijn vader had voorgedragen , dus dat ging in een moeite door. Hij heeft op er op zijn rijmpje voor mij een vliegtuig bij getekend. Frappant is, dat dit vliegtuig zo te zien snel daalt of zelfs neerstort. Nico had samen met zijn moeder Sylvia slippers voor de Bap gemaakt. Opvallend hierbij zijn de vijf dezelfde tenen in de linker slipper !!
 

Onder: Van kleinzoons Jan, Kees en Tim maakte ik snel even onderstaande foto op het bankje voort ons huis. Jan en Kees beginnen al belangstelling voor en van de dames uit de buurt te krijgen. Hoe zou dat nou kunnen?

Met PH-BZN naar Texel

Onder: Met zwager Gerard en fotomaatje Jan Kiek vloog ik deze week naar Texel. Onderweg maakten we vele prachtige luchtfoto’s. Hier staan we voor vertrek in de hangaar van Polderaviation. Zwager Gerrit leunt heel rustig tegen de  propeller. Het is de laatste keer dat we in deze hangaar staan; het bedrijf is op de fles, en de PH-BZN staat nu in de hangaar van Air Waterland gestald.

Onder: Onderweg maakte ik deze foto van de nieuwe wijk Broeckgouw in Volendam. Op de achtergrond de Jachthaven van Edam en de Camping Edam

Onder: Op deze foto boven de Julianaweg in Volendam, is goed te zien welke rij van de Julianaweg-huizen door de Woningbouwvereniging gesloopt zijn. Er worden op dezelfde lokatie binnenkort, door dezelfde Woningbouwvereniging “De Vooruitgang” weer prachtige nieuwe panden gebouwd.

Vogeleiland De Kreupel

Onder: Er zijn maar weinig Nederlanders die dit nieuwe IJsselmeer eiland op onderstaande foto gezien hebben. Is dat er dan? Een nieuw IJsselmeereiland? Jazeker. Het heet: De Kreupel

. Op geen enkele landkaart zag ik het nog, en ook op Google Earth is nog niets van dit 70 hectare grote eiland te zien. Het onderste deel met de aanlegsteigers is een natuurhaven die plaats biedt aan 25 recreanten. Voor de lezers van dit journaal gaan alle luikjes open ook die van dit door Rijkswaterstaat aangelegde vogeleiland met recreantenhaven, waar men de nacht in alle stilte door kan brengen met de vogels. 

Op de website van Rijkswaterstaat las ik het volgende over De Kreupel:

De Kreupel is een 70 hectare groot natuurontwikkelingsgebied in het IJsselmeer. Het ligt circa acht kilometer ten oosten van Medemblik op een ondiepte, eveneens de Kreupel geheten. De aanleg van het natuurontwikkelingsgebied door Rijkswaterstaat vond plaats tussen 2002 en 2004. Het bestaat uit zandplaten, die plaats bieden aan vogels die broeden op kale grond zg. kale grondbroeders en kolonievogels. Hier omheen ligt een gordel van ondiep water met incidenteel wat rietbegroeiing, dat als rustgebied voor watervogels functioneert. Het geheel wordt beschermd tegen stroming en golfslag door een onderbroken kade.

Onder: Op onderstaand Google Earth plaatje zien we de ligging van De Kreupel, bij het witte kruis. Al jaren lang zag ik er langs vliegend – vanuit mijn vliegtuig dit eiland ontstaan, en vroeg me steeds weer af wat dit nou inhield. We zijn er nu eens langs gevlogen; een vogeleiland dus. 

Onder: Deze luchtfoto is van de andere kant gemaakt. Op de achtergrond is de kust van Noordholland bij Andijk in de buurt te zien. Op deze foto het deel waar alleen de vogels mogen komen.

Natuurhaven De Kreupel

Website: Bij aanleg van het vogeleiland was er een wens kenbaar gemaakt door waterrecreanten om er te kunnen verblijven. Bezoekers op het vogeleiland zouden de vogels verstoren en verontrusten dus is er naar andere opties gekeken. Uiteindelijk is de wens van de waterrecreanten uitgekomen. Er is een nieuw vaardoel met een mogelijkheid om te overnachten: “Natuurhaven de Kreupel”. In 2008 is deze haven gerealiseerd. De haven is jaarlijks geopend van 1 april tot 1 oktober. Om ervoor te zorgen dat de vogels rust blijven krijgen zijn er 7 dagen in de week havenmeesters aanwezig. Het beheer gaat in samenwerking met onze watersportvereniging de Kreupel. Die vervult, met vele vrijwilligers, de rol als gastheer/havenmeester. Het is verboden om hier te zwemmen en/of te BBQ-en.

Onder: De later aangelegde natuurhaven De Kreupel in het IJselmeer 8 km noordelijk van Andijk

Onder: Een detail dat alleen zichtbaar is voor de lezers van dit journaal. Kennelijk de hut van de havenmeester/toezichthouder

Onder: Een van de foto’s waarop te zien is dat er vele vogels op het eiland zijn neergestreken.

Onder: Ook op deze foto zijn heel veel vogels te zien. Het eiland voorziet dus kennelijk in een grote vogelbehoefte.

Onder: Terwijl ik op Texel nog een vluchtje maakte, kiekte mijn fotomaatje Jan Kiek,  gezeten op het zonnige terras van het vliegveld Texel o.a deze bijna op zijn tafeltje landende parachutisten.

Onder: De familie Scherpenzeel uit Castricum, samen met mij op de kiek van Jan Kiek. Met Padre de Familias Jan – 2de van rechts – als co-piloot, en zijn twee dochters maakten we een prachtige rondvlucht boven het zonnige Texel. We hadden de familie Scherpenzeel een paar jaar geleden ontmoet op het Griekse eiland Chios. Het was leuk ze weer eens te zien.

Onder: Wat een onvoorstelbaar mooi, bijna exotisch plaatje is dit. Het zou toch bijna een of andere tropische bestemming kunnen zijn. Neen waarde vrienden, het is gewoon het Zuiderzee museum en de jachthaven van Enkhuizen. De foto maakte ik tijdens de terugvlucht uit Texel. Zo mooi is Nederland; en dan as t effe kan vooral vanuit een vliegtuig. Het valt mij trouwens op dat het IJsselmeer water de laatste jaren steeds helderder wordt. Je kan vanuit de lucht op steeds meer plaatsen de bodemstructuur goed zien. Zou dat dan wel weer goed zijn voor het voer van de vissen?

Naar Griekenland

Vannacht vliegen we met nog 2 stellen naar Griekenland. We hebben er een boot gehuurd inclusief kapitein en kok, om er te varen tussen Rodos, Symi en de Turkse kust . Afzien mannee…. zouden we bij BZN zeggen. De laptop gaat mee, ik hoop jullie verslag van deze trip te kunnen doen.