Fietsen in omgeving Naarden

Lente maakt allerlei frivole gedachten los bij groot en klein. Onze kleinzoon Jan belde ons het afgelopen weekend op: of we zin hadden om met ze mee te gaan om te fietsen in de bossen. Zo gezegd zo gedaan. Zondagmorgen stalden we onze fietsen naast die van het gezin van Sander en Tamara in de grote bestelwagen van Sander en reden in onze eigen auto met ze mee naar Naarden. Het was prachtig weer, blauwe lucht , geen zuchtje wind, fietsen met kids en kleinkids en hier en daar een gezellig terrasje in een schitterende omgeving. Wat moet een mens nog meer.
Kleinzoons Jan en Kees daagden ons af en toe uit voor een wedstrijdje en zijn voor ons al wat moeilijker bij te houden, zo gaat dat vrienden. Maar ook kleinzoon Tim reed het hele traject zonder gemopper op zijn kleine fiets; voor hetzelfde geld heeft ie er even geen zin meer in, en kunnen wij met zijn fiets op onze rug verder. Het was top, op de terugweg zijn we speciaal voor de boys nog even langs Mc Donalds gegaan. Voor onze kleine nazaten kon de dag toen niet meer stuk. En ook voor ons niet.  
 
Onder: Tijdens ons fietstochtje in de bosrijke omgeving van het Noordhollandse Naarden maakten we even tijd voor een fotootje vlnr: Mary, Tim, Tamara, Kees , Sander, Jan jr en Jan sr 

Onderstaand artikel stond in het Noord Hollands Dagblad. Het is van de hand van Frans W Sluijter, emeritus hoogleraar natuurwetenschap aan de Technische Universiteit Eindhoven.
 

Schandalig hoge bonussen voor ING bestuurders

Zojuist werd bekend dat ING topman Jan Hommen – foto linksonder – bovenop zijn salaris van 1,35 miljoen voor 2010 een bonus van 1,25 miljoen ontvangt. Zijn jaarsalaris over 2010 komt daarmee op 2,6 miljoen euro.  Van de schrik bijgekomen ? Zijn twee mede topbestuurders ontvangen naast hun vorstelijke salarissen ook nog eens bonussen van 600.000 en 700.000 euro, waardoor hun jaarsalaris op elk 1,4 miljoen euro uitkomt.

Kernenergie wel of niet ?

Alle dramatische ontwikkelingen door technische gebreken in de reactors van de kerncentrale in Fukushima verbazen mij als techneut toch wel enigszins. Ik hoor daar bijna niemand over, maar heb – in dit geval – zo mijn twijfels over de alom geroemde Japanse degelijkheid m.b.t de wijze waarop veiligheidstechnisch geanticipeerd is op schade door aardbevingen en tsunami’s.  Hier is technisch gezien op enorme schaal geblunderd, dat kan gewoon niet anders. Dat het om een sterk verouderde installatie gaat mag toch geen excuus zijn. Dieselmotoren die koelwaterpompen aandrijven, moeten in de loop der jaren toch vervangen kunnen worden, hoe dan ook. Ook de wijze waarop men tracht de dreigende meltdown af te wenden duidt op een technisch “loss of control”; zo zag ik zojuist op CNN helicopters  bluswater op de reactor droppen; tja het betreft hier toch echt geen bosbrandje.  

De demonstratie van actiegroep Borsele 2 tegen de kerncentrale in Borsele die vandaag gehouden werd lijkt veel op misbruik maken van een ellendige zich nog voltrekkende ramp, om de eigen politieke stokpaardjes te berijden. Politiek gewin halen over de ruggen van de slachtoffers in Japan. De timing is gewoonweg ongepast. Daarbij; Borsele – links op de foto – is een veel moderner centrale, met indrukwekkende back up systems, hij ligt niet op de rand van een tectonische plaat, er doen zich hier dus geen bedreigende aardbevingen, en tsunami’s voor. De huidige Borsele kernreactor is desalniettemin aardbeving proof en Tsunami (7,4 mtr ) bestendig. Eventuele toekomstige centrales in Borsele zullen bovendien worden gebouwd m.b.v de modernste technieken en inzichten inclusief die welke opgedaan zijn tijdens de dreigende kernenergie crisis in Japan.

Fukushima is een sterk verouderde 40 jaar oude centrale, met een corrupte leiding, die belangrijke defecten in de doofpot stopte. We moeten harde lessen trekken uit wat nu gebeurd is, en niet stoppen met de bouw van nieuwe kerncentrales. Na een dijkdoorbraak – omdat de dijken niet hoog genoeg waren – zegt niemand: “we bouwen geen dijken meer”, maar: “we moeten hogere dijken bouwen”.  Sterkere en veiligere centrales bouwen dus. In Japan zal dat zeker gebeuren. Er is GEEN alternatief. Ook voor ons Nederland geldt dit.

Het veelgehoorde argument van de tegenstanders van kernenergie, dat in Nederland maar 4 %  van het totale energieverbruik door kerncentrales wordt geleverd, en dat we dat kunnen missen door op energie te bezuinigen met spaarlampen en andere padvinders truukjes is gewoon flauwekul. Dat werd ook in de 80-er jaren door deze lieden geroepen. Het energieverbruik is sindsdien echter verdubbeld !!! De vraag naar energie in de wereld neemt heel sterk toe. Dat is nou eenmaal zo, en daar is helemaal niets mis mee. De mensheid moet gewoonweg op zoek naar een alternatief voor olie etc. Want, fossiele brandstoffen worden schaars, windmolens lopen op subsidie en efficiënt zonne-energie vergaren kan alleen in de Sahara. Zolang we de Sahara niet met z’n allen mogen gebruiken hiervoor, is kernenergie het enige voor de hand liggende alternatief; daarbij is het “schone” energie. Het afvalprobleem waar de groenen zo erg mee zitten kan eenvoudig worden opgelost. Met een raket de ruimte in; weg ermee. Wetenschappers hebben dit als een serieuze optie aangegeven. De “politiek correcten” onder ons roepen dan dat we geen kernafval in de ruimte mogen dumpen. Je mag je afval niet bij de buren op straat gooien. Hebben deze lieden zich wel eens gerealiseerd dat het in de ruimte gaat om afstanden van miljoenen lichtjaren.  – 1 lichtjaar is de afstand die een lichtstraal in een jaar aflegt, lichtsnelheid = 330.000 km per seconde !!!  En dat het heelal bruist van nucleaire processen en extreem radioactieve,- en andere gevaarlijke kosmische straling en zonne-winden. Dat beetje kernafval van ons kan daar zonder probleem bij.

Onder: De kerncentrale in Fukusima net na de aardbeving op de linkse foto. De gebouwen om de reactorvaten zijn nog onbeschadigd. Op de rechtse foto zien we dat de behuizingen om de reactorvaten 1, 3 en 4 zijn ontploft door het vrijkomen van waterstof hierin.

LUCHTFOTO’S VAN VOLENDAM

Nu even wat vrolijkere luchtfoto’s

Zoals in de vorige journaal bijdrage was ik gelopen week dan eindelijk weer eens in de lucht, om wat vitamine G op te snuiven en wat luchtfoto’s te maken. Ook vandaag wil ik wat van deze foto’s plaatsen.Vooral de Volendammers komen daarmee vandaag aan hun trekken. Vooral de bewoners van de nieuwe Broeckgouw wijk, waar de eerste nieuwbouw woningen alweer bewoond zijn

Onder: Een panorama van de haven en het centrum van Volendam; in het midden is het nieuwe PX gebouw te zien. Het grote zwarte platte dak is van winkelcentrum “De Havenhof”

OUD BZN DRUMMER JAAP SOMBROEK  – 2de  van links – (59) OVERLEDEN

Doorwerken na je 65ste ?

Deze week zag ik in het enige Nederlandse TV programma waar ik naar kijk ” Pauw en Witteman”, een interview met Cisca Dresselhuys een Nederlandse schrijfster, die een boek had geschreven over doorwerken na je 65ste en de motieven hiervoor. Ik heb daar met een glimlach naar gekeken. Er waren enige bekende Nederlanders opgetrommeld die ook nog “doorwerken” na hun 65 ste. Hieronder de bekende edoch gepensioneerde advocaat Theo Hiddema, die vertelde waarom hij dat deed. Over dit onderwerp hoort men dan vaak de ” 65+ doorwerker met passie getuigen van gedrevenheid en liefde voor zijn vak, waar hij “niet buiten” kan. Ik vermoed dat vaak de echte, maar minder sympathiek klinkende redenen, zoals gebrek aan interesses, geen hobby’s, of gewoon het al dan niet noodzakelijk geld willen verdienen daarmee worden verdoezeld. Hiddema’s reactie viel daarom op. “Ik moet door werken om de kost te verdienen” zei hij eerlijk, en daar is natuurlijk helemaal niets mis mee. Mij bekroop daarna het gevoel dat die eerlijkheid niet gold voor sommige andere deelnemers aan dit gesprek.

Ik ben nu zelf bijna 4 jaar gepensioneerd, na een 42 jaar durende carriere, waarvan ik geen dag had willen missen. Het fantastische publiek dat je op handen draagt, en het applaus, voelde altijd als een warm bad. Aan het einde van deze mooie periode uit mijn leven, op mijn 59ste, bij het BZN afscheid, was ik hevig geëmotioneerd door het besef, dat er een einde aan ons gezamenlijke levenswerk gekomen was. Ik had zelfs nog wel een of twee jaar door willen gaan met BZN, zo mooi was die tijd.
Maar nu, na 4 “vrije” jaren, waarin niets meer moest en alles mocht, durf ik te stellen dat dit de 4 mooiste jaren van mijn leven waren. Eindelijk had ik onbeperkt tijd voor al mijn hobby’s die niets met muziek te maken hebben. Geen files meer, en verlost van de showbizz. Eindelijk hoefde ik aan niemand meer verantwoording af te leggen of te scoren. Kon ik mijn tijd helemaal zelf indelen. En dat in het besef dat ik dit meemaak in quality time; ik ben nog gezond, en nog niet te oud om zonder beperkingen van mijn vrije tijd te genieten. Wij hebben daarbij dan nog het voorrecht – met dank aan BZN – om ons wereldreizen te kunnen veroorloven, en daarvoor moet je echt gezond van lijf en leden zijn. Naarmate je ouder wordt, krimpt die kans steeds meer. Deze volkomen vrijheid gun ik echt iedereen, en daarom vind ik dan ook het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd van 65 naar 67 vreselijk voor mijn medemens. Wat voor financiële redenen er ook aan ten grondslag liggen.