Uit het BZN archief

Onder: De BZN ers John Meijer Dick Plat en Jan Keizer in sept. 2003  als kompels uit de tijd dat ze nog in de mijnen werkten

Onder: BZN met daarin nog Dirk van der Horst  – 2de van rechts –  in Mexico City in 2002 . Dit was twee jaar voor Dirk’s dood. Het is bijna eng om te beseffen dat hij al weer 6,5  jaar dood is. Wat gaat de tijd toch onvoorstelbaar snel. Wat is tijd toch kostbaar; de prijs ervan is niet eens in geld uit te drukken. Eigenlijk moet je – vooral als je wat ouder bent, en je tijd beperkter wordt – leven zoals je zou leven als je weet dat je nog maar een week hebt.

Onder: Hier zitten we in Zuid Afrika in 2005 in een hotelbar aan een biertje te lachen of misschien wel te schateren. Wat hebben we altijd een lol gehad op reis. Na buitenlandse tournees of reisjes kwam ik altijd met ontwrichte kaken van het lachen en 2 a 3 kilo zwaarder van het lekkere eten en de wijn weer thuis.

Onder: In de hoteltuin van Hotel The Palace bij Johannesburg in Zuid Afrika

Onder: Carola en Jan als vliegeniers

In de vorige journaalbijdrage staat een column die ik maakte op verzoek van de redactie van het blad One Way Wind over de Volendamse muziekscene. Als onderwerp daarvoor koos ik The Cats en Piet Veerman. Toen ik een paar dagen geleden een presentie exemplaar ter lezing van Michel Veerman kreeg, zag ik daarin ook het hieronder staand artikeltje over ons leven na BZN.

 

Egypte bevrijd !!!

Wat een historisch moment; na al die spannende dagen waarbij we hier thuis continue naar CNN keken. Het toch nog onverwachte aftreden van Mubarak, wat een geweldige overwinning voor dit 80 miljoen mensen tellende volk dat 30 jaar lang onderdrukt is. Het is aandoenlijk om te zien: zo ongekend veel juichende en met vlaggen zwaaiende mensen, die elkaar ongeacht hun afkomst, religie of leeftijd, huilend en schreeuwend van  blijdschap in de armen vallen. Het is voor ons vrije Nederlanders onvoorstelbaar dat deze situatie zo lang heeft kunnen bestaan.
 
Wat zal er door het hoofd van die hooghartige Mubarak spoken als ie ziet wat ie heeft aangericht; hoe uitzinnig de hele natie is dat hij vertrekt. Alleen dat al moet als een onverdraaglijke straf aanvoelen.
Maar daar mag het niet bij blijven. Als er maar een fractie waar is van allerlei in kranten genoemde bedragen die door de familie Mubarak zouden zijn gestolen en de aantallen doden die tijdens de laatste demonstraties gevallen zijn moeten deze man en zijn familie tegenover rechters daarover ter verantwoording worden geroepen, en gestraft.

Voor het volk is te hopen dat deze nieuwe situatie hen brengt wat ze er van verwachten. Willen ze een nieuwe leider of een andere levenstandaard, met een baan, lagere prijzen, hogere lonen etc etc .  Dat laatste gaat niet ineens. Een complete andere inrichting van de samenleving is daarbij noodzakelijk, ook een mentaliteitsverandering van de bevolking. Men kan niet verwachten dat een dergelijk ingrijpend maatschappelijk proces zich van de van de ene op de andere dag zal voltrekken. Dat zal veel tijd en opoffering vragen van iedereen. De vraag is of iedereen het geduld op kan brengen om daarop te wachten