Uitslag hartonderzoeken oke !!!!
Zojuist kreeg ik in het Waterlandziekenhuis van de cardioloog dr F Slob te horen dat alle onderzoeken van de laatste weken betreffende de doorbloeding van mijn hartspier geen enkele afwijking hebben aangetoond. Alles ziet er volkomen normaal uit. Met een berg geruststellende documenten en computerbestanden van de cardioloog in m’n tas, mag ik nu a.s 4 februari weer gekeurd worden voor de vliegerij. Ik heb er alle vertrouwen in dat e.e.a weer zal lukken.
Foto’s kleinkinderen
Nu ik mijn fotoarchief er eens op na sla, zie ik dat ik dat er van de oudste kleinkinderen (veel) meer foto’s inzitten als van onze jongere nazaten. En dat, terwijl alle kleinkinderen mij uiteraard even lief zijn. Hoewel ik denk dat de meeste oma’s en opa’s dit effect wel kennen, ga ik de komende tijd toch eens proberen om deze scheefstand in mijn archief wat rechter te trekken. Ik heb de daad meteen maar bij het woord gevoegd en ben begonnen met onze kleine Jip, door onze lange afwezigheid in Australie eigenlijk het zwarte schaapje van ons fotoboek; en wat is ie lief en mooi !!
Onder: Ons jongste kleinkind Jip; is het geen fotomodel?
Onder: Hier de kleine Jip tussen zijn zus Sophie en broertje Thijs. Sophie ziet er wat bleekjes uit; ze had toen ik deze foto maakte net afscheid genomen van een week durende griep.
Onder: We zijn de laatste weken wat moeilijk bereikbaar geweest. Ook hadden we overal zand in huis, tot in de lakens aan toe. Hoe dat kan? Hier in het centrum van Volendam, werd de bestrating de afgelopen weken vernieuwd. Op onderstaande foto is nog weinig van nieuwe klinkers te zien, het lijkt wel een duingebied.
Moeten we wel of moeten we niet?
Het houdt de gemoederen nu al wekenlang bezig. De nieuwe Afghanistan missie waarbij Afghaanse politiemensen moeten worden opgeleid. Net als de meeste Nederlanders ben ik van mening dat wij ons steentje aan de bestrijding van de internationale terreurdreiging vanuit Afghanistan inmiddels wel bijgedragen hebben. Ons 4 jaar durende verblijf daar heeft ons als belastingbetalers meer dan 1 miljard euro gekost (ruim 1 miljoen per dag) Ook hebben 23 jonge landgenoten er hun leven voor gegeven. Daar ligt de grens ! Over en sluiten maar, het is gewoon genoeg zo. Al dat politiek correcte gedoe over wel of geen militaire aspecten van Groen Links, stop er alsjeblieft mee. Rutte, die eigenlijk ook niet al te fanatiek lijkt te zijn, moet de zaak gewoon zelf afblazen; wegens voortschrijdend inzicht heet dat. Want Rutte moet inmiddels weten dat er GEEN draagvlak voor is in onze samenleving.
Herinneringen aan Australie (5)
Onder: En daar gingen we weer op pad in onze bushcamper, de rode dust wegen op
Onder: Bij Carnarvon in West Australie bezochten we de 1 mile Jetty. Een 1,5 kilometer lange aanlegsteiger die vroeger voor oude stoomschepen gebruikt werd. Maar i.p.v 1,5 km onbeschut in die hitte lopen, pakten we een sjofel treintje dat nog over de Jetty reed. Meerijden op eigen risico stond op een bord bij de entree. Pas aan het eind van de rit beseften we pas aan welk gevaar we bloot hadden gestaan. Op de foto rechts is al te zien dat deze Jetty niet pluis is !
Onder: Aan het eind van de Jetty durfde men wegenbs instortingsgevaar het treintje niet verder te laten rijden om te draaien. Kijk op onderstaande foto eens even naar de constructie onder de Jetty. Bijna alle dragende palen zijn doorgerot zoals goed op de foto te zien is.
Onder: Een van de vele exotische strandjes aan de westkust van Australie
Onder: Bij Cervantes in de buurt zagen we deze Kangaroo
Onder: Een van de prachtige rotsformaties met doorkijk in Kalbarri National Park
Onder: Hier zitten we bij de Natural Window. Een door weer en wind in de rotsen uitgesleten “venster” De foto werd gemaakt door Corry Krijger uit Wolphaartsdijk (Zeeland)
Onder: Op weg naar de Pinnacles stopten we bij dit Pink Lake. De rode kleur ontstaat door speciale algen.
Onder: Ook hieronder een kleurrijk en ongewoon panorama bij het Pink Lake. Allemaal Australie vrienden!
Onder: In een lagoon aan de westkust zagen we deze haai een grote vis verorberen. Het is een bloederig tafereel dat met een knakkend en grof krakend geluid gepaard gaat.
Onder: Hier ligt een stingray verscholen in het zand op de zeebodem, in een voor mensen linke pose. Een stingray wordt namelijk pas gevaarlijk als je er iets mee doet of er op stapt. En hier stap je als argeloos zwemmer zonder het te beseffen zomaar even op – zie de foto van voorbij zwemmende sting rays vorige bijdrage – . En dan zijn de rapen gaar vrienden !!
Onder: Hier nog even de blauwgevlekte pijlstaart rog, een variant op de bovenstaande.
Onder: In zuidwest Australie hadden we af en toe insecten netjes op. Er zijn dan veel vliegen die overigens niet steken maar wel heel irritant zijn. Meestal gaan die netjes over je hoed heen, maar deze paste niet, vandaar……
Onder: Hier dragen Mary en ik de netjes zoals het hoort, over je hoed heen . Het lijkt heel ingrijpend, maar na 5 minuten heb je niet eens meer in de gaten dat je door een netje kijkt.
Onder: Met onze landcruiser door de Pinnacles Desert, wat een bizar landschap !!
Onder: Vooral bij sunset konden we hier mooie plaatjes schieten
