Groeten vanuit het tropische Indonesie

Onder: Vanuit de gordel van smaragd groeten wij jullie , waarde vrienden, het is fantastisch hier. Op deze foto worden wij vanuit onze cruiseboot de Ombak Putih naar een strandje in de buurt van het eiland Rinca gevaren.

Bali-zuid vanuit de lucht

Onder: Deze luchtfoto maakte ik vanuit het vliegtuig van Bali naar Flores, net na het opstijgen. We zien het gebied bij Nusa Dua dat net ten zuiden ligt van Sanur, waar wij voor een paar dagen gehuisvest zijn. Het is druk in het water, je ziet dat de speedboten strikt gescheiden zijn van de zwemmers; heel goed georganiseerd allemaal. Of toch niet zo?

Internet op de Sunda eilanden?

Na een verblijf van enkele dagen in een vrij afgelegen gebied waar geen enkele contact met de buitenwereld mogelijk was, hebben we nu weer de beperkte mogelijkheid om een bijdrage te plaatsen. Als je echter de primitieve leefomstandigheden hier in acht neemt – Bali uitgezonderd – mag het een godswonder heten dat ze hier ooit van internet hebben gehoord. Laat staan dat er verbindingen zijn.

Naar het eiland Flores en andere Sunda eilanden.

Het is altijd vervelend om op een vliegveld pas te vernemen dat je vlucht vertraagd is. Kostbare uren onnodig verknallen in een ongezellige vertrekhal. Nog erger is dat je op het vliegveld moet vernemen dat je vliegtuig al weg is, een uur eerder dan gepland ! Dat kan hier allemaal vrienden, wij maakten het mee op het domestic airport van Bali, voor onze vlucht naar Flores. We zagen ons vliegtuig, een snelle Fokker 100, nog net opstijgen. “Gisteravond heeft men iedereen dit nog telefonisch doorgegeven”,  was de uitleg van de autoriteiten, en : “de volgende vlucht gaat morgen”. Ik legde ze meteen verbouwereerd uit dat wij en nog andere passagiers van niks wisten, maar ook dat wij het motor/zeilschip waarmee wij nog diezelfde middag vanuit Flores zouden vertrekken dan niet meer konden bereiken. ”Einde zeil/boot  trip”, zeg maar…. Iedereen begon koortsachtig door elkaar te rennen en te telefoneren, en na interventie van onze reisagent kregen we twee nieuwe tickets voor een 2,5 uur later vertrekkende vlucht naar Flores. Het was een veel langzamer vliegtuig, we kwamen maar net op tijd voor vertrek v/h schip, zodat we de eerste excursie in Flores misten, maar dat mocht de pret niet drukken, de een week durende zeil/boot trip was gered.

Onder: Vanuit het vliegtuig, onderweg van Bali naar Flores maakte ik deze foto van een van de vele Sunda eilanden onder ons. Langs deze exotische route met mooie baaitjes en stranden zoals op de foto te zien is, zouden we ook weer terugvaren naar Bali, een afstand van meer dan 1000 km

Onder: Na een perfecte lunch op het dek samen met de andere 11 passagiers uit Marokko, USA en Zwitserland, hees de bemanning de zeilen van het mooie schip, en voeren we meteen uit naar een baaitje om te snorkelen en te zwemmen.

Onder: Vanaf de ankerplaats wordt iedereen in een snel tenderbootje naar het tegenoverliggende strandje gevaren. De donkere wolken die zich vanmiddag aandienden bleken gelukkig weer snel te verdwijnen. Het weer kan hier zeer snel veranderen. Bloedhitte en felle zon afgewisseld door een plotselinge onweersbui is heel normaal.

Onder: Daarna kregen we de gelegenheid om al varend vanuit een tenderboot foto’s van het prachtige zeilschip Ombak Putih te maken.  Mooi schip, vriendelijk bemanning, schoon en netjes, met goed werkende airco in de hutten die – zoals altijd op cruiseschepen -, net voldoende ruimte bieden om te slapen en om te kleden. Het allerbelangrijkste; en dat bleek gaandeweg de trip steeds meer, was ook aan boord; een goed gezelschap, waar we een hele goede band mee kregen.  Vooral de Marokkanen, twee jonge stellen en een jongeman, bleken uitstekende praters en heel gezellige reisgenoten te zijn. Net als trouwens het net getrouwde stel Marc en Sonja uit Zwitserland.

Onder: Op het dek zaten we bij een wijntje heerlijk te kletsen met de Marokkanen, de Amerikanen en de Zwitsers, alsof het onze buren waren. Terwijl de zon rustig onder ging; een waar genoegen. Het deed me een beetje denken aan die mooie BZN tijd, toen we ook vaak in dit soort “beroerde” omstandigheden verkeerden

Onder: Een op de heenweg gemaakte luchtfoto van een vulkaan op de route Bali – Flores; welke het precies is weet ik niet zeker, maar vermoedelijk – als ik de details op Google Earth vergelijk – is dit de beroemde Tambora vulkaan op Sumbawa. Deze reus had zijn laatste uitbarsting in 1815; en dit was tevens de grootste vulkaanuitbarsting in de geschreven geschiedenis. Alleen al in het gebied zelf verloren 90.000 mensen erdoor het leven.

S’ avonds werden we gebrieft over het schip en de route, door de Nederlandse reisleider Frans, die 6 maanden per jaar op de Ombak Putih vaart, en de andere 6 maanden lesgeeft op het Horizon college in Alkmaar. Een behulpzame reisleider en onderhoudende prater die alles weet over Indonesië, en vooral van het gebied waar wij door varen. De voertaal aan boord is echter Engels.

Onder: Nog een luchtfoto, we kwamen hier ook weer varend langs. Een van de vele Sunda eilanden waar we voor anker gingen, en met een tenderbootje naar een strand werden bracht om te zwemmen of naar een rif om te gaan snorkelen. Op deze foto ligt het zusterschip van de Ombak Putih – helemaal beneden op de foto –  in zo’n baaitje voor anker.