De Kriebels
Hoewel we nog volop bezig zijn met de laatste puntjes op de “reis i”, zoals de vereiste Australische visa – die net binnen zijn – ; allerlei spulletjes voor het internetbankieren , de muziek voor onderweg; de transport verpakking en spare-parts voor de laptops en uitgebreide fotoapparatuur etc, komt de datum van vertrek voor onze komende wereldreis nu voelbaar dichtbij. Want eerlijk gezegd begin ik nu toch wel een beetje de kriebels te krijgen; en ik merk dat ook aan Mary. Deels om het onbekende, om het avontuur dat ons wacht; – hoewel dat ons enorm trekt -, maar vooral, omdat we onze kinderen en kleinkinderen zo lang (4,5 maand) moeten missen. Zo lang aan een stuk zijn we nog nooit van huis geweest, en we zijn gewend om onze kinderen en kleinkinderen allemaal een paar keer per week te zien. Tijdens onze 3 maanden durende wereldreis vorig jaar, merkten we echter dat door het geregelde telefoon,- en skype contact met het thuisfront, het gemis in de praktijk, waar we toen ook bang voor waren, wel meeviel. Bovendien word je natuurlijk ook in beslag genomen en gefascineerd door alle reis indrukken onderweg, maar toch….. net als vorig jaar houdt het ons ook nu, voorafgaand aan de reis, bezig. Neem nu de kleine Jip, ons jongste kleinkind dat nu nog geen 2 maanden oud is. Hij zal, als wij terugkomen bijna 7 maanden oud zijn; bijna een kleuter! We hebben met de kinderen afgesproken dat we een dag voor vertrek s’ middags voor alle kleinkinderen bij ons thuis pannenkoeken bakken, en dat we daarna s’ avonds met de kinderen gaan uit eten.
Onder: In kraakhelder vliegweer vlogen we via Volendam naar Egmond aan Zee aan het Noordzeestrand; onderweg maakte ik deze beauty van de haven van Volendam, gezien van boven de noord pier
INTERVIEW IN MAANDBLAD FOTOGRAFIE
Onlangs werd ik benaderd door Diana Bokje van de redactie van het maandblad “Fotografie”, voor een interview. “Van popster tot luchtfotograaf” werd de kop boven het artikel, en daar ben ik eigenlijk best wel trots op. Ik vind fotografie een hele prettige invulling van de mij nog gegeven tijd, en dat ik met iets geheel anders als muziek maken, of BZN er ook weer “bij hoor”, is alleen maar leuk. Dat het mijn nieuwe beroep – dus werken om er geld mee te verdienen, – zou zijn, is onjuist; ik werk niet meer; alles wat ik doe kost geld. Wel bedrijf ik fotografie op een professioneel niveau, niet als beroep dus, maar meer als passie, waar ik intens van geniet. Vliegen en fotograferen, en dat dan ook nog eens tegelijkertijd; het kan toch niet mooier? Omdat ik echt apetrots ben, heb ik besloten het artikel hier alsnog te plaatsen.
Onder: Links de kaft van het mei nummer van het blad Fotografie waarin het interview met ondergetekende staat; rechtsonder de openingspagina van het artikel
Onder: Redactrice Diana Bokje vloog in het kader van het interview met mij mee op een luchtfotovlucht. Hoe zij dit beleefde beschreef ze in haar maandelijkse inleidings column van het blad. Ik heb kostelijk genoten van de wijze waarop zij uiting van haar euforie geeft; vooral als ze zegt: ” het ultieme gevoel van vrijheid ontroert me” dat is nou precies de spijker op z’n kop waarde vrienden!! Nu hoor je het ook eens van een ander.
Onder:Het vervolg van de tekst van het artikel
Onder: Het vervolg
Onder: het vervolg:
Onder: Vast onderdeel in de reeks interviews met fotografen in dit blad is het item: “De Tas Van” Daar moest mijn tas dus ook aan geloven. Over de tekst in het artikel: toen ik de Canon 5D Mark2 kocht was dit de camera met de meeste pixels, er is nu een Nikon met nog meer, maar ja, je bent of met Canon of met Nikon getrouwd. Linksonder de zwarte handschoenen met afgeknipte vingers voor luchtfoto vluchten in de winterse kou.
Onder: Nu we het dan toch over luchtfoto’s hebben. Het centrum van Volendam, met in het midden de mooie Calkoengracht.
Onder: Vorige week plaatste ik een update van de bouw van de nieuwe Volendamse wijk De Broeckgouw. De foto was een paar weken oud. Ik kreeg daar veel enthousiaste reacties op. Daarom hier een laatste update.
Onder: Het fotogenieke Durgerdam onder de rook van Amsterdam . Duidelijk zichtbaar is het Amsterdamse IJ
Onder: Het fort eiland Pampus in het IJsselmeer; het ziet er hier anders als anders uit, want hier is op 21 juli j.l Olivier Terwind geboren, de eerste geboorte ooit op Pampus. Een gezonde zoon van fortbewoners Maartje en Kris Terwindt. Hartelijk gefeliciteerd Maartje en Kris.
