Zes maanden geen gezagvoerder
Mijn eufororie n.a.v de relatief goede berichten betreffende mijn lichamelijke gezondheid en de geringe schade aan mijn hart waarmee ik het ziekenhuis verliet, is enigszins getemperd. Van de vliegkeuringsarts vernam ik dat ik dat de Europese wetgeving mij ongeacht mijn individuele conditie verbiedt, om de komende 6 maanden als gezagvoerder in een vliegtuig op te treden. Uiteraard zal ik in die 6 maanden wel gaan vliegen maar dan zal er een gebrevetteerde vlieger naast mij in de cockpit als PIC (Pilot in Command) moeten plaatsnemen. Het zij zo. Ik heb gebrevetteerde ex-leerlingen genoeg die voor mij in die tussentijd “de PIC willen uithangen”. Hoe het met mijn medische keuring zal gaan ten aanzien van mijn instructiebevoegdheid valt nog af te wachten, maar het lijkt er op dat ik, ongeacht mijn individuele conditie , geen instructie meer zal kunnen geven. Vooral met de vetgedrukte reden heb ik moeite. Gewoon gedotterd zijn is daarvoor volgens de Europese richtlijn al genoeg, terwijl je daardoor beter bent dan daarvoor. Slik..slik..snif.. dat kan ik me bijna niet voorstellen, en dat zal ik zeker ook niet een twee drie accepteren.
Onder: Vrienden van mij openen binnenkort een nieuw restaurant aan de haven. De naam daarvan wordt: Lotje aan de Haven. Zij vroegen mij om een toepasselijke foto te maken die heel groot op een prominente plaats in het restaurant komt te hangen. Daartoe maakte ik twee HDR ( High Dynamic Range) foto’s. Elke foto bestaat uit twee naast elkaar gemaakte en aan elkaar bevestigede foto’s. Onder elk van deze twee foto’s zitten nog 5 andere opnames die op dezelfde plaats op (statief) met steeds langere belichtingstijden werden gemaakt. De langste belichtingstijd was 45 seconden. De foto hieronder maakte ik juist voor mijn ziekenhuisopname.
Onder: Deze foto maakte ik eergisteravond. (hij bestaat dus eigenlijk uit 12 foto’s). Men heeft deze foto uitgekozen voor het restaurant. Je moet dit eigenlijk in het groot zien; spectaculair. 
Onder: De oudere kleinkids kijken nu ook naar dit journaal en beginnen prijs te stellen op publicatie van de foto’s die we van ze maken, vandaar met terugwerkende kracht de volgende serie. Een paar weken geleden waren we met Jan Kees en Tim en hun neefje Stijn naar NEMO – de wereld van de wetenschap – boven de IJ-tunnel in Amsterdam. Ze vonden het zeer interessant allemaal.
Onder: Sophie en Thijs links twee weken geleden bij de IJsjesboerderij buiten Volendam en rechts – voor de oppasavond bij ons thuis – waren we met Jan Kees en Tim bij de Mc Donalds in Purmerend; ook in de speeltuin. 
Onder: Kleindochter Mary op haar 1 ste verjaardag afgelopen 17 mei. Het is toch een pracht hoe er toch al een jong moedertje in haar groeit met die papfles. Dit heb ik onze jongens nooit zien doen
Onder: Kleinzoon Nico en Mary jr bij ons thuis gesnapt 
Onder: Met Sophie en Thijs fietsten we af en toe naar de IJsjesboerderij van Honingh. Ik moet dan ook in het kleine huisje plaatsnemen en pannenkoeken bestellen. Na afloop moet er met dame Sophie (rechts) afgerekend worden.
Onder: Kleindochter Sophie in actie
Onder: Voor “Dennis Drum geluid en Licht” maakte ik onderstaande foto’s van zijn showroom in Volendam
Onder: Dit is weer een recente luchtfoto van Volendam. Het betreft hier de zogenaamde “Golf van Ma” aan het zuideinde in Volendam. Dit is een van de mooiste stekjes van Volendam
Onder: Luchtfoto van de Volendamse Plutostraat waarin wij 25 jaar lang woonden, en de Pegasusstraat.Twee van de garageboxen op het plein achter ons toenmalige huis, zijn nog steeds in ons bezit. Op de ene ligt een ladder zie ik tot mijn verbazing nu ik deze foto plaats. 
Waarde vrienden wij vertrekken vannacht voor een wandel,- en rust vakantie naar het Oostenrijkse Erpendorf naar het schitterende Der Larchenhof hotel . Uiteraard nemen we de laptop mee zodat we jullie van onze avonturen op de hoogte kunnen houden