Chantal en Joyce

De laatste dagen ben ik continue bezig met de bewerking en monteren van het grote familieportret, waarvoor ik 95 studiofoto’s van alle familieleden heb gemaakt. Al eerder plaatste ik ter opluistering van dit journaal foto’s van de nichtjes Jessica en Dimka, vandaag sieren de twee mooie dochters van mijn broer Kees deze site.

Onder: Links Joyce en rechts Chantal, de dochters van mijn broer Kees en zijn vrouw Christien. 

Failliet van onze rechtsstaat

“Overvallers moeten we desnoods aanpakken door ze hun dure nikes af te nemen” volgens de Amsterdamse burgemeester Job Cohen. Wat een gelul zeg; door deze mentaliteit en deze rechtsopvatting neemt niemand  – waaronder boeven- ons rechtssysteem toch niet serieus meer ! Berechten, in de gevangenis gooien en dwangarbeid laten verrichten zou ik zeggen. 

Oplossing “raadsel”

De bijna grafische voorstelling op de geheimzinnige luchtfoto in de vorige journaalbijdrage is de bekende appelboomgaard in de Beemster. Naast deze appelboomgaard – rechts vd wijngaard op de foto – is een wijngaard bij het restaurant “Aagje Deken” gesitueerd.

Onder: Hier nog een andere wijdere foto van de appelboomgaard met daarnaast de wijngaard in de Noordhollandse Beemster.

Cor Aaftink overleden

Deze week bereikte mij het droeve bericht dat Cor Aaftink, op 75 jarige leeftijd is overleden.  Cor Aaftink vormde samen met Roy Beltman de firma Corduroy Productions waarmee wij al vanaf de begintijd BZN en later van 1997 t/m 2002 Jan Smit produceerden.

De foto links van deze tekst stond afgebeeld op de kerstkaart die we een dezer dagen nog van Cor en zijn familie kregen.Cor linksonder op de foto, recentelijk tussen zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Ik kijk nu toch  plotseling met andere ogen naar de foto als toen ik hem vorige week zag, “met de beste wensen voor 2010 van de familie Aaftink”. 

Cor was de zakelijke helft van het Corduroy BV duo, maar ook maakte hij een paar bekende teksten, zoals  “Een beetje Vrede” en “Bonny kom je buiten spelen” gezongen door Bonny St Clair. 

Hij was juist op 30 september j.l met werken gestopt. Ik weet nog goed dat we in 1976 naar het kantoor van platenmaatschappij Negram in Heemstede gingen met de demo van Mon Amour; want daar zat de koning op zijn troon. Cor Aaftink die besliste over carrieres en opnamebudgetten. De man die ons een kans kon geven, die het allemaal in zijn knuistjes had. Tot onze grote ontsteltenis keurde Cor onze 3 demo’s af!.Het ging om Mon Amour, Comportadore en nog een arrangement op een liedje van Glenn Campbell. Onthutst en ontdaan waren we. Na een dag of twee belde hij ons echter op; hij was van mening veranderd : “dit is een absolute nummer 1 hit” sprak hij zonder emotie heel bedeesd. De matte onbewogen toon waarop hij sprak, was Cor z’n handelsmerk.

Ook als hij ons belde om te melden dat we nr 1 stonden deed hij dat ook zo. We raakten er aan gewend, en maakten later vaak grappen over.

Cor was een man van weinig woorden, die snel beslissingen nam. Zijn woorden hadden desondanks autoriteit in het vak; hij had zich immers wel bewezen inmiddels. Getuige zijn betrokkenheid bij de vele hits Una Paloma Blanca, Mon Amour e.v.a. Hij was vooral achter de schermen van de showbizz een prominent persoon. Het sloeg dan ook in als een bom toen bekend werd dat ie op zijn 70ste nog eens een loodgieterscursus ging volgen. Omdat hem dat thuis wel van pas kon komen. In Rome waar we eens met BZN waren, samen met Cor en zijn vrouw Wil, voerden we tijdens het diner in het hotel een act op dat Jacques Hetsen zogenaamd trouwde met Wil Aaftink. Wij brachten allerlei kado’s naar het bruidspaar, en lieten het orkestje de bruiloftsmars spelen. Iedereen in het Hotel was in de waan dat het echt was, en kwam het verse bruidspaar feliciteren. We hebben ons een deuk gelachen. 

Onze zaken met Corduroy werden altijd waargenomen door een van onze managers Jacques Hetsen. Het is onvoorstelbaar als ik me nu realiseer dat dit olijke drietal Cor (75) en Roy(59) en Jacques(61) er niet meer is. Binnen relatief korte tijd na elkaar overleden. Op deze leeftijd blijkt steeds weer: Succes is betrekkelijk, en tijd zeer kostbaar vrienden! Morgen reizen we naar Heemstede waar Cor begraven wordt.

Onder: In 1984 toen Carola bij BZN kwam maakten we deze foto in het Volendamse Hotel Spaander. Linksboven Roy Beltman, en linksonder Cor Aaftink, naast Cor Aaftink geknield Jacques Hetsen. Alledrie niet meer bij ons!

 Moeder Betty Wolsing overleden

Van fans kreeg ik mailtjes met de droeve boodschap dat de moeder van Betty Wolsing, een van de trouwste BZN fans, is overleden. Betty was heel close met haar moeder en was vaak met haar bij BZN concerten. Nog niet zo lang geleden waren we met BZN na afloop van een concert bij Betty en haar moeder op de koffie. Dat was heel gezellig. Ik wil Betty heel veel sterkte bij dit grote verlies wensen. 

De VVD twijfelt aan de opwarming van de aarde !

Dit bericht las ik vanmorgen in de Telegraaf. Een VVD kamerlid gaat in dit verband vragen stellen aan millieu minister Cramer. Eindelijk begint de grote inkeer dacht ik nog. Maar mijn aanvankelijke opgetogenheid werd direct in de kiem gesmoord toen ik de essentie van deze kamervragen las. ” De minister moet uitzoeken hoe het kan dat dat we zo’n strenge winter hebben als de aarde aan het opwarmen is”. Domme politieke vraag, dus per definitie populistisch met weinig inhoudelijkheid. Net zo min als twee hete zomers nog geen opwarming van de aarde betekenen, duiden een of twee strenge winters achter elkaar ook niet op enige klimaatverandering. Als het om zulke ingrijpende processen gaat moet een tijdshorizon in acht worden genomen die de leeftijd van een mens ver overstijgt.

Hoogstens kan worden nagegaan in hoeverre temperatuursschommelingen op aarde samenhangen met de frekwentie van het voorkomen van zonnevlekken. Geleerden hebben hierin een 11 jaarlijkse cyclus ontdekt. We zijn al een paar jaar voorbij een turning point in deze cyclus, waarna de zonneactiviteit normaalgesproken zou zijn toegenomen. Dit gebeurde echter nog niet. We zagen zelfs de laatste jaren de temperatuur afnemen. In het verleden kwamen onder deze omstandigheden ook een paar koude winters voor, zoals in de periode rond het jaar 1800.

Mooi winterweer

Nu we het toch over het weer hebben. Wat is dit weer toch mooi, wat is dit prachtig allemaal. Deze besneeuwde wereld heeft toch iets romantisch en sprookjesachtigs, je zou bijna vergeten dat er levensgevaarlijke (verkeers)situaties door kunnen ontstaan. Aan dit nadeel is echter wat te doen ! Gisteren heb ik daarom de winterbanden weer onder mijn auto laten monteren; daar kan het nu niet meer in zitten.

SLEEËN OP DE “KLUCHT” BIJ DE “KROM”

De tijd herhaalt zich denk ik soms wel eens. Ik weet nog van die winters van vroeger toen wij als kinderen nog op de dr Weverstraat wonend – als het gesneeuwd had -met de slee naar de “Krom” gingen om daar van de klucht af te sleeën. Afgelopen week gingen we weer naar de Krom, een talud aan het begin van het Volendamse Zuideinde, om er van af te sleeën. Al was het kleinzoon Tim die OP de slee zat; voor rest ging het net als vroeger; wij moesten elke keer de slee het talud met de slee oplopen, en Thijs er op duwen. Toen we daar zo bezig waren met kleinzoon Thijs moest ik daar toch aan terug denken. Of is er toch iets veranderd ? Moesten wij vroeger niet zelf de slee de klucht opduwen?

Onder: Deze koude dagen nodigen je natuurlijk elke dag uit om er met de camera op uit te trekken. Al dagen lang ben ik standby voor een fotovlucht, maar de weersomstandigheden lieten dat nog niet toe. Wel kon ik bijna elke dag wel een paar mooie kiekjes maken gewoon op de begane grond, zoals deze van onze haven. Een open deur , maar altijd leuk.  

Onder:  Deze foto maakte ik al rijdend door de voorruit van een hoge SUV over het beroemdste stukje van onze Volendamse dijk. Het lijkt ook een niet bijzondere open deur maar toch heb ik deze nog niet eerder gezien. En de omstandigheden – het kunstlicht, de sneeuw, de blauwe lucht en de zeldzame verlatenheid voor dit stukje dijk – geven er wel een apart tintje aan.

Onder: Deze spannende foto maakte ik net voor een fikse sneeuwbui vanaf de Molen aan de Zeddeweg richting het Marinapark; je voelt door de kleurstelling als het ware de dreigende sneeuwbui al aankomen.

Onder: De molen aan de Zeddeweg even buiten Volendam

    

Oude BZN foto 

Onder: Deze foto maakte ik in 2002 op het dek van de m.s Fascination tijdens een TROS cruise op de Mexicaanse wateren. Good old Dirk van der Horst heeft net weer een van zijn befaamde grappen gemaakt. Jan en Carola en deze Jan achter de camera kunnen er hartelijk om lachen.

 Frans Bauer lapt het hem weer !

Weer een nieuwe sterspot van Frans. Hierin doet hij mee aan een schaatswedstrijd met – maar dat blijkt later pas – een penguin !! Hij verliest het dan heel lullig schaatsend, van een waggelende penguin tussen zijn kruis. Wij zitten te gillen hier thuis. Om je te bescheuren. Wie bedenkt deze ongein? Zal Frans nog wel tijd hebben om te schnabbelen ? Want daar draait natuurlijk alles om, en het opnemen van deze flauwekul zal toch een berg tijd kosten.