Antarctica reis

De Antarcticareis waarvoor we a.s dinsdag vanuit Düsseldorf naar Ushuaya de zuidelijkste stad van Zuid Amerika vliegen begint bij ons nu toch wel te “leven”. Antarctica staat al jarenlang hoog op ons verlanglijstje. Veel voorbereidingen hoeven we er niet voor te treffen. Het is een groepsreis, dit kan praktisch niet anders, dus is het programma van a tot z voor je uitgestippeld. De vliegreis zal ongeveer 19 uren in beslag nemen. M.b.v foto-impressies  – indien mogelijk – en reisverhaaltjes op dit journaal zullen we trachten jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden van onze reiservaringen in de buurt van de Zuidpool. Inmiddels hebben we de vereiste speciale reisuitrusting zoals, rubberlaarzen (kniehoog), thermische onderkleding en waterdichte pakken aangeschaft.

Austaliereis 2010 – foto linksonder –

Het is voor ons nu even dubbel druk met reisvoorbereidingen. Omdat alle vliegtickets voor onze nieuwe wereldreis naar Australie die we dit jaar van 10 sept a.s  t/m 16 januari 2011 zullen maken, nu al gereserveerd moeten worden, hebben we de laatste dagen ook veel tijd aan het plannen van de grote lijnen van deze reis besteed. De voorbereiding voor een dergelijke reis, die we op eigen gelegenheid gaan maken door o.a moelijk toegankelijk  en begaanbaar terrein is andere koek!

Na een cruise van 2 weken langs de Sunda eilanden – oostelijk van Bali – zullen we in Australie eerst van Darwin naar Perth reizen door vrij onhergbergzaan terrein, in een 4WD campervan/terreinwagen. Deze route voert ons door de hete Australische Outback; woestijnen, drooggevallen rivierbeddingen, kloven en rotsmassieven. Comfort en luxe moeten we dit eerste traject waarvoor we 7 weken hebben uitgetrokken ontberen, maar avontuur ligt er op de loer. Op het internet zagen we al dat minimaal proviand voor 1 week, 2 reservewielen en banden, 2 jerryans dieselolie en 2 jerrycans drinkwater tijdens dit deel van onze route moet worden meegenomen. Een gekke gewaarwording, maar wel spannend allemaal !!!

Luchtfoto’s van Urk

Gisteren scheen eindelijk de zon weer eens flink. Met dat besneeuwde landschap word ik dan als door een magneet naar Lelystad getrokken. Het was fantastisch vliegweer. Door de koude ondergrond was de atmosfeer doodstil; de lucht is dik zeggen we dan in de vliegerij, waardoor het lijkt alsof het vliegtuig door transparante dikke pap heen snijdt. Of je rustig thuis in de bank gezeten een HD film onder je door ziet glijden. Wat een serene rust, wat een panorama’s. Samen met fotomaatje Jan Kiek vlogen we in de PH-BZN eerst naar Urk, dat er werkelijk prachtig uitzag in wintertooi. In het vliegtuig genietend van het betoverende uitzicht kijken Jan en ik elkaar af en toe begrijpend aan, wat zijn we toch bofkonten  dat we dit allemaal mogen meemaken zeggen we dan eigenlijk overbodig. Ik ben er zeker van een unieke reportage van het voormalige eiland Urk te hebben gemaakt. Uniek, want uiteindelijk hebben we 20 jaar op deze bijzondere sneeuwcondities moeten wachten. Vandaag een paar foto’s van die schitterende ambiance in Urk. We hadden na de PH-BZN vlucht ook nog een smooth ride door de dikke kouwe lucht in de PH-BNK gepland, maar door de werkelijk schitterende foto omstandigheden – we kiekten ook nog op diverse lokaties boven Noordholland – kwamen we daar niet meer aan toe.

Onder: Hier de Vuurtoren van Urk aan de besneeuwde dijk langs het IJsselmeer.

      

Onder: Het pittoreske centrum van Urk, met de huisjes die mij sterk doen denken aan ons eigen Volendam.

Onder: De haven van Urk, waar we met BZN ooit een opname van het TV programma “BZN ontmoet” maakten

Onder: Op de scheepswerf aan de haven van Urk ligt deze in plastic verpakte en door de sneeuw bijna geheel gecamoufleerde luxe boot 

Onder: Een luchtopname van een hele mooie woning in Urk

Onder: Naast de vuurtoren aan de IJselmeerdijk zagen we dit idyllische plaatje. De Kerk met de fraai aangelegde en rustig gelegen begraafplaats. 

Onder: Er zijn trouwens veel kerken in Urk. Hieronder een collage van een aantal daarvan.

Onder: Van Urk naar Volendam vliegend over de IJsselmeer vaarroute van Lelystad naar Amsterdam, zagen we dit convooi binnenschepen, voorafgegaan door twee ijsbrekers waaronder de bekende “Coby” zich voortploegen.

Onder: De Ijsbrekers, waaronder de bekende “Coby” van wat dichterbij! 

Onder: Dezelfde ijsbrekers in zuidwestelijke richting gefotografeerd; een bizar lichtspel.

Onder: Hier een tegenlichtplaatje van nog dichterbij, we vliegen hier bijna pal boven de ijsbrekers.

De kleinkids

Onder: Onze Kees bevindt zich momenteel met zijn Sylvia en onze kleinkinderen Nico en Mary voor een vakantie in het Duitse Hoch Sauerland, van waar hij ons met z’n i-phone deze foto van Sylvia en de kids  – linksonder – toestuurde. Ook daar ligt een pak sneeuw! Rechtsonder: Kleinzoon Tim in Piratenpak. Met kleinzoons Jan, Kees en Tim waren we afgelopen zaterdag even op bezoek bij Bart Smit, waar Tim een mooi piratenpak voor het komende carnaval uitzocht. Voornamelijk omdat hier een zwaard bij hoort, zijn favoriete wapen. Een cowboypak vond hij niet geschikt: “want daar hoort een revolver bij”…. gaf hij oip als reden. Tim heeft een nieuwe kamer thuis waar trots zijn foto’s als piloot in de PH-BNK aan de wand hanegen. 

 

Bill Wyman ( ex- bassist Stones) met fotoexpositie in Amsterdam

Zit het in de bassisten of in de muziek? Toevallig las ik deze week dat de ex bassist van de Rolling Stones net als ik in zijn vrije tijd een verwoed fotograaf is. Hoewel het zou getuigen van grove misplaatste arrogantie mijnerzijds, om op wat voor manier dan ook een vergelijking te maken maken tussen Wyman en mijn persoon, of BZN en de Stones , vind ik het toch wel treffend dat hij in een Telegraaf interview deze week verklapte dat hij tot fotograferen was gekomen tijdens de onvoorstelbare wachttijden die zijn Stonescarriere hadden gekenmerkt. Net als ik. Van al zijn aan de Stones besteede tijd ging 95 % verloren met wachten, wachten en nog eens wachten. Om de verveling te verdrijven tijdens al deze inactieve uren in TV studio’s, hotels, platenstudio’s, vliegvelden, kleedkamers, en files etc etc… , nam hij uiteindelijk maar een camera mee on the road. Daar herken ik mezelf helemaal in.

Zij het op een heel wat bescheidener schaal als de Stones, overheerste bij BZN het wachten ook alles, dat heb ik hier al vaker betoogd. Hoewel onze carriere in veel opzichten als een 8 baanrit voorbijsuisde, leef je tussen alle wachttijden door, aan de top ook in een betrekkelijk isolement; je wordt door Jan en Alleman van de buitenwereld en het publiek afgeschermd. Terwijl iedereen misschien denkt dat het de hele dag maar een heksenketel is, kan door het wachten en dit isolement, het leven van de top artiest in het muziekvak best wel saai zijn. Dit was ook voor mij een van de stimulansen om met fotografie te starten.

IPCC voorzitter blijkt te sjoemelen met klimaatgegevens  

Gebleken is dat de uit India afkomstige voorzitter van het IPCC in een rapport m.b.t. de snelheid van het smelten van de Himalaya gletsjers de kluit heeft besodemieterd, er zijn opzettelijk valse gegevens gepubliceerd om het klimaat doemscenario waar te laten lijken. De wens lijkt hierbij de vader van de gedachte. Politiek Nederland, zelfs Diederik Samson van de PvdA en minister Cramer schreeuwen nu moord en brand en eisen het aftreden van de IPCC sjoemelaar, nota bene de voorzitter van deze gezaghebbende VN club. Ik kijk hier echt niet meer van op. Zoals de lezers van dit journaal zullen weten is mijn mening; niet alleen weg met die man, maar ook weg met die hele malafide club. De Nederlandse klimaatonderzoeker Frans Berkhout die ook aan het boek had meegewerkt, meldde in het NOS journaal beteuterd, alsof hem net zijn speeltje was afgenomen – dat door één foutje het hele boek toch niet waardeloos is geworden? “Ja Frans” !! zeg ik dan. Dat is het wel. Het gaat nu niet meer om een klein foutje, maar om de geloofwaardigheid en de betrouwbaarheid van het complete IPCC.    

Haïti

In deze dagen zijn onze gedachten bij de slachtoffers en nabestaanden van de ramp in Haïti. Net als bij de Tsunami 5 jaar geleden in Thailand kunnen wij hier in ons luxe luilekkerland de omvang van deze rampspoed niet bevatten. Vooral die op straat liggende lichamen van overledenen, waaronder veel dode kleine kinderen is een voor ons onvoorstelbaar bizar tafereel dat als zoutzuur in je ogen druppelt. Het moet voor de achtergeblevenen toch gruwelijk zijn je overleden dierbaren in zo’n mensonterende situatie te zien liggen. Hopelijk krijgt men de organisatie van de hulpverlening snel onder controle.

Goede doelen acties

Vandaag voert Nederland actie voor Haïti. Van schoolkinderen die zelfgemaakte gehaktballen uitventen; broodbakkers die Haïti broodjes verkopen tot wandelverenigingen die kilometers omzetten in geld voor de slachtoffers. Een goede en hartverwarmende zaak. Ook wordt via een gezamenlijke gecoördineerde radio en TV uitzending een grote inzamelingsactie gehouden, waaraan 360 bekende Nederlanders gratis hun medewerking hebben toegezegd. Ook een hele goede zaak natuurlijk; als het maar hulp voor de Haïtianen oplevert. 

– foto links: Giel Beelen die niet alleen aan elke goed doel actie (op TV)  meedoet, maar ook zelf veel goede doelen acties (op TV) bedenkt. Niets is hem te dol, als het maar publiciteit (op TV) oplevert – ! 

Heel veel medewerkende bekende Nederlanders stellen zich echt onbaatzuchtig op, dat voorop gesteld. Toch kijk ik na rampen altijd met enige argwaan naar sommige BN-ers uit de media-wereld en de showbizz, die zich tijdens de TV hulpacties als gratis optredende goedzakken profileren, maar feitelijk hun eigen belang dienen. De schijn wordt vaak gewekt dat een bepaalde artiest, dj of presentator met veel moeite bereid werd gevonden mee te doen. De waarheid is dat vaak veel van deze lieden staan te vechten bij de ingang! Wij hebben dat in de 42 BZN jaren waarin we vaak aan dit soort media acties meewerkten ervaren. Achter de schermen woedt vaak een felle strijd tussen dj’s, presentatoren, artiesten en hun platenmaatschappijen, om er gratis aan mee te mogen doen. Aandachtverslaving, promotie en vooral het opschroeven van de eigen marktwaarde in het schnabbelcircuit zijn vaak de drijfveren. Er aan meedoen bevestigt je status van topper, er niet aan meedoen betekent dat je er (nog) niet (meer) bijhoort, dat gaat ten koste van de hoogte van je gage, dus kost niet meedoen geld, veel geld!  Ik heb dit van dichtbij vanuit onze riante toppositie zelf allemaal meegemaakt vrienden. Nou ja, het doel heiligt de middelen in dit geval, zullen we maar zeggen.

Parlementaire Enquette

Met belangstelling volg ik de verslagen van de verhoren van de commissie betreffende de gang van zaken rondom banken en financiele toezichthouders tijdens de recente crisis. Vele experts gaven al aan dat de rol van de Nederlandse Bank als voornaamste toezichthouder daarin bedenkelijk is geweest, en openlijk wordt hierbij om het aftreden van NB baas Nout Wellink geroepen. Ik ben het daar mee eens. Al eerder bleek dat deze papieren tijger slechts toekijkt, en de vraag is zelfs of dat wel het geval is. Zo had het hele Icesave debacle gewoonweg niet plaatsgevonden als pluchezitter Wellink zijn werk goed gedaan had. Dan hadden al die duizenden Nederlandse belastingbetalers die n.b ook nog eens het miljoenensalaris van Wellink moeten ophoesten, niet door Icesave zelf in de financiele sores gekomen. Icesave slachtoffers die naar de rechter gaan om de Nederlandse Bank aan te pakken maken, lijken mij niet juridisch kansloos. Ze moeten dan wel een financieel lange adem hebben.

Koning Winter 

Onder: Om eens te laten zien wat Koning Winter in zijn mars heeft, hieronder twee luchtfoto’s genomen van ongeveer dezelfde positie. Het landschap op de bovenste foto is versierd door Koning Winter, terwijl hij tijdens het nemen van de onderste foto in zijn zomerslaap lag. Jullie mogen zelf zeggen of je vindt dat hij zijn werk goed gedaan heeft. Het gaat hier om de Volendamse haven en het Marinapark op de voorgrond.    

Onder: Hier een foto die ik op dezelfde positie nam als die hierboven, maar dan tijdens de afgelopen zomer.

Onder: Het vergelijken van deze 2 plaatjes hieronder geeft een nog beter beeld van de noeste arbeid van onze IJsvorst. Het gaat om een opname van het Marinark Volendam en de nieuwe jachthaven  

Onder: Hetzelfde plaatje als boven, maar nu in de afgelopen zomer.

Onder: Deze prachtige spannende foto werd gemaakt in de bizarre winter van 1969 door mijn fotomaatje Jan Kiek op het Volendamse Noordeinde. Links in de verte ligt Hotel Spaander. Door de snerpende Oostenwind werd de sneeuw van het IJselmeer de dijk opgejaagd zodat grote sneeuwduinen tegen de kleine huisjes rechts ontstonden. Sommige van deze huisjes zonder achter-uitgang, waaronder dat van de ouders van BZN manager Dick de Boer (Brit), moesten door gemeentewerkers uitgegraven worden omdat de mensen er in opgesloten zaten. 

Onder: Deze foto, in 1947 door de vader van Jan Kiek in de Volendamse haven gemaakt, geeft aan hoe extreem veel sneeuw er toen gevallen was. De botters in de haven waren er compleet onder bedolven. Het kleine in het rood geklede mannetje is Jan Kiek, die aan de hand van z’n moeder liep

Onder: Ook van fotograaf Japie Jennootje (vader van Jan Kiek)  deze foto van ondergesneeuwde botters in de haven van Volendam in 1947

Onder: Weer terug in het heden. Het eiland Marken is – omringd door een bevroren IJselmeer – onder een laagje sneeuw ook een lust voor het oog. Deze foto maakte ik een paar dagen geleden uit mijn vliegtuig van de haven van Marken, waar in de zomer de rondvaartboten met toeristen uit Volendam af en aan varen

 UIt het BZN archief

In 2002 waren we met BZN in Mexico; er moest nog een titel voor de nieuwe CD bedacht worden. Dat was altijd een zware bevalling. Na zo’n 40 CD’s , is de spanning en de leukigheid van dat klusje wel eens af. Om deze CD titel in verband te brengen met de sfeer v/d TV special ( Mexicaans) en met de muziek op de CD bedachten we na veel vergaderen Tequilla Sunset.  – zie uiteindelijke hoesfoto links –

Dick de Boer die altijd voorzichtig was met alle ethiek-betreffende zaken rond BZN, stribbelde nog tegen; het ging per slot van rekening om sterke drank, kon dat wel met die nette BZN fans? Ja vrienden zo ver ging dat. Maar bij gebrek aan beter ging de kogel door de kerk. Omdat we op de Mexicaanse lokatie in Puerto Vaillarte toch van tijd tot tijd zaten te wachten, margharita’s drinkend op het terras van het aan het strand gelegen hotel, stelde ik voor om in de vooravond daar een paar mooie rieten stoelen uit de hotel lobby op het strand neer te zetten en daarin met de ondergaande zon op de achtergrond de hoesfoto van de CD Tequilla Sunset te maken. Per slot v rekening was de fotograaf Lou Beerens ook mee. De zon ging echter op de verkeerde plek onder, en Lou was te lui om te lopen. Omdat de mooie rieten stoelen die ik bedoelde te zwaar waren en te ver stonden, werden het lichte keukenstoeltjes van het betegelde terras die daar al stonden; het strand en de ondergaande zon konden we er dan later wel bij monteren. Er kwam maar weinig van terecht; niemand was er tevreden mee.   

Onder: Thuis gekomen hebben Lou Beerens en ik vele montages voor de hoeslay-out op de pc uitgeprobeerd; de sfeer die ik oorspronkelijk bedoeld had kwam er echter niet in. Linksonder het tafeltje met de armzalige stoeltjens en rechtsonder zoals we er echt bij zaten. Geen zon dus! En geen strand! Wél tequilla…. 

 Onder: In mijn fotoarchief vond ik nog een serie van wel 30 hoes ideëen, die het geen van alle redden. Dit is een van die vele door mij in elkaar gefrutselde hoesvoorstellen, let wel qua lay-out; die door de hele meute werd afgekeurd. Niet afgekeurd vanwege de koppen. Want in de uiteindelijk hoes lay-out zouden sowieso de koppen gebruikt zijn zoals die nu op de hoes staan.