Vervolg Zaterdag 14 feb 2009

Nog maar net bekomen van de fantaschische vlucht naar Milford wachtte ons weer een nieuw natuurspektakel. Het vliegveldje van Milford waar we net op geland waren ligt naast de aanlegsteiger van de boot waarmee we een cruise door het gelijknamige fjord zouden maken. De sfeer van het fenomeen Milford Sound is moeilijk in foto’s te vatten, dat was mij al eerder opgevallen in de reisfolders en boeken er over. Er in varen geeft je een gevoel van nietigheid, maar ook serene rust in een kolossale ruimte, en dwingt respect af voor de natuur. Niet in het minst door de steile rotswanden op vele plaatsen om je heen, de hoogste hiervan rijst 1650 meter boven het water uit. Het is heel indrukwekkend!

Onder: Hier passeerden we exact dezelfde boot als die waar wij in zaten, afgelopen  zaterdagmorgen op de beroemde 12 kilometer lange Milford Sound; de hoogte van de omringende bergen is af te lezen aan de eeuwige sneeuw die er er op de toppen ligt. 

Onder: Op deze foto is voor mijn gevoel enigszins de magnitude en ruimtelijkheid van de Milford Sound waar te nemen; vooral door de steeds verder vervagende bergen aan de linkerkant v/d foto ervaar je de diepte een beetje. Maar ook door het kleine stipje  – een cruiseboot – tegen de meest rechtse berg op de foto, krijg je een idee van de grootsheid van dit machtige fjord

Onder: Tijdens de daalvlucht, net voor de landing, door de Milford Sound maakte ik deze luchtfoto van dit natuurspektakel 

Onder: Het was heel warm en mooi helder weer. Als het regent zeggen de touroperators hier echter, heeft de Milford Sound ook zijn bekoringen, want dan zijn overal tegen alle wanden watervallen te zien. Die waren er nu ook; waarvan onderstaande foto getuige moge zijn. Onze boot ging met de boeg in het watergweld, zodat iedereen naar binnen stoof. Ja, je raakt er aan gewend: moeder aarde heeft het hier voor het zeggen!

Onder: Meteen na de bootcruise vlogen we in de Cessa 207 met pilote Beth van Milford naar Glenorchy via een noordelijker route; wederom spectaculair; niet in het minst door het mooie heldere weer; ik schat het vliegzicht tijdens deze vlucht op ruim 100 kilometer; voor onze begrippen ongekend! Hieronder passeerden we de hoogste waterval van Nieuw Zeeland.

Onder: Toppen van bijna 3000 mtr hoog. Tekst overbodig

Onder: Juist voor het aanvliegen van Glenorchy dat rechts net nog niet op de foto staat, een view op de Dart River, recht vooruit waarop ons avontuur vervolgd werd.

Onder: Rechts midden op de foto boven de rij bomen het landingsbaantje van Glenorchy, dat zoals te zien behoorlijk naar boven op liep. In de linkeronderhoek het aanlegsteigertje voor de Dart River Jetboot. 

Onder: Met speciale geconstrueerde wendbare boten die op snelheid ( 80 km/uur) maar 10 centimeter water nodig hebben scheurden we over de rivier. De Jetboot piloot zoekt daarbij steeds naar plekken met water, want de rivier is op veel plaatsen bijna drooggevallen. Zoals te zien moesten we in de toch al zinderende hitte ook nog eens zwarte splash pakken en rode reddingsvesten aan. Het valt niet altijd mee vrienden!  

Onder Tijdens de ongelooflijke scheurpartij over het dunne water van de rivier de Dart, waarbij de piloot ook af en toe 360-ers maakt – full speed een volledige draai van 360 graden binnen een seconde – , maakte ik deze foto; wat een decor!  

Onder: Hier lijkt het alsof de boot over het zand scheurt; af en toe voel je dat ook duidelijk.Maar snelheid maakt alles goed. 

Onder: Hier het deel van de Dart River, waarop  wij een uur lang stroomopwaarts met grote snelheid door de prachtige natuur voeren. De combinatie van mooie natuur en snelheid lijkt gek, maar was wel heel boeiend. Deze luchtfoto maakte ik tijdens het aanvliegen van Glenorchy

Onder: Gekiekt vanuit de Jetboot met een snelheid van 80 kilometer per uur. In dit gebied werden veel opnames voor de film Lord Of The Rings gemaakt. We zaten ruim een uur in de Jetboot maar toen we uitstapten leek het maar 5 minuten geduurd te hebben. Wat een sensatie.

Onder: We werden afgezet midden in een gebied dat op de kaart staat vermeld als “Paradise” Hier maakten we een bushwandeling door een ongerept woud onder leiding van een Maori gids.

Onder: De dag kon niet meer kapot; s’ avonds dineerden we in Queenstown op een openluchtterras van een restaurant aan het Waterfront. Het was een mooie afsluiting van een voor ons gedenkwaardige dag. We zullen 14 feb 2009 nooit meer vergeten. Op onderstaande foto wat sfeerbeelden die ik in Queenstown en directe omgeving heb gemaakt. Queenstown heeft het helemaal! We waren van plan om er twee dagen te blijven, maar dat werden er vier!.

Tijdens de rit van afgelopen vrijdag, door een sprookjesachtig landschap van Wanaka naar Queenstown, kwamen we naast grote kuddes koeien en schapen,  veel wijnbouw en fruitteelt tegen. Er zijn dan ook overal langs de weg wijn-estates, waar je kan kijken en proeven, en  zie vorige bijdrage – goed gesorteerde fruitstalletjes en winkels. Om de prijs hoef je het niet te laten trouwens. De prijzen van goederen en diensten zijn hier in dollars al gemiddeld lager dan bij ons in euro’s.  Maar door de hoge koers van de euro t.o.v de NZ dollar ( wij krijgen bijna 2,5 NZ dollars!!!!! voor 1 euro ) is het leven voor –Euro- peanen hier werkelijk spotgoedkoop. Zo kost een liter diesel, -waar onze campervan op rijdt, – 103 dollarcent  dat is maar 42 eurocent. Ook in de restaurants waar we vaak dineren is het met afrekenen  lachen geblazen, ongeveer een derde van de prijs die wij betalen voor hetzelfde product! En zo is het eigenlijk met alles; vliegreizen, supermarkten,hotels, campsites, het is voor ons relatief heel goedkoop!

Wat we ook tegenkwamen is de Nevis High Wire Bungy (134 meter hoog) op van de oude brug over de Kawarau rivier niet ver van Queenstown; Hier claimt men het bungy-jumpen uitgevonden te hebben; er is een groot informatiecentrum met diverse counters waar ingechecked kan worden. Het is big business; al is viewdeck voor toeschouwers gratis. Achter elkaar springen de waaghalzen van de brug aan een touw naar beneden. Je kan kiezen voor een jump waarbij je hoofd net het water niet raakt of eentje waar je halve lijf in het water plonst.

Onder: Zeker een half uur stonden we te kijken op de brug over de Kawarau River naar dit spectaculaire gebeuren. Naast ons stond de vriendin van een Duitser die half onder water ging; ze was net als haar vriend, – die hier nog nadruipt van zijn dompelbad -,zo liet ze merken, bloednerveus

Onder: Achter elkaar doken de bungy-jumpers naar beneden, onder het uitstoten van vaak wilde klanken.

Onder: Queenstown; “The Place to Be”, we zijn weer even in de bewoonde wereld. Een heel gezellig stadje in het zuidwesten van het Zuidereiland. Deze foto nam ik vanaf het eindstation van de kabelbaan die langs een van de omringende bergen omhoog gaat. Queenstown is prachtig gelegen aan het Wakapitu meer , omringd door bergen van de zuidflanken van de Alpen. Hier kunnen alle denkbare Nieuw Zeelandse activiteiten van kayakken tot bergbeklimmen worden ondernomen. Er zijn plenty gezellige restaurantjes en terrasjes in het knusse centrum en er is een pittoreske haven met waterfront, waar je heerlijk, zelfs “haute cuisine” kan dineren met de lekkerste lokale wijnen; een waar genoegen ! 

Onder: Zaterdag 14 feb 2009. Een dag die wij niet snel zullen vergeten. We lieten ons met een Cessna 207 bestuurd door pilote Beth, vanaf het vliegveldje van Queenstown, waar we nu zijn, naar Milford aan de monding van de wereldberoemde Milford Sound vliegen. 

Onder: Net na het opstijgen zagen we dit dorpje aan de bijna drooggevallen Kawarau River liggen let op het witte zand dat door de rivier uit de bergen wordt meegesleept.

Onder Dit is het hoogst gelegen bergmeer van Nieuw Zeeland; in de winter is dit geheel bevroren; zomers vormt dit via overloop watervallen – zoals op de foto te zien aan de voorkant v/h meer – het begin van de rivieren die door dit gebied stromen.

Onder: Ik vlieg zelf vrij vaak, en heb met mijn eigen vliegtuig ook over de Oostenrijkse Alpen gevlogen, dus lig ik niet meteen wakker van het eerste de beste vluchtje, maar dit was een regelrechte sensatie; op 9000 ft zo’n 2700 meter hoogte vlogen we samen met een andere Cessna 207 drie kwartier lang in fantastisch weer tussen de wit besneeuwde toppen door.Tegen de bergwand is de andere Cessna 207 te zien.

Onder: tekst overbodig

Onder: Adembenemde uitzichten over de met sneeuw bedekte Alpen in een opkomende ochtendzon; dit zo “live” te zien, daar kan je toch alleen maar van dromen? 

Onder: Aan het einde van de fantastische vlucht van zo’n drie kwartier draaide het vliegtuig het bekende fjord Milford Sound in; wat een schitterend gezicht is dit. Dalend in de Milford Sound en net voor de landing zagen we het vliegveldje liggen met daarnaast het haventje vanwaar de boten vertrekken om door de Milford Sound te cruisen. Op de achtergrond loopt langs de rivier de weg waarlangs je komt als je vanuit Te Anau met de auto naar de Milford Sound rijdt. Let ook op de waterval naast het kleine haventje!  

Het was nog maar tien uur toen we hier landden, we waren er stil van, en dan te bedenken dat dit nog maar het begin was. Het verhaal en de foto’s van het vervolg van deze bijzondere dag zou voor deze bijdrage teveel worden en komt de volgende keer. Want hierna gingen we aan boord van de boot die ons door de Milford Sound zou varen. Met het vliegtuig werden we daarna weer door Beth naar Glenorchi gevlogen, en vertrokken we van daar met een Jetboot de Dart River op. 

Wat ik jullie echter niet wil onthouden is een foto die ik net via E-mail binnenkreeg van schoondochter Tamara. Kleinzoon Tim is helemaal verzot op Dino’s en alles wat er mee te maken heeft. Tijdens de carnaval op de creche was hij daarom als Dino verkleed zie onder