Ik keek bij uitzondering gisteravond naar TV en zag Hans Teeuwen in Londen en keek daarna naar het Songfestival. Bij Hans Teeuwen ben ik bulderend van het lachen van mijn stoel af gevallen. Wat een grootheid is die man! Een genie die zijn weerga niet kent. Hij introduceert een nog nooit eerder vertoond soort humor, waar de hele wereld volgens mij plat voor gaat.
Dat was dus niet het geval met de Toppers; let wel: ik hoorde alle liedjes, – ook die van de Toppers – voor de eerste keer, en was dus onbevooroordeeld. Het zangwerk van Rene en zijn mannen was strak en zuiver, maar het liedje volkomen flut. Een melodieloos niemendallerig producersliedje van het 13 in een dozijn genre. Ik vond alle liedjes beter dan Shine van de Toppers; vooral de Slavische liedjes met een voor het land kenmerkend en zelfs enigszins folkloristische sausje liggen mij wel. Denemarken vond ik qua lied (Ronan Keating van Boyzone zie foto links) en performance van Niels Brink het beste . Vanmorgen moest ik een bekend Nederlands producer in de Telegraaf gelijkgeven: wij Nederlanders hadden ook nooit een stem gegeven aan drie “ouwe mannen” uit Moldavie. Die Toppers is echt een Hollands ding; buitenlanders snappen daar niets van en denken zelfs van een grap-act .
We hebben de afgelopen dagen in de Oostenrijkse Alpen vaak de vergelijking met Nieuw Zeeland gemaakt. Vooral de zuidwestzijde van het Zuidereiland van Nieuw Zeeland met het uitgestrekte Mount Cook massief heeft qua natuur veel gemeen met het land van de gezellige berghutten, de Apfelkorn, bonte Alpenweiden en de weelderige in strakke Oostenrijkse hesjes opgepompte decolete’s. Ook leven de mensen in de beide landen heel dicht bij de natuur, in veel opzichten. Wij voelen ons er altijd heel erg thuis. Even echt helemaal tot rust komen! Daarom staat naast de Griekse eilanden, Oostenrijk ook elk jaar in onze agenda. We gaan er een paar keer per jaar naar toe, met de auto, en soms met ons eigen vliegtuig. In de winter om er te skieen, en zomers en in het voorjaar om te wandelen in de schitterende natuur. Vooral nu de natuur heel fris ogend uit haar winterslaap komt is het een weldaad om bergwandelingen te maken. Het verblijf voelt ook als een warm bad.
Onder: Luchtfoto van hotel Der Larchenhof waar wij inmiddels stamgasten zijn. Een oase van puur genot. Dit hotel is net als de meeste hotels in Oostenrijk een “Welnesshotel” het toppunt van accomodatie, service, sfeer en netheid. Daarbij komt dat de Oostenrijkse wijnen en keuken bij de besten ter wereld horen. Als je dan ook nog eens in zo’n gelijkgestemd gezelschap bent als wij, dan kan het niet meer stuk!
Dit jaar stond naast de gebruikelijke bergwandelingen een bezoek aan het Kehlsteinhaus op de Obersalzberg op het programma, maar jammergenoeg was dat nog net niet geopend. Niet getreurd, want omdat het zulk mooi en warm weer was hebben we deze keer na de nodige wandelarbeid ook redelijk wat tijd bij het zwembad doorgebracht.
Onder: Het hotel “Der Larchenhof” in Erpfendorf is uniek gelegen in een dal, geheel omringd door bergen; het fungeert als startpunt voor een aantal beroemde bergwandelingen, maar ook zijn er verschillende zwembaden met massagesauna’s om bij te komen na een bergtocht
Onder; Deze keer liepen we een behoorlijke steile bergroute van Gasteig over de bergen naar St Johan in Tirol; het was vrij inspannend en niet geheel ongevaarlijk.Helemaal links vooraan Mary Er werd onderweg veel gesteund en gekreund in onze groep. Maartje Plat in het midden ziet het even niet meer zitten zoals te zien is.
Onder: Tijdens deze wandeling kwamen we fabelachtige vergezichten tegen, zoals hier, waar we op een uitkijkpost bij een groot kruis over St Johan in Tirol uitkijken. De besneeuwde toppen geven het geheel een mooi sfeertje! Aslof ze als garnering voor de foto met room zijn overgoten!
Onder: We bezochten ook de Grossglockner Alpenstrasse, die pas 10 dagen voor verkeer was vrijgegeven. Er waren een paar dagen geleden nog sneeuwmuren van 12 meter hoog waar men tussendoor reed. Door de warmte van de laatste dagen waren die al voor een deel afgesmolten, maar het was nog steeds een onvoorstelbaar mooi sneeuwparadijs. Deze foto nam ik op de Edelweis Spitz op ruim 2500 mtr hoog. In de verte slingert de beroemde Alpenstrasse zich over de toppen naar de Franz Jozef Hohe en gletsjer die nu nog gesloten was. De Grossglockner is de best bezochte toeristische attractie van Oostenrijk; het is een waar kunstwerk.
Onder: Tijdens onze tocht door de Griesbachklamm hadden we even tijd voor een “vluggertje”, een van de vele wandel-likeurtjes die onze vrienden hadden meegenomen. In deze waanzinnig mooie omgeving smaken die nog lekkerder, en zonder deze lekkernij kom je geen Klamm of Schlucht door !
Onder: Dit is een typische “Sound of Music” ook wel “Heidi und Peter” berghelling; het groene verse gras, zwanger van de boterbloemen is heel kenmerkend voor Oostenrijk, waar naast de bekende rotsbergen ook veel hoge grasbergen zijn. Deze zijn vrij uniek in de wereld, vooral de omgeving van Kitzbuhel is beroemd om zijn hoge “grasbergen”.Ze lenen zich ook uitermate goed voor de skisport
Onder: Op deze foto is te zien dat het pad soms echt heel steil is en het een hele serieuze klauterpartij wordt; je moet dan over een goede conditie beschikken maar ook over goede schoenen. Voor de veiligheid zijn 2 stokken met rubber handschoentjes ook onontbeerlijk. Wij zullen nog elk een stok en de handschoentjes moet aanschaffen; want we zijn nu toch wel definitief aan de steile jongens begonnen. Alpinisme waarde vrienden!
Onder: Uw bergids staat dag en nacht voor u klaar; hij draagt een grote verantwoordelijkheid voor de groep, maar blijft lachen.
Onder: Wederom is het na gedane arbeid zoet rusten voor deze vrolijke maar vermoeide Alpenjagers. Heb echter geen medelijden met dit stelletje; de ober is onderweg !!
Nog steeds geen 7de kleinkind. Vandaag was schoondochter Sylvia ter controle in het ziekenhuis; alles is picobello in orde. Als het de komende dagen niet spontaan geboren wordt zal ze zondagochtend in het ziekenhuis worden opgenomen. Dat komt heel goed uit; wij hebben die dag een bruiloft van vrienden. Dan zijn we meteen in de sfeer!
