VINCENT JARIG
Vandaag viert onze middelste zoon Vincent – links met zijn gezin – zijn 34ste verjaardag; uiteraard gaan wij vanavond bij Vincent en Brenda op verjaarsvisite. Ik weet nog goed van zijn geboorte. Mary lag in het ziekenhuis in Purmerend, na een tijdlang op bezoek te zijn geweest besloot ik eind van de middag maar naar huis te gaan; er zat toch geen beweging in. Net toen ik thuis kwam kreeg ik een telefoontje dat de geboorte elk moment verwacht werd. Ik kwam hals over kop nog juist op tijd in het ziekenhuis om de eerste levenstekens en klanken van zoon Vincent om 5 uur s’ middags mee te beleven.
Pakjesavond (onder)
Onder: Het was weer zover afgelopen zaterdagmiddag. Al onze kleinkinderen tussen de pakjes in de kleinkinderkamer bij ons thuis. Vlnr: Tim, Mary, Kees, Sophie, Jan, Nico en Thijs. Ze hadden maar weinig geduld tijdens het poseren voor deze foto. Een paar seconden hierna werden de pakjes in beslag genomen en uitgepakt. Het werd rumoerig druk maar heel gezellig.
Onder: Nadat ze de kleinkinderen naar huis en bed hadden gebracht kwamen onze boys met dames voor een gezamenlijke gourmet in de Weinstube onder ons huis. Iedereen was enthousiast en genoot van de gemoedelijke sfeer, het eten en de wijn. Vlnr: Mary, Sylvia, Kees, Sander, Tamara, Brenda en Vincent en Jan (even weg om de foto te maken). Dit zijn van die spaarzame momenten die wij koesteren. Nog eens met je vroegere gezin gezellig bij elkaar zijn. Tijdens dit samenzijn kregen we nog een aantal mooie kado’s waaronder een boekje over groeiende economie die niet ten koste van het klimaat gaat; een Live DVD van het Reunion Concert van Cliff & The Shadows en een mooi fotoboek over Antartica, waar we binnenkort naar toe gaan.
Antarctica
Van het Antarctica fotoboek hebben we al genoten, maar het echte werk gaat nog komen. Over een paar weken vertrekken wij voor een drie weken durende trip/fotosafari naar de andere kant van de wereld, naar de Zuidpool – Antartica -, het is daar dan hartje zomer, met temperaturen tussen + 5 en -5 graden Celsius. De enige periode dat Antarctica qua weer toegankelijk is. In vele opzichten een bijzondere en fotogenieke bestemming, die al heel lang op ons verlanglijstje staat. De klok tikt, want Hillary Clinton heeft al gezegd het voor toerisme te willen sluiten. Bovendien is het heel ver weg en niet makkelijk toegankelijk; er moet door passages met ijsbergen gevaren worden en het is soms moeilijk om op de ijsmassá’s te komen. Vanuit het grotere cruiseschip of ijsbreker moet op zee worden overgestapt in kleinere zodiac’s, waarmee elke dag meerdere aanlandingen gemaakt worden. Soms moet hierbij door met kniehoog water bedekt ijs waden.Goede lichamelijke gezondheid is vereist; hiertoe moet een gezondheidsverklaring worden overlegd, waarin o.a een akkoordverklaring mbt het feit dat er op de zuidpool geen ziekenhuisopname of vervoer kan plaatsvinden.
Onder: Zoals op deze globe te zien is vliegen we vanuit Düsseldorf naar Ushuaia in het zuidelijkste puntje van Argentinie, om van daar met een cruiseschip door de Drake passage naar het Antarctisch schiereiland te varen. Er wordt mogelijk een tankstop in Portugal gemaakt. De totale afstand bedraagt zo.n 16.000 km
Er zijn uitgebreide kleding en uitrustingsvoorschriften; een wind en waterdichte jas moet bij de rederij besteld worden. Speciale waterdichte broeken en thermische onderkleding moeten worden meegenomen. Rubberlaarzen van minstens 60 cm hoog met goed en makkelijk te reinigen profiel zijn verplicht. Dit in verband met de op de meeste aanlandingsplaatsen aanwezige penguinstront. Om bij het in en uit de zodiac’s stappen valpartijen te voorkomen moeten hierbij de handen vrij zijn, en mogen daarmee tijdens dit overstappen geen camera’s gedragen worden. Die dienen dan opgepakt te worden in speciale waterdichte rugzakken. Over inentingen tegen gele koorts bestaat nog enige onduidelijkheid.
Onder: Links zien we de zuidpunt van Argentinie – het prachtige Patagonie – dat we eerst gaan bezoeken, met de zuidelijkste stad ter wereld Ushuaia, van waaruit we daarna per cruiseschip in 2 dagen naar het Antarctisch Schiereiland varen. Rechts een inzet van het Antarctische gebied met de verschillende aanlandingsplaatsen. Ook de zuidelijke Shetlandeilanden (geelgekleurd) die we op de terugweg naar Montevideo en Buenos Aires zullen bezoeken zijn hierop te zien. Naast oogverblindende ijslandschappen en gletsjers zijn er veel kolonies robben, walvissen, grote albatrossen en vooral veel penguins te zien.
Onder: Om in de sfeer te komen plaatste ik hier de onderstaande twee foto’s, geleend van het internet; fotograaf Tom Dempsey. Uiteraard hoop ik binnenkort dergelijke zelfgemaakte plaatjes op dit journaal te kunnen plaatsen. Aan boord van de cruiseboot is een internet faciliteit; alleen is nog de vraag of er op die afgelegen plek op aarde ook een internetverbinding beschikbaar is.
BZN FOTO’s
Om even in de penguinsfeer te blijven. Al eerder zag ik deze diersoort in het wild; op 27 januari 2005 in Zuid Afrika. We waren daar op tournee met BZN. Voor het optreden in Kaapstad reden we in de trein langs de kust naar Simons Town, waar een hele speciale Penguinsoort voorkomt. “De Boulders Colony” op False Bay. De Afrikaanse penguin is klein van stuk en niet bang voor mensen. Het is dan ook de enige plaats waar je met penguins kan zwemmen of waden zoals hieronder te zien is.
Onder: “De Boulders Colony” penguins hebben in False Bay in de buurt van Simonstown aan de Zuidafrikaanse kustlijn bij Kaapstad niet het beroerdste stukje kustlijn uitgekozen om te verblijven. Er mag daar niet meer gevist worden; ze hebben er dus het rijk alleen.
Onder: De enige plaats ter wereld waar je met de penguins kan waden en zelfs zwemmen.
Onder: Op verzoek van Jack Veerman, een echte dierenliefhebber, maakte ik onderstaande foto met de Afrikaanse penguins.
Onder: Nu we toch weer even in Zuid Afrika zijn; hier in de buurt van Franschoek BZN in elegante vliegvisoutfit
Onder: Aan het werk; het viel op dat Dick Plat hier goed scoorde; maar ja hij is dan ook visliefhebber.Vlnr: Jan Keizer, Jack Veerman, Jan Tuijp,John Meijer, Dick Plat en Carola Smit
Onder: Ergens in de buurt van Kaapstad kiekte ik op een van onze Zuid Afrika reizen deze feestelijk versierde Zuidafrikaanse vrouw op weg naar een kerkdienst. Geef toe: dit is toch wel even wat anders dan die bleke uitgestreken koppen die wij daar vaak bij “opzetten”.
