Naar de ratsmedee !

Links: Minister van Ruimte en Millieu: Jacqueline Cramer onze “hofnar”

Worden we echt bestuurd door halve zolen? Nog maar net bekomen van een minister die een paar miljoen spionagekastjes in het Nederlandse wagenpark wil inbouwen, kregen we de miljard subsidie voor het bouwen van een windmolenpark bij Urk voor onze kiezen. Onze dure belastingcentjes die verkwanseld worden aan politieke spelletjes. Binnen tien jaar worden die – niet op wind, maar subsidie draaiende – windmolens gesloopt, let op mijn woorden.  

Het staat voor mij vast dat kernenergie uiteindelijk wereldwijd de belangrijkste energiebron zal worden. En onlangs verklaarde Prins Willem Alexander tijdens een staatsbezoek aan Mexico nog te geloven in grootschalige projecten met zonne-energie in de Sahara als toekomstige energievoorziening. In dit journaal repte ik eerder over een veld van 500 km x 500 km aan zonnecollectoren in de Sahara, dat volgens Duitse ingenieurs al toereikend is om in de gehele wereldbehoefte aan energie te voorzien. “Hoe klein is ons energieprobleem”? De ingenieurs van Siemens werken momenteel aan dit 200 miljard euro kostende project, gesteund door de Deutsche Bank. Prins Willem Alexander gaf hiermee van meer gezond verstand blijk dan alle leden van dit kabinet bij elkaar. Nou is daar trouwens niet zo veel voor nodig.  

Eergisteren was het namelijk de onbetwiste hofnar van dit kabinet, Jacqueline Cramer, die het laatste restje gezond verstand uit dit kabinet kneep. Ondergrondse CO2 opslag in Barendrecht. Zij verdedigde deze ingrijpende – door onze topgeoloog prof. Samuel Kroonenberg en andere vooraanstaande wetenschappers als absoluut onzinnig bestempelde – maatregel met: “Het past helemaal in ons klimaatbeleid van energiebesparing en duurzame energie; we moeten gewoon CO2 in onze bodem opslaan”. Wat een nietszeggende politieke dooddoener.Toen wist ik het zeker: we gaan naar de haaien! Er is geen redden meer aan.

De Barendrechters protesteren nu tegen de CO2 opslag onder hun huizen, het zou onveilig zijn. De deskundigen geloven niet in die onveiligheid. De discussie: ” is ondergrondse CO2 opslag wel veilig” , is echter wel koren op de mallemolen van ons kabinet; daardoor wordt de aandacht afgeleid van de veel relevantere discussie: ” is ondergrondse CO2 opslag wel nodig”? De meeste wetenschappers zonder politieke agenda- die we niet vaak op TV zien,- zeggen van niet, vinden het zelfs nonsens. Mogelijke klimaatverandering wordt niet veroorzaakt door de industriele uitstoot van CO2, zeggen zij. Let wel: “mogelijke klimaatveranderingen”, – want zelfs daar is in wetenschappelijke kringen nog geen consensus over – , hebben geen antropologische oorzaak, ofwel: ontstaan niet door enig menselijk gedrag. Stoppen dus met die CO2 uitstoot flauwekul; over ondergrondse opslag van CO2, en met het verkopen van emissierechten voor het uitstoten van CO2, de nieuwe melkkoe voor de staat.

Deep Purple

Het concert van Deep Purple in Heineken Music Hal was fantastisch. Wat een virtuositeit van – wederom – op leeftijd zijnde heren. We waren om 7 uur aanwezig, en hadden nog achteraan op de tribune kunnen zitten, maar mijn broers, hardcore Deep Purple fans, prefereerden een plek bij de buhne; dat werd dus 4 uur lang staan, maar toegegeven, het heeft de pret niet gedrukt. Overigens viel ons meteen op dat hier net als een week eerder bij Cliff and the Shadows alleen 40,- en 50 plussers aanwezig waren.

Er was volop bier en frisdrank en er was een voorprogramma uit Belgie: “The Triggerfingers” ze speelden zo hard dat onze brillen spontaan van onze koppen trilden.

Links: Zanger Ian Gillan (64) in actie in 2006. In de Heineken Music Hall deze week – 3 jaar na deze foto – zag ie er een stuk minder florisant uit. Hij leek volgens insider, mijn broer Arie, iets te mankeren.  

Alle grote hits, behalve Child in Time, kwamen voorbij. Een Deep Puple expert die achter mij stond, meldde dat Ian Gillan (64) dat niet meer trok. Volgens mijn broer Arie had zanger Ian Gillan een ziekte onder de leden. Zo magertjes en fragiel had ie hem nooit eerder gezien. Maar ja Arie, de tand des tijds heeft Ian al geruime tijd onder behandeling, vergeet dat niet he!

Balkenende niet naar Europa   

Het moet voor Balkenende een opluchting zijn, niet de marionet van Europa te zijn geworden. Het is duidelijk dat de zwaargewichten Duitsland, Frankrijk en Engeland, een manipuleerbaar niemendalletje op die plek wilden. Zo’n niemendal is Balkenende dus ook weer niet. Gelukkig maar, nu mogen wij hem houden!

Oude BZN foto’s:

Onder: In 1966 in het Volendamse st Jozefgebouw. Dit is de eerste samenstelling waarin BZN optrad vlnr: Jan Tuijp; Evert Woestenburg; drummer Gerrit Woestenburg; Jan Veerman; Cees Tol. Ik was hier 18 jaar, en speelde op de door mijn vader en oom Jaap zelfgemaakte basgitaar. Deze gitaar hangt nu in het Palingpopmuseum in Volendam. De aluminium slagplaat en de knopjes waren gemaakt door gitarist Cees Tol in de fabriek van Heijmeijer te Edam waar Cees bankwerker was. Tijdens het afscheidsconcert stond deze gitaar als eerbetoon aan mijn vader op de buhne naast mijn huidige gitaar. Ik weet nu nog dat Evert op een Klira gitaar speelde, en Cees Tol op een rode Eko gitaar. Op de foto is ook de Vox zangversterker op de grond te zien naast de beroemde Binson echo – het kleinste kastje onder de basedrum – , voor de sologitaar van Cees Tol, die hier speelt op zijn eerste VOX AC30 – rechts naast de basedrum – , gekocht met geleend geld van zijn ouders die dat eigenlijk hadden gespaard voor de aanschaf van nieuwe meubels. The Shadows – ik zag dat vorige week in Ahoy – gebruiken nu nog steeds Vox AC 30 versterkers, en ook zag ik nog de groene Binson Echo bij de The Shadows op de buhne staan. Uniek is om op deze foto te zien dat zowel Evert als ik spelen op hetzelfde Fenderversterkertje, dat kan eigenlijk niet, maar dit was uit pure armoede.We hadden nog geen geld voor een derde versterker. 

Onder: Een jaar later in het Purmerendse Patronaatsgebouw. Drummer Gerrit Woestenburg is vervangen door Jaap Sombroek, en mijn handgemaakte gitaar is ingeruild voor een Burns basgitaar. Later kocht ik een fender Jazz Bass, maar daarbij ben ik de Burns kwijtgeraakt; heel jammer. Ik zou er veel voor over hebben deze gitaar weer in bezit te krijgen.

BURNS BASGITAAR:

Links: Hier een close up van de Burn basgitaar waar ik in de BZN beginjaren op gespeeld heb, en die ik helaas ben kwijtgeraakt. Alle andere gitaren waar ik op gespeeld heb zijn nog in mijn bezit.

Ze hangen in ons huis en een ervan – de op “mijn fysiek” handgemaakte Robberts, hangt in kapsalon Aart op de Volendamse Julianaweg.

Onder: In januari 1967 maakten we deze uitdeelfoto bij het strandje van Willempie bij Hotel Spaander in het IJsselmeer. Mijn fotomaatje Jan Kiek maakte deze foto volgens mij, en omdat Jan Veerman en Cees Tol ” bij een baas werkten” – de anderen studeerden nog – moest de foto in de middagpauze gemaakt worden; dat staat me nog bij.

Vlnr: Jan Tuijp, Evert Woestenburg, Jan Veerman Kies, Cees Tol, Jaap Sombroek. Ik moest toch wel hartelijk lachen toen ik deze foto zag. Evert die eigenlijk een beetje ongelukkig in het koude water staat, veel moeite doend om er niet in te knallen, terwijl het in het water staan op deze foto eigenlijk helemaal uit de toon valt tussen de anderen met schoenen aan.

Onder: Tijdens diezelfde sessie – zelfde kleding – werd onderstaande foto naast de ingang van de Mariakerk aan de Volendamse Julianaweg geschoten. Vlnr: Jan Veerman, Jaap Sombroek,Cees Tol, Evert Woestenburg, Jan Tuijp. 

Onder: Als Luchtmachtband. Wat hebben we toch vreemde fratsen uitgehaald en en gekke dingen gedaan. Hier in het militaire luchtvaart museum in Soesterberg in 2003 tijdens de opnames van de TV special voor een van onze Nederlandstalige CD’s. Het leuke van deze foto is dat er alleen pakken in blauwe luchtmacht kleuren waren voor Jan en Carola, de band kreeg groene landmachtpakken. Op TV was dit niet te zien omdat dit item voor het historisch effect in zwart wit werd gedraaid. Met behulp van Photoshop heb ik er voor deze kleurenfoto allemaal blauwe pakken van gemaakt   

Onder: Deze op zich vreemde foto werd gemaakt in het Zuidlimburgse Valkenburg voor de mijnschacht van het mijnbouwmuseum aldaar. We maakten daarin een clip waarin ik mijndirecteur was, en Carola een smachtende secretaresse. De anderen waren kompels. Deze foto’s waren ook in de BZN kraam te koop. Wie zal deze vreemde combinatie van uitmonstering ooit begrijpen dacht ik dan vaak als ik hem zag.

Onder: In een studio werden we voor een clip in dezelfde TV special als oude Nederlandse aardappelboeren verkleed; wat een vak!