SAFE HAVEN

Afgelopen 18 november zou er uitspraak zijn in de schadeprocedure die we met een 40 tal  “Safe Haven gedupeerden” in een spraakmakende oplichtings zaak, hebben aangespannen tegen de Fortisbank. Doordat de Fortisbank destijds – in 1996/97/98 haar zorgplicht verzaakte (volgens de Hoge Raad) raakten wij, de gedupeerden 17 miljoen kwijt. Het wordt eens tijd – na bijna 12 jaar procederen – dat er een eind aan deze onverkwikkelijke affaire komt. Van een voorlichter van de Haarlemse rechtbank vernamen we op de 18de november echter dat het vonnis is uitgesteld. Zo’n uitstel duurt standaard 6 weken, maar het kan in de tussentijd elke dag worden uitgesproken. We wachten in spanning af!  

HONDENWEER

Het is bar en boos met het weer gesteld, we leven al ruim een maand lang in onmin met moeder natuur, die slechts onweer, storm en regen voor ons in petto heeft. Als een vrije vogel door het luchtruim scheren is er dan ook even niet meer bij; de vliegtuigen staan van eenzaamheid in de hangaar weg te kwijnen. Dit zijn van die dagen dat ik veelvuldig blader in mijn fotoarchief, op zoek naar de zon. Zo zag ik onderstaande plaatjes die ik maakte in Egypte waar de zon momenteel verblijft, en nog volop schijnt. Als het weer hier niet snel verbetert, gaan we daar misschien nog voor het einde van het jaar even heen.

Onder: In 2001 waren Mary, mijn schoonzuster Lida  en ik voor het eerst in Egypte op een Nijlcruise. Er waren slechts een handjevol deelnemers aan boord, waaronder meest Nederlandse vrouwen. Op deze foto zit ik boven op het dek van de Nijlboot midden tussen dit prachtige gezelschap. Je kan het beroerder treffen. Meest rechts op de foto mijn schoonzus Lida, weduwe van mijn in 1996 overleden broer Jaap.

Onder: Een Nijlcruise is buitengewoon interessant, vooral voor een fotofiel als ik. Het complete Egyptische leven speelt zich af aan de Nijloevers waar jij met je camera standby – 1ste rang op het dek zittend – rustig langsvaart. Bij interessante opgravingen tempels of andere bezienswaardigheden meert de boot aan en ga je van boord; zoals bij de tempel van Kom Ombo middenonder. We bezochten toen ook het beroemdste museum ter wereld, het Nationaal Museum in Cairo waar ik het gouden doodsmasker van Pharao Tutangamon (L) fotografeerde, (mag nu niet meer) en bij Cairo liggende pyramides van Cheops (R)

Onder: We waren zo begeisterd van Egypte dat we in 2006 opnieuw een Nijlcruise maakten. We namen nu onze kinderen mee. Hier zit ik met onze Kees en Sylvia op het overdekte deel van het bovendek. 

Onder: Dit prachtige tafereeltje kiekte ik in 2006 al varend vanaf het bovendek. Links en rechts van je duizenden kilometers zand en nog eens zand.

Onder: Egypte is een grote hete dorre zandbak. Dorpjes en nederzettingen liggen allemaal aan de levenbrengende Nijl. Het gehele dagelijkse leven in Egypte speelt zich dan ook af aan de vruchtbare oevers van deze rivier; je krijgt vanaf zo’n boot dus letterlijk en figuurlijk een intiem kijkje in het dagelijkse doen en laten van de Egyptenaar, zoals hieronder als de kinderen spelen en de vrouwen de was doen.

Onder: Een bizar gezicht. Het enige groen in Egypte komt voor aan de oevers van de Nijl. We vlogen met BZN vaak over de Nijl in Afrika op weg naar Zuid Afrika. Ook vanuit het vliegtuig was dan goed te zien dat de enige begroeing hier te vinden is.

KLEINDOCHTER SOPHIE OP ZWEMLES

Onder: Onze kleindochter Sophie(5) zit op al enige tijd op zwemles. Daartoe gaat ze twee keer per week met moeder Brenda naar het zwembad in Monnickendam. We namen er een dezer dagen eens een kijkje; het ziet er naar uit dat Sophie de komende zomer als een volleerd zwemster mee kan op vakantie.

Onder: Sophie’s broertje Thijs gaat ook altijd mee. Hier zit ie terwijl Sophie door Brenda wordt afgedroogd, bij Oma in de hal van het zwembad met z’n auto te spelen.  

Onder: Deze mooie foto van het Volendams operakakoor VOK, kreeg ik van mijn fotomaatje Jan Kiek; Jan maakte hem een tijdje geleden. Samen zijn we momenteel bezig in het Volendamse tehuis “De Gouwzee” op het Noordeinde een fotoexpositie met foto’s van Jan en mij in te richten aan de vele wanden van het tehuis.  

MET BZN IN DE FRANSE ALPEN

In 1982 waren we in de buurt van Thones in de Franse Alpen voor de opname van de special voor de CD “Pictures of Moments”.

Onder: Hier zaten we in een Chalet waarin en waarom heen we de opnames maakten voor de track: “Put on your Make up”. Vlnr Cees Tol, Margot Collee (van Phonogram), Jan Keizer, Jan Tuijp, Thomas Tol. Dit lied was daarvoor op single uitgekomen. Na de eerste TV uitzending in een groot TV familieprogramma van Mies Bouwman, besloten we deze single uit de handel te halen, hetgeen neerkwam op stoppen van de promotie. De dronken geluidstechnicus van dit programma had de draden van de zangmicrofoon van Jan Keizer verwisseld met die van de basedrum mike . Daardoor hoorden de TV kijkers de overspraak van het zanggeluid dat deze basedrum mike opving uit de zangmonitors naast de basdrum op de grond. Het was letterlijk en figuurlijk een bezopen geluid. Met zo’n slechte start kan zoiets nooit meer wat worden dachten we toen, en kapten de promotie. 

Onder: Hier wordt door regisseur Jan Huiskens de belichting gemeten voor een two-shot met Jan en Annie.

Onder: De camera draait. Jan en Annie maken een dansje terwijl Cees Tol op de bouzouki speelt. Op de achtergrond staat de chauffeur – licht overhemd – al klaar om ons na deze opname weer naar het hotel in Thones te brengen.

Onder: Hier dezelfde scene maar dan vanaf de grond gezien.Rechts op de foto met blauw hemd Jan Huiskens en links naast hem zijn zoon Rob. In rood vest zit geluidsvrouw Rita Huiskens en daarboven de toenmalige echtgenoot van Annie, Joep Steur.Boven Joep staat mijn persoontje; ik had vanbuit die positie zojuist de hierboven afgebeelde foto gemaakt

ONZE NATIONALE HOFNAR, MILLIEU MINISTER JACQUELINE CRAMER

Onder: De aarde warmt niet op, maar volgens meetgegevens van diverse onderzoekers koelt hij de laatste 10 jaar zelfs af . Deze voor het IPCC onwelgevallige informatie wordt door de klimaatlobby echter op schandalige wijze in de doofpot gestopt, hetgeen deze week aan het licht kwam in uitgelekte E-mails van klimaatwetenschappers. Dit gesjoemel met klimaatgegevens – nu al climatgate genoemd – ontlokte in de gehele wereld stormen van kritiek en misnoegen (zie linksonder). “We worden voor de gek gehouden” roepen vele betrokkenen en politici; ze eisen verregaand onderzoek. Het gaat hier om theorien op basis waarvan door regeringen miljarden inversteringen worden gedaan; de economien van vele landen zijn erdoor in het geding. Onze millieu minister Cramer reageert nog gekker dan ik verwacht had (rechtsonder). Ze vindt het onbetamelijk dat deze E-mails gelekt zijn, en wuift het hele verhaal weg. Het is te gek voor woorden.       

Onder: De Telegraaf van zaterdag 28 november. 

 

SINT en PIET bij ons thuis.

Afgelopen weekend kwamen Sint en Piet – nog maar net in het land – al bij ons thuis op bezoek; Toevallig waren ook onze zoon Sander,Tamara, Kees en Silvia en hun kinderen bij ons thuis. In de Weinstube onder ons huis zongen eerst Sint en Piet een paar opmerkelijke, alternatieve Sinterklaasdeuntjes, waarna we allemaal samen onder het genot van Spaanse wijn en Pietenpils uit volle borst het bekende Sinterklaasrepertoire van het plebs (zie de maan, de stoomboot etc…) zongen.

Onder: Na een paar “Bisschopswijntjes” poseerden Sint en Piet gewillig met Kees, Sylvia, Nico en Mary in de Weinstube onder ons huis. Zoals op de foto hieronder te zien is vindt de kleine Mary Sint en Piet maar rare snaken.    

Onder: Tamara met tweeling Jan en Kees bij Sint en Piet op schoot. Hun broertje Tim wilde onder geen beding in de buurt van de goedheiligman komen, en verschool zich onder de tafel. Jan en Kees waren zo onder de indruk van de Sint en zijn gevolg dat ze zich lieten verleiden tot het (solo) zingen van enkele bekende sinterklaasliedjes.En dat doen ze niet zo maar!

Onder: In de tussentijd bleef ons jongste kleinkind Mary (17 mei 2009) zeer geboeid naar die in haar ogen vreemde snoeshanen staren. Ze verloor ze geen enkel moment uit het oog, het was aandoenlijk om te zien.

 

OOR AAN GENAAID 

Het wordt – zoals vanmorgen in de Telegraaf – steeds duidelijker dat we ten aanzien van klimaatverandering op grote schaal een oor aan genaaid worden door met politieke agenda’s behangen “wetenschappers” van o.a het IPCC, met de nadruk op politiek. Het met fanatieke “millieubewakers” bevolkte IPCC (International Panel for Climat Change) is het politiek gekleurde VN instituut dat al jarenlang roept om maatregelen tegen de industriele CO2 uitstoot. Maar uit NIETS blijkt dat de aarde opwarmt, integendeel zelfs, en het wordt steeds duidelijker dat de mensheid geen  invloed heeft op het klimaat. Dat politici en commercie ons met behulp van de scoringsgeile kritiekloze nieuwsmedia, op grote schaal een angstcomplex aanpraten, om ons stem,- en koopgedrag daarmee te kunnen manipuleren, maar ook onze bereidheid om CO2-belasting te betalen. Een win-win-win -win situatie voor millieufanaten, nieuws media, politici en commercie. Jan Publiek is de verliezer, hij loopt rond met een aangenaaid oor, een rad voor zijn ogen, en een geplunderde portemonnee. 

Onder: In de Telegraaf van vandaag een artikel waarin wordt onthuld dat de mening van wetenschappers die niet geloven in opwarming van de aarde in het IPCC NIET gehoord mag worden. Ben benieuwd met wat voor lulsmoes onze millieu minister Jacqueline Cramer zich hier weer van af zal maken.       

UIT DE OUDE DOOS 

Onder: Na de lagere school ging ik naar de ambachtschool in Edam, elke dag op de fiets langs het Edammer pad 3 kilometer heen en 3 kilometer terug. Ik moest snel metaalbewerker worden, want er diende geld in het laatje komen. We hadden thuis 11 kinderen, m’n ouders waren blij dat er eindelijk iemand kwam helpen de kost verdienen. Op de foto uit 1962 van de examenklas M3 , gemaakt in het tekenlokaal van mr Mooijer – ik was toen 14 jaar – vlnr staand: Harry van Schaik(Volendam), Huub van Goor(Monnickendam), Jan Roos(Marken), Ruud Bol(Wormer), Henk Groenwoud(Monnickendam), Kees Karsten (Purmer), Meinen Mulder (Middelie), Peter Oudejans(Purmerend), Jan Mooyer(Volendam), Dick Iemke(Edam), zittend vlnr: Sietse Jorritsma(Edam), Jan Tuijp(Volendam), Dick Kersloot(Purmerend?), Jan Kwantes (Wormer?), Jan Tol Knoest (Volendam). Uiteindelijk werden mijn ouders door ambachtsschoolleraar Ad Hoens op andere gedachten gebracht; ik moest maar verder gaan leren, en zo werkte ik na deze LTS later nog het hele rijtje af: de MTS de HTS, en de TU in Delft.   

UIT HET BZN ARCHIEF

Onder: Een van de mooiste reizen die we met BZN maakten was die naar Griekenland in de zomer van 1994 voor de opnames van de TV special voor de CD “Serenade”. Daartoe gingen we in de haven van Athene aan boord van een prachtige schoener de Andromeda, en voeren daarmee onder leiding van schipper Thomas naar de eilanden Poros, Egina en Hydra waar we telkens opnames maakten. Overdag lunchten we aan boord van het schip en s’ avonds aten we gezellig op de terrasjes in een van de kleine dorpjes op de eilanden.Tot laat zaten we daarna nog op het dek aan een “Strofilia” wijntje bij live gitaarmuziek van schipper Thomas en zang van zijn Schotse matroos; om nooit meer te vergeten. 

Onder: Hier rijden we over de kade van het kleine haventje van het niet ver van Athene liggende eilandje Hydra. Op de ezels van links naar rechts: Dirk van der Horst, Jan Keizer, Jan Tuijp. Jan Keizer was nooit zo in z’n hum in de buurt van dieren, laat staan van “er op zittend”, hetgeen ook goed te zien is aan zijn van pijn vertrokken gezicht. Ik zie nu pas op deze foto de vreemde ezelrijder in groene trui. Hij komt mij niet bekend voor; deze spookrijder! Dit is trouwens het mooiste Griekse haventje dat ik ooit gezien heb. Wat hebben we hier een leuke tijd gehad. Jaren later heb ik deze trip nog eens met mijn gezin en vrienden over gedaan. Ook toen was het weer een fantastische belevenis .   

PIM KOOPMAN (56) OVERLEDEN

Zojuist lees ik het bericht dat ex-collega drummer/producer Pim Koopman de oprichter van Kayak is overleden. Pim, een boom van een vent, drumde o.a in Kayak, Diesel en produceerde o.a Maywood. Hij is 56 jaar geworden. Pim was een warm mens, en een bevlogen top muzikant die met passie over zijn vak kon praten. Ook was hij een levensgenieter. We hebben al kletsend vele gezellige uren samen met hem in studio’s doorgebracht. Ik wens hierbij alle betrokkenen sterkte bij het dragen van dit verlies.