PVDA en de AOW

Van de partij voor de arbeiders mag de aow gerechtigde leeftijd naar 67 jaar. Een discutabele zaak. Je zal je arbeidzame leven lang maar op zo’n partij gestemd hebben, in de hoop dat nou juist zij ervoor garant staan dat je na je 65ste nog een jaar of 10 rustig van een bescheiden aow-tje kan genieten. Daar mag van de Pvda nu wel 2 jaar, dus maar liefst 20 % vanaf. Doekje voor het bloeden is dat de zware beroepen ontzien zullen worden. Daar breekt mijn Volendammer klomp echt. Wat is nou een zwaar beroep? Het getuigt van het ontbreken van elke realiteitszin bij politici om te veronderstellen dat men het daar ooit over eens zal worden. Ik durf hier met grote stelligheid te beweren dat er per definitie NOOIT een einde zal komen aan de ergerlijke, oeverloze en bovendien nutteloze discussie hieromtrent. Erger nog, het staat nu al vast dat door het – juist in de pvda kringen populaire -verkopen van politiek correcte flauwekul zal blijken dat elk beroep exact even zwaar is. Zelfs dat van politicus.

Chiel Beelen en De Gouden Radioring

Ik heb hier vaker betoogd – en ik weet dat uit eigen waarneming – dat de showbizz een broeinest is van publiciteitsgeilerikken en narcisten. Artiesten, acteurs, mediamensen uit de radio en TV wereld etc. Lieden die verslaafd zijn aan aandacht, en geen andere interesse hebben dan louter zichzelf. Anderen worden door hen slechts als spiegel gezien waarin ze zichzelf bekijken; “hoe reageert hij of zijn op mijn persoon?” Bij de radio lopen een paar uitblinkers op dit gebied rond onder aanvoering van DJ Chiel Beelen. Van deze persoon is bekend dat hij tot het uitsterste gaat om BN-er te kunnen worden. En daar wringt hem nou net de schoen. 

Veel DJ’s krijgen naamsbekendheid maar worden op straat niet herkend; een schrikbeeld voor elke rechtgeaarde narcist. Beelen en zijn maatjes doen daarom van alles om met hun anonieme radiokop op de TV te komen. Vriendjes worden ingeschakeld, maar ook wordt de publiciteitshonger gestild m.b.v slim opgezette radioacties, als die maar op TV worden uitgezonden, zoals het Glazen Huis. Van showbizz insiders vernam ik al jaren geleden dat achter de schermen de 3FM DJ’s elkaar de hersens inslaan om in het Glazen Huis te mogen, voor meer bekendheid en hogere marktwaarde. De er mee gediende “Goede Doelen” dienen slechts ter legitimering van deze persoonsverheerlijking.

Vanuit 2005 kwam in dit kader vanuit de radiowereld een lobby op gang om naast de Gouden Televizier Ring als publieksprijs ook de Gouden Radioring in te voeren. Uiteindelijk geeft dit namelijk de DJ’s ook weer TV publiciteit . De DJ’s mogen in deze competitie net als de TV narcisten op de zender reclame maken voor zichzelf. Op internet las ik dat Beelen dit jaar had aangekondigd geen reclame voor zichzelf te zullen maken; hier snapte nou werkelijk niemand wat van, dit was zo ongebruikelijk. De echte bedoeling werd al snel duidelijk; Beelen moest in allerlei TV programma’s hierover uitleg komen geven, en zo kreeg het publiciteitsmes van Beelen ook nog een populistische scherpe rand; hij kon koketteren geen publiciteit voor zichzelf te willen maken. Het was allemaal tevergeefs: Beelen is uiteindelijk niet in de prijzen gevallen. Geen Gouden Radio Ring; het publiek liet hem in de steek, alsmede de vakjury want ook de Zilveren Radio Ster ging zijn neus voorbij.       

Naar de Holle Bolle Boom in Dirkshorn

Zondag j.l hadden we de opppas op kleinkids Jan Kees en Tim; ze hadden ons van tevoren al kenbaar gemaakt dan graag door ons naar het “Holle Bolle Boom” recreatiepark in het Noordhollandse Dirkshorn vervoerd te willen worden. Daar kan je geen nee op zeggen natuurlijk, dus gingen we zondagmorgen op pad; de boys gedrieen achterin naast elkaar in de auto. Dat gaat letterlijk niet zonder slag of stoot, want ze krijgen in de auto nogal eens ruzie om niks en zijn dan in staat om elkaar de hersens in te slaan, terwijl ze een paar minuten later weer de grootste vrienden zijn. Welke ouder of grootouder herkent dat niet? Onze zoon Kees en Sylvia met hun Nico en kleine Mary waren al in de Holle Bolle Boom toen wij er arriveerden. De kids vermaakten zich prima, de tijd vloog voorbij. Jan en Kees wilden mij pertinent in de hoge “pijpglijbaan” hebben, maar omdat ik me daarin de laatste keer behoorlijk geblesseerd heb ik mij aan dat “bevel” onttrokken. Zoon Kees liet zich wel in de pijp naar beneden storten, maar kwam er “mank” lopend uit.  

Onder: Linksboven onze Kees met vlnr: Tim, Jan, Nico en Kees. Rechtsboven een blik in de recratiehal. Daaronder links Jan en Kees in de steile glijbaan (niet de pijpglijbaan) en rechts zorgt Mary sr  voor de inwendige mens met poffertjes en patatten.

Onder: Linksboven is Nico met behulp van zijn vader net uit de holle boom geklommen en linksonder is ook de kleine Mary van de partij, dus kon ik even een familieportetje maken. Rechtsonder de boys bij de enige twee trekkertjes in het gebouw, die dus met veel machtsvertoon verdedigd moesten worden

NICO IN Z’N ELEMENT, MET GITAAR EN BLAUWE BRIL

 

Links: Nico kijkt vaak naar de DVD van het BZN afscheid en wil daarom vaak naar “De Bap” om de gitaren waar ik op gespeeld heb, te zien en vooral te horen.

Het is een vast ritueel als hij bij ons op bezoek komt; eerst gaan we naar de Weinstube waar twee gitaren hangen die even bespeeld moeten worden, en daarna naar onze slaapkamer waar we tokkelen op de akkoestische bas die daar altijd tegen de muur staat. 

Nico zijn favoriete BZN liedjes zijn Mon Amour, Yeppa en Nathalie. Ook wil hij altijd dat ik mijn blauwe bril op zet, die ik droeg tijdens het laatste concert.

Zelf heeft ie er nu ook een zoals op de foto links te zien is. Kortom, op deze foto – die onze Kees per i-phone stuurde – is Nico helemaal in zijn element.   

 

 

 

 

 

 

 Onder: In 1982 tijdens een bergbeklimmerijtje voor een TV special in de Franse Alpen even een pauze. Zoals te zien is zijn we heel professioneel aangekleed en uitgerust. 

 

Onder: Voor de klimpartij uit gingen we naar een winkel waar we schoenen, touwen en andere zaken kregen aangemeten. Links zitten Thomas en Kees Tol geduldig te wachten 

Onder: Andere koek, een foto die door fotograaf Jan Stappenbeld werd gemaakt op een cruiseschip in de buurt van Mexico in 2002. De foto is destijds gepubliceerd in De Telegraaf

Eerste gouden plaat met Jan Smit

 Links: Deze foto werd gemaakt in het najaar van 1997 in de voormalige woning van Jack Veerman; als JJJ producties (Jan Jack Jan ) kregen we de eerste gouden en platina CD voor een Jan Smit CD. Er zouden er nog vele uit verschillende landen volgen.

In totaal hebben we van 1997 tot 2002 dus in een periode van 5 jaren 10 CD’s  met Jan Smit gemaakt; 5 Nederlandse en 5 Duitstalige. We schreven al de liedjes en teksten en produceerden de CD’s. Een aantal Nederlandse werd met edelmetaal bekroond maar vooral de Duitstalige platen werden goud en platina in Duitsland Zwitserland en Oostenrijk.

Het ging op deze foto om de 1ste CD van Jan Smit “Ik zing dit Lied voor jou alleen”. Voor de gelijknamige single waarvan er meer dan 125.000 in Nederland werden verkocht, hadden we al een gouden en platina single gekregen