Een tijdje geleden werd ik benaderd door journaliste Monica de Bruyn voor een interview in het blad Europoort Kringen. Op zich vind ik zo’n verzoek niet vreemd, want ik heb heel vaak aan interviews meegewerkt, maar dit was wat anders. Monica en haar blad waren namelijk geinteresseerd in mijn mening over de klimaatverandering. Jawel !! Nu eens geen boulevardpers met verhalen over de hond of de kat van de buren. Toegegeven, ik voelde me echt vereerd dat mijn visie betreffende dit omstreden onderwerp kennelijk interessant genoeg was voor publicatie in dit  “serieuze” blad, vooral omdat mijn mening (nog) niet “in” is. Het klimaat warmt nou eenmaal op, dat is onze schuld, en we moeten ons gedrag veranderen. Dat vind ik dus niet! Nu dus mijn verhaal, vakkundig opgetekend door Monica de Bruyn met toestemming van Europoort Kringen.

Uiteraard ben ik benieuwd of ik hier nog reacties op zal krijgen en welke. Als daar aanleiding voor is zal ik die in mijn journaal publiceren.

Het afgelopen weekend was ik jarig, en kreeg tot mijn grote genoegen nog steeds heel veel felicitaties per post, E- cards, E-mailtjes en sms jes. Iedereen veel dank daarvoor. Het is een heerlijk gevoel te weten dat je nog steeds meedoet en niet vergeten bent. Ik was wel benieuwd of ik nog een attentie zou ontvangen van onze platenmaatschappij Universal die vele tientalen jaren lang miljoenen BZN platen verkocht, waarvoor we in totaal 88 gouden en platina CD’s en DVD’s kregen. Vorig jaar kreeg ik nog een flesje wijn per post maar helaas…. ik ben kennelijk uit de verjaardagskalender geschrapt. Roem is vergankelijk vrienden….    

Onder: Niet getreurd, de fans zijn me niet vergeten, het leven heeft veel andere leuke dingen te bieden; zie deze twee gezellige familiekiekjes. We fietsten met onze kleinkinderen Thijs en Nico naar de speeltuin/ijsboerderij van Honingh net buiten Volendam, in het midden Nico en rechts Thijs. Geen roem maar wel dikke pret!

 Onder: Links Thijs en rechts Nico, mijn nieuwe “fans”