Met pijn in ons hart namen we dinsdagochtend 3 mrt afscheid van de bemanning van ons cruiseschip en van onze medepassagiers, en werden we naar een op twee minuten afstand gelegen luxe Beachresort op Denerau Island gebracht. hier zouden we een nacht verblijven.We hadden dit hotel zelf niet gepland maar door een omzetting in ons schema werden we hier door de reisagent in Fiji gedropped; het kon slechter, dat moet gezegd.
Onder: Het Beachresort waar we “gedwongen”, een dag en een nacht verbleven na onze cruise langs de Fiji eilanden.
Onder: Het was een mooi en luxe, maar kort verblijf, s’ avonds genoten we op het terras van een voorstelling van Fiji dansers en hebben we er heerlijk gedineerd.Deze foto maakte ik vanuit het bovenrestaurant van het hotel.
Onder: Je ziet soms hele leuke dingen; zoals op het zwembad van het bovenstaand hotel s’ middags, en als je dan toevallig je telelens bij je hebt , kan je deze leuke kiekjes maken!
Onder: De volgende morgen, woensdagochtend, werden we met een helicopter opgehaald vanaf het golfterrein van het hotel in Denerau, en van daar naar het eiland Tokoriki gebracht, een van de Mamanuka eilanden, om daar 5 dagen te verblijven. Deze foto maakte ik vanuit de helicopter net voor de landing. De Beach bure waar wij in zouden verblijven ligt net links om de hoek
Onder: We zijn met de heli geland op het eiland Tokoriki, een van de kleine Fiji eilanden; een waar paradijsje, waar alleen honeymooners verblijven, bleek ons later, en waarom mag duidelijk worden uit de volgende foto’s.
Onder: We werden door het personeel van het resort in de watten gelegd; de verzorging was van een ongekend niveau, en zeer persoonlijk. Er waren ongeveer 10 stellen als gasten aanwezig, en dat zo bliven werd ons verteld. Het begon al meteen met een welkomstlied, na de helicopterlanding speciaal voor ons gespeeld en gezongen door tuinmannen, obers en administratief personeel. Ook bij het afscheid, als er een stel vertrok werd er een afscheidslied voor ze gezongen, een aparte gewaarwording. Hieronder het tafereel net na onze landing, let eens op de bas-theekist bij gebrek aan een basgitaar, en bij ons al 50 jaar uitgestorven.
Onder: Onze Beachbure, een hut met een rieten dak onder de palmbomen, ziet er van binnen fantastisch uit, en is van alle moderne comfort voorzien waaronder uiteraard airco, en naast de binnenbadkamer – linksonder – ook een aangrenzende buiten douche. Zonder airco kan je hier in Tokoriki niet overleven, het is zinderend warm, ook in de nacht komt de temperatuur niet beneden de 35 graden. Al kunnen we door de achterdeuren via ons zitje – rechtsonder – direct door lopen naar ons eigen privestrandje voor verkoeling.
Onder: Tussen de palmbomen achter onze bure hebben we onze eigen hangmat, een paar meter verderop wacht de Stille Oceaan, al geeft die weinig echte verkoeling; zelfs de watertemperatuur is rond de 30 graden.
Onder: Precies bij deze naar zee uitstekende palmboom ligt ons privestrandje, waar we s’morgens voor het ontbijt al het water ingaan. Ik heb al veel meegemaakt, prive, en ook met BZN, maar zoveel comfort nog maar zelden. Te gek voor woorden.
