Maandelijks archief: januari 2009

Van Hongkong naar Auckland

Boven: Zoals gezegd dineerden we zaterdagavond op het beroemde floating restaurant/paleis  Jumbo , waarin 3000 mensen tegelijk bediend kunnen worden. De Engelse Koninklijke familie was ons vóór geweest, wisten de gidsen ons a/d hand van vergeelde foto´s aan de wand trots te melden. Met een oude Chinese Jonk werden we aan boord gebracht, om daarna te genieten van een overheerlijke échte Chinese schranspartij.

Onder: Na dit genoeglijke samenzijn werden we door de gids naar het middenstation van de Victoria Peak gebracht; een van de heuvels, waartegen Hongkong Island gebouwd is, en van waar men  werkelijk een subliem uitzicht heeft op Hongkong by night. De hoger gelegen Peak is vooral overdag in trek bij fotografen.

Onder: Zondags maakten we een wandeling door Hongkong en lieten we ons in een originele Sampan door  vissershaven van Honkong varen;

Je kan geen foto maken in Hongkong of er staan wel torenflats op; Dat moet daar ook wel want in Hongkong Island en Kowloon/ New Territories met een gezamenlijke oppervlakte van 110   vierkante km wonen maar liefst 7 miljoen Hongkongnezen; die moeten tóch ergens wonen. Dat ze voor het in stand houden van hun ras nog tijd hebben is een wonder, want Honkong is real top-business. Iedereen rent achter iedereen aan.

Onder: Hongkong vanaf het hoogste punt in de omgeving de Victoria Peak, overdag: Het shoppers-mekka;  het consumer-circus in optima forma.

 De hele stad lijkt wel één aaneengesloten winkelgalerij. Juwelen, kleding, horloges , camera’s  noem het maar op; geld moét hier rollen, anders stokt het Hongkong- Circus.  En als de schreeuwende Hongkinese  reclameborden en knallende etalages dat nog niet genoeg initiëren staan om de meter ( !!)  ronselaars opgesteld, die alle voorbijgangers persoonlijk vriendelijk, doch zeer dringend aanraden om ter plekke onmiddellijk geld uit te gaan geven  – het liefst in hun Toko natuurlijk –. Komisch hierbij vond ik dat tegen de gevel van de  supershop van het horlogemerk Rolex, allerlei sjaggeraars nep-rolexen stonden te verkopen. 

Onder: toch is er ook tijd voor Romantiek, zoals dit paartje dat tijd had om te trouwen

 

Maandag, voor we vanuit Hongkong voor een 10 uur durende vlucht naar Auckland in Nieuw Zeeland vlogen, bezochten we het 35 kilometer ten zuidoosten van Hongkong liggende (schier)eiland Lantau. Een boeiende ervaring; hier laat het echte China zijn gezicht nog zien. Het uitstervende vissersdorp Tai O , waar de mensen nog op houten paalhutten wonen is hiervan het beste voorbeeld.

Onder: Tai O Het vissersdorp verraadt nog hoe de Chinezen op het platteland wonen; in paalhutten; en dat op 35 kilometer van het decadente Hongkong! 

 

Gisteren arriveerden we in Auckland Nieuw Zeeland, we reden in de namiddag met onze campervan naar Orewa vanwaar we vanochtend vertrokken voor de trip naar Russel in de prachtige Bay of Islands. Dit is een subtropisch gebied, dat vooral bij zonaanbidders, diepzeevissers en duikers in trek is . Het is hier hoogzomer; de temperatuur steeg vandaag naar zo’n 28 graden bij winstilte, een paar “mooi weer” cumultjes in de diepblauwe lucht, en, –  en dat viel ons vooral op – een KRAAKHELDERE atmosfeer, waardoor alle kleuren in het schitterende begroeide landschap bijna een onwerkelijke diepte krijgen. Dat was me op alle foto’s die ik van Nieuw Zeeland zag al opgevallen.  Tel daar bij op dat we bijna niemand tegenkwamen tijdens de 5,5 uur durende rit en de superlatieven die op Nieuw Zeeland worden losgelaten beginnen begrijpelijk te worden.

Onder: Onderweg naar Russel maakte ik vanmiddag deze foto; het is geen kunst om hier mooie landschapsfoto’s te maken,klikken maar , en raak is ie!!

Hongkong

We zijn inmiddels verplekt. Via een rustige 7 uur durende vlucht over India, Vietnam en Birma kwamen we zaterdag ochtend 6 uur lokale tijd aan in de Oriental City Hongkong. Een bezoek aan deze stad stond hoog op ons verlanglijstje; we hadden er veel over gelezen, maar waren er nog nooit. Voor het zover was maakten we vrijdagmorgen nog een wandeling door het oude gedeelte van Dubai. Het was opvallend rustig met auto´s etc. Ineens begonnen overal elektronisch versterkte mekkergeluiden uit moskeeën te blèren en gingen bijna alle mannen op straat door de knieën. Een vreemd gezicht; al die mannen – ook jongens – lopend met “bidmatjes” en geknield op stoepen en de openbare straten. Terwijl vele anderen – waaronder wij – daar dwars doorheen liepen.  Het hield om één uur plotseling allemaal op! Kennelijk iets met het moslimgeloof. Als katholieken zijn we echter wel bijzondere rituelen gewend. Overigens is het in Dubai weekend op vrijdag en zaterdag; op zondag gaat iedereen weer aan het werk!

Onder: Deze foto maakte ik afgelopen vrijdagmiddag half één in Dubai, alle mannen gingen plotseling overal op straat door de knieën op hun bidmatje

We maakten ons op voor ons vertrek. Dubai was een belevenis. Een booming city vol van vermaak; een luxe manier van leven. Wat ons vooral opviel was de voortvarendheid waarmee hier spraakmakende en voor het landschap ingrijpende bouw projecten worden bedacht en uitgevoerd; zo wordt het ene na het andere mega eiland voor de kust opgespoten en bebouwd; in ons parlementair democratische polderbestel zou dit absoluut onmogelijk zijn. Ook waren we verrast door de enorme vriendelijkheid van de mensen; je wordt er compleet in de watten gelegd; en niet op een naar ons gevoel geveinsde Amerikaanse manier.

Onder: Nét na de take off maakte ik door het heldere vliegtuigruit deze foto van Dubai by night. De monding van de Dubai Creek waar we met de Dhow in voeren, is op de foto heel goed te zien.

Dubai is overwegend schoon en netjes; en veilig zonder vandalisme en criminaliteit, waarschijnlijk omdat dát er namelijk nog steeds gestraft wordt. Je wordt er niet bestolen door taxichauffeurs – ze hebben een meter die klopt – en ze kosten bijna niets, en als toerist word je niet belaagd door verkopers met allerlei louche rotzooi. Kortom Dubai mag van ons blijven al zou ik onze Griekse eilanden vakantie er niet voor in willen ruilen.

HONGKONG

Het is hier in Hongkong 7 uur later dan bij jullie zak maar zegge. Net bekomen van het enerverende Dubai werden we gistermiddag en avond opnieuw verbijsterd door de verpletterende aanblik van deze Metropool vergelijkbaar met New York. We voeren op de Victoria Harbour op een Cocktail Cruise en waren beduusd van de waanzinnige Skyline van Hong Kong Island. Wat een stad, wat een mensenmassa, en wat wat voelden we ons klein toen we daarna in het sprookjesachtig verlichte Hong Kong Island reden; een nog luxer en extremere uitvoering van het New Yorkse Manhattan. Maar vergis je niet; Hongkong is business, pure business. Mensen zijn “moneymaking”, zijn op weg en hebben haast

Onder: Het eerste wat we van Hongkong zagen toen we ons hotel uitliepen; een krioelende mensenmassa en verkeersopstoppingen  onder reclameborden

 

Onder: We verblijven hier in een hotel midden in Kowloon; het winkelparadijs van Hongkong met “De Golden Mile” waar het allemaal te doen is, waar dé shops van Hongkong gesitueerd zijn. Op nog geen honderd meter hier vandaan is het mooi aangelegde Kowloon Park; waar het rustig toeven is zo vlakbij die heksenketel. Hier vond ik deze twee charmante Hongkongerinnetjes bereid even voor mijn camera te poseren

 

Onder Vanaf een Cocktailboot die rondvoer op de Victoria Harbour tussen Kowloon en Hongkong Island – een paradijselijke plek voor fotografen- maakte ik gisteravond onderstaand plaatje van een deel van de skyline van Hongkong Island; Later op de avond genoten we van een diner op het beroemde Jumbo drijvende restaurant; of liever gezegd paleis.