Onder :  Mary maakte deze foto van de skyline van Auckland door het geopende raam van onze  rijdende campervan; we hebben na ons bezoek aan supersteden Dubai en Hongkong besloten deze grootste stad van Nieuw Zeeland niet speciaal te bezoeken, ook de andere grote steden, behalve Christchurch en Wellington laten we even voor wat ze zijn.

Onder:  Deze foto maakte ik woensdag in de Rapaura Watergardens; deze kiek is karakteristiek voor Nieuw Zeeland, en representatief voor de – naar onze begrippen – buitenissig weelderige begroeing van Nieuw Zeeland;  het lijkt wel of de bomen, varens, planten, struiken , bloemen en het gras  hier overal de grond uit spuiten.  Het gras groeit hier zelfs ook op het nog strand door. In de kraakheldere lucht komen alle tinten ,  zoals hier in het groen, goed naar voren. Het is een schitterend kleuren schouwspel.

 We ontmoetten gisteren – donderdag –  twee Nederlandse meisjes uit Rocanje, Jessica en Petra, allebei 22 jaar oud. Deze stoere  Hollandse meiden trekken, – notabene om beurten zelf hun grote campervan besturend,- zes weken lang kris kras door het grote Nieuw Zeeland. De ondernemende  dames hadden donderdagochtend een leuk treinreisje ontdekt en heel attent voor ons ook meteen maar kaartjes besteld. We genoten gezamenlijk van de uitzichten in de omgeving van Coromandel tijdens een treinrit over een geheel door een vreemde kunstenaar – gedurende 27 jaar lang-,  zelf aangelegd treintraject door een jungle achtig gebied. Heel bijzonder.

 Onder: Jessica en Petra groeven net als alle toeristen met hun schepjes hun eigen “heetwaterkuil “ op het strand van Hot Water Beach

Het gebeurt in Nieuw Zeeland vaak dat je rondreizigers waar je even contact mee hebt gehad , na een of twee dagen en honderden kilometers verderop  ergens op een campground, of bij een bezienswaardigheid weer tegenkomt. Zo zagen we gistermiddag de beide dames alweer  terug; ze zaten nu  in een door hen zelf gegraven hotwaterkuil op het bijzondere strand van “Hot Water Beach” op het Coromandel schiereiland. – zie foto hierboven – Een bezienswaardigheid waar wij, net als iedere tourist in Nieuw Zeeland even langs gingen. Dit strand staat onderaards in verbinding met het binnenste van de aarde ; een bizar natuurfenomeen, stoom en heet water bubbelt door het zan heen spontaan naar boven; het was zo heet dat ik me er snel over heen lopend al bijna aan verbrandde.

Onder : Het strand bij Hot Water Beach is zeker 1,5 kilometer lang; het gedeelte met het hete water is echter maar een heel klein stukje van 20 x 20 mtr . Het is een gek gezicht, dat grote uitgestrekte strand, helemaal leeg (bovenste foto) , met een klein plekje waar  toeristen aller landen zich verdringen om er in hun eigen gegraven heetwaterbadkuipje te zitten (onderste foto)

Onder: Deze foto nam ik op dezelfde plek als boven maar dan 90 graden naar rechts

Onder: Als fotograaf benje met je ogen altijd op zoek naar mooie plaatjes; op het Hot Water Beach zag ik ineens het onderstaande tafereeltje zich ontwikkelen. Deze dame voor die rots met opzwiepend water; de telelens was er goed voor.  Voor de fotofreaks onder ons: hoge ISO waarde  –  ISO 1600- diafragma 10 niet te groot waardoor scherptediepte nog goed genoeg, en snelle sluitertijd 1/1000 sec; je ziet dan de alle druppels apart. Overigens vond de ( Duitse)  dame mijn fotserie van haar heel mooi.

Ja, en  toen zaten we gistermiddag ineens  weer met Ad en Tineke – van onze leeftijd-  uit Heiloo, op het strand  van Hahei, pal naast de campsite aan een biertje;  zij trekken net als wij ook door Nieuw Zeeland en waren voor een dagje  onze buren.  S’ Avonds hebben we nog een wijntje in de campervan bij ze gedronken. Het was heel gezellig. Wie weet zien we ze nog een keer terug op onze reis door dit mooie land. Wij zijn vandaag in een bloedhitte vanuit Hahei naar Whakanate gereden, waar  we zaterdag vanaf het vliegveld aldaar een helicoptervlucht zullen maken naar het actieve vulkaan eiland “White Island”, op 50 kilometer uit de kust. Dat wordt boeiend, maar wederom een warme klus want  morgen en overmorgen zal wederom de 30 graden gehaald worden las ik in de krant hier.   

Het gebeurde gisterochtend (woensdag) om een uur of zeven  op de campsite in Matahoke. Mary was even naar de receptie van het park gelopen, en ik lag nog even in de Campervan op m’n bed.  Toen ik na een minuut of twee ook aanstalten maakte op te staan zag ik plotseling een grote zwarte kat in onze campervan op mij af komen.  Het boze dier verschanste zich met gekromde rug in de aanvalshouding bij de deur, en maakte daarbij snerpende mij onwelgevallige geluiden, het leek in elk geval niet op miauw. “Een  kat in het nauw maakt rare sprongen” weet ik van ex-BZN collega Dick Plat; ik bevond mij  dus in een hachelijke situatie; alleen met een grote onbekende kat in een afgesloten ruimte.  Het was: “ hij of ik” , en ik hoorde en zag dat de reuzekat dat ook dacht. Met de moed der wanhoop en mijn  linkerhand voor mijn ogen, – om die in elk geval te behouden, – maakte ik met mijn rechterhand – binnen hapbereik van de kat – de deur  van de campervan open;  het dier koos onmiddellijk het hazepad, gelukkig maar. Mary vertelde daarnaa de kat te hebben gezien bij de deur toen zij die een paar keer open gedaan had toen ze wegging; de kat was toen kennelijk naar binnengeslopen.

Onder: Ondanks bovenstaand relaas blijven we dierenvrienden –  wel op afstand- . Getuige daarvan mogen zijn onderstaande foto’s .We maakten ze met de telelens op het strand van Whatuwhiwhi waar we zwommen  Het prachtige dier links op de foto was zeker 60 cm hoog. De vogel rechts op de foto dook met snelheid vrecht naar beneden het water in om daar een vis te verschalken.Een boeiend schouwspel!

We haalden dinsdagmorgen  eerst de Photoshop,-  en antivirus software  op in Kaikohe, en reden daarna naar Matahoke.  We kwamen tijdens deze uren durende rit bijna geen verkeer tegen. Onderweg regende het af en toe, onze eerste regen in Nieuw Zeeland. We kwamen we door het Waipaua Forest met de uit The Lord of the Rings bekende grote Kauri bomen, en fotografeerden de grootste Kauri boom op aarde ( 15 mtr dik) ; hij is vermoedelijk  ouder dan 2000 jaar.

Onder: Op de foto links lijkt het normale boom,  maar als je goed op de rechtse foto kijkt met voor de vergelijking die rare man erbij, kan een indruk van de enorme grootte van de boom verkregen worden.  

Onder: Gisteren  – de zon scheen weer volop – hadden we eerst een leuke skype meeting met onze kids en kleinkinderen, en reisden we van Matakohe naar het mooie schiereiland Coromandel. We bezochten het  mijnwerkersstadje Thames, waar we ook onze inkopen deden.  Bij het plaatsje Tapu sloegen we af naar Coroglen; na 6 km bereikten we de Rapaura Watergardens. Een echte aanrader; een schitterend aangelegd natuurpark in een regenwoud-achtige omgeving en een top restaurant waar we heerlijke verse zalm aten.

Onder: We zitten hier 5 km noord van Cormandel Town op een campground aan een verscholen baai. Gisteravond zaten we daar tot laat aan een wijntje van de ondergaande zon te genieten. Een Duitse roerist waar we mee spraken maakte de foto.