Het is bekend dat BZN een echte dierenvriendenclub is. Dick Plat heeft een roedel poezen, Carola een hok met konijnen, Jan Keizer een vijver vol Koy karpers, John Meijer zijn hond, Dirk vd Horst had lammetjes, geitjes, honden en katten, Jack Veerman had Duitse herders. Bij mezelf, Dick de Boer en bij Jan Keizer heb ik gek genoeg altijd een voorliefde bespeurd voor dieren zonder poten, zoals reptielen en vissen. Vooral dieren met korte pootjes lagen ons driën nooit zo, terwijl langbenigen uit het dierenrijk altijd op onze sympathie konden rekenen. Ik denk hierbij aan paarden, ezels en olifanten.

E.e.a mag ook duidelijk worden uit de volgende foto’s.

Hieronder draven Carola en ik in volle vaart op onze hengsten over de uitgestrekte stranden van Agadir* in Marokko

*(Ik kreeg mailtjes van 8 fans die zeggen dat dit Maleisië is; we hebben ook in Agadir op paarden gereden, maar D d Boer bevestigt dat het Maleisié is in 1988)

Good Old Dirk(L), Jan Keizer(M) en ik(R) op super-ezels op de kade van het Griekse eiland Hydra. Zoals je kan zien heeft Jan Keizer nog enige begeleiding nodig. Dirk en ik zitten met veel gemak en kunnen al heel goed solo. 

Op onderstaande foto’s gemaakt in Miami, is duidelijk te zien dat Dick de Boer (midden) en ondergetekende (links) heel speels omgaan met de “gele gifadder”, een gevaarlijke reptielsoort, terwijl Jack Veerman (rechts) een gemaakt lachje vertoont, maar niet echt blij is. Hij vertelde ons dit later nog. Dick de Boer heeft zich hier zelfs net bevrijd van een zgn “adderlus” lus rond zijn nek.

We zijn weer helemaal thuis. Op eerste Paasdag aten en dronken we wat in een gezellig café op de dijk, en op tweede Paasdag kwamen onze kinderen en kleinkinderen op bezoek, en ook dat was zeer gezellig. Dick de Boer kwam in de ochtend om een paar exemplaren van de nieuwe verzamelbox “De BZN top 100” te brengen. Wat een berg verzameld werk is dit zeg. Toen ik hem in mijn handen kreeg, en snel over de tracklist heen keek moest ik even denken aan al die ontelbare uren dat we er bijna een halve eeuw lang mee bezig waren, thuis, en vooral dag en nacht in de studio. Maar ook aan de verhalen die aan bijna elke track kleven. Veel van die verhalen kan ik mij nog goed voor de geest halen. Van Dick hoorde ik trouwens ook dat de CD van Carola , waar ik wel nieuwsgierig naar ben, op 24 april a.s gepresenteerd wordt in Restaurant de Pompadour in Volendam. Jammer genoeg kan ik daar dan niet bij zijn. Wij gaan van 19 t/m 27 april weer op reis naar het buitenland.

Gisteren kwamen we weer een beetje in ons normale ritme, en ben ik een paar keer na een felle winterse bui in de auto gestapt om een mooie sneeuwfoto in de zon te maken, maar dat lukte niet helemaal. Er bleef toch te weinig sneeuw liggen voor een mooie sfeer. Overigens zagen we op de terugweg van onze laatste wintersportvakantie in Duitsland echt bergen sneeuw aan weerskanten van de weg. Tot in midden Duitsland. Echt last hadden we er niet van, want de weg was verder helemaal schoon. In 10 uren waren we thuis. Ik stond gisteren natuurlijk te popelen om de lucht in te kunnen, maar de frekwentie waarmee de felle buien overkwamen in Lelystad liet dat helaas niet toe. Uiteraard ben ik standby voor een vlucht!

Tijdens onze wintersport waren we ook nog even aan het struinen in het hooggelegen Obergurgl en Hochgurgl zo’n 15 kilometer van Sölden verwijderd. Deze plaatsen zijn vanwege de hoge ligging, net als Hochsölden zeer interessant vanwege de sneeuwzekerheid op die hoogte. We gaan hier de komende tijd zeker ook eens een weekje naar toe, we hopen dan wel op beter weer als dat we deze week hadden. Van Sylvia onze schoondochter kregen we tijdens de wintersport deze mooie foto van onze jongste kleinzoon Nico opgestuurd. Hij is zo grappig dat ik hem hier even laat zien.