Gisteren vloog ik de hele dag. Vóór de lesvluchten van s’ middags begon het al vroeg met met vlieglessen aan winnaars van een Tros evenement. Je komt dan allerlei leuke en interessante mensen tegen; hardcore BZN fans Jolanda en Nel, die dan ook weer een lekker flesje wijn meebrengen, en het eerste gezelschap waar ik mee vloog; de melkveehouder, Alex van Bakel en zijn gezin, uit Vredepeel. Met 150 koeien was Alex, die naast mij in de PH-BZN zat , samen met zijn twee broers ooit begonnen. Nu hebben ze in de USA in meerdere staten grote veehouderijen met tienduizenden koeien, en produceren ze elk uur 50.000 liter melk. En dat continue! Interessant om te horen hoe dat allemaal door drie eenvoudige boerenzonen uit de Peel bewerkstelligd is.

Ze hebben daarbij een machinefabriek, maar wat nog mooier is ook een kaasfabriek, kijk en dát is dan weer leuk voor ondergetekende. Hele lekkere koeienfetakaas, mozzarellabolletjes en dobbelsteentjes bakkaas hadden ze als kado voor mij meegebracht. Wij zijn nogal kaasfreaks dus dat viel in goede aarde.

Zo zaten wij ’s avonds dus aan de kado gekregen Chileense wijn met Hollandse Mozarella, het kan beroerder allemaal.

Vandaag hebben we uitgebreid geskypt met onze zoon Vincent Brenda Sophie en Thijs, die op vakantie zijn in West Frankrijk. Wat een ongelofelijke uitvinding is dit toch. We vinden tegenwoordig bijna alles al normaal, ook dit natuurlijk, maar het is toch eigenlijk een wonder van deze tijd dat je met niets meer dan een eenvoudige laptop voor je, met elkaar kan praten terwijl je elkaar ook live en synchroon met het geluid ziet bewegen, ook al is dit aan de andere kant van de wereld. Het gekste van alles is nog dat dit helemaal gratis is. Het is bijna ondenkbaar. Voor ons opent dit mogelijkheden voor lange wereldreizen die we binnenkort gaan maken. Zo kunnen we regelmatig en op eenvoudige wijze toch intensief contact houden met onze kinderen en kleinkinderen. Over kleinkinderen gesproken. Tamara stuurde mij deze prachtige foto van Jan Kees en Tim op de fiets en skelter.

Tim wil niet onder doen voor zijn oudere fietsende broers Jan en Kees, hij maakt daarom wilde capriolen op zijn skelter

Dan wil  ik jullie nog even een mooie tegenlichtfoto laten zien, die ik maakte tijdens onze zeildag op de VD 172 van afgelopen week. Hij werd gemaakt tijdens het aanmeren van de kwak aan de steiger van de vuurtoren van Marken.

Nog niet lang geleden voeren we op een klipper op het IJsselmeer. Ondanks het slechte weer waren we daar toen zeer enthousiast over. Gisteren hadden we de gelegenheid om eens met mooi weer te zeilen. Met de VD 172 een Volendammer kwak, als gasten van de Rabobank Waterland. Wat een happening ! Prachtig zeilweer; leuk gezelschap, een koud biertje, veel zon en redelijk wat wind, wat moet je nog meer ? Iedereen was zeer gefascineerd van de kwak, maar ook van de zeilkunsten van Henk de Boer de schipper, en zijn maatje; het is echt een inspannende sport vooral bij het overstag gaan. Er komt dan bijna acrobatiek aan te pas, en bovendien is het ook niet geheel ongevaarlijk allemaal. Dan te bedenken dat onze Volendamse voorouders met een dergelijk kwak naast het gecompliceerde zeilen bij nacht en ontij, ook nog eens aan het vissen waren. Dat moeten toch bijna tovenaars geweest zijn.

Met uiterste “krachtsinspanning” moeten de zeilen gehesen worden.

Onze VD 172 ligt afgemeerd aan de zijkant v/d vuurtoren, ons gezelschap loopt om de vuurtoren heen

We zeilden eerst naar de vuurtoren van Marken, waar we aanmeerden en in de botter de lunch gebruikten. Thijs en Liliane sinds zes jaren de bewoners, nodigden ons uit voor een rondleiding door de vuurtoren. Een aantal jaren geleden maakten wij er de clip van “Help Me” dus konden wij constateren dat de enthousiaste nieuwe bewoners de bouwval van toen hebben omgetoverd tot een schitterend monument. Uit liefhebberij met veel inzet, veel tijd en veel eigen geld hebben ze de toren weer in een prachtige staat gebracht. De bezielende wijze waarop Thijs ons tijdens de rondleiding tekst en uitleg gaf sprak daarbij boekdelen.

Liliane heeft me uitgenodigd om eens een keer met écht slecht weer langs te komen om er dan te fotograferen. Daar heb ik natuurlijk geen nee op gezegd!

De trotse Thijs en Liliane, voor hun mooie troetelkind. Zó zien échte vuurtorenbewoners er dus uit !

Van boven uit de vuurtoren hadden we een mooi uitzicht op onze afgemeerde VD172

Aan het eind van de middag dineerden we heel gemoedelijk en gezellig in Restaurant “De Pieterman” op het nieuwe Marina Park Volendam. Het was een waar genoegen, en na afloop liepen een aantal gasten nog even met ons mee naar onze Weinstube waar we een paar heerlijke wijntjes dronken.

Morgen vertrek ik al vroeg naar Lelystad om met de winnaars van een vliegles uit een TROS prijsvraag te vliegen. Ik heb er veel zin in. Waarschijnlijk kom ik dan ook nog langs de vuurtoren; ik zal Thijs en Liliane van uit de lucht groeten door met de vleugels te zwaaien.