Jaarlijks archief: 2008

Makrinitsa en de westkust van Pilion

De wind is gaan liggen, de bosbranden zijn onder controle , en de hitte is weer terug hier op het vasteland van Griekenland. Gisteravond zaten we nog laat in de openlucht in het naburige bergdorpje Makrinitsa op een terrasje te eten met uitzicht op de verlichte stad Volos diep onder ons, een betoverend gezicht was dat. Het leven is lang geen straf zo, zeiden we tegen elkaar.

Volos zoals wij dat gisteravond fotgrafeerden vanaf ons tafeltje op het terras van een taverne in Makrinitsa

Vandaag maakten we een boeiende rit langs de prachtige westkust van Pilion. We kwamen door Kala Nera, Afissos en vele andere mooie plaatsjes aan zee.Uiteraard stopten we overal om er even rond te struinen, en´wat te fotograferen. Bij Levokastro zochten we een rustig baaitje op om er even in de zee te zwemmen. Het kristalheldere water is ongeveer 26 graden. De route voerde ons over alle oude kustweggetjes, en daarbij was het maar goed dat we met een Four Wheel Drive rijden.

Afissos aan de westkust van Pilion, zoals dat vanmiddag in een hete zon lag te bakken. 

 

  

In Portaria, Pilion

Vanuit een bloedheet Athene – we zagen 40 graden Celsius en zelfs hoger op de uithangthermometers – reden we gistermiddag in onze gehuurde Jeep in noordelijke richting naar Portaria 15 kilometer voorbij Volos, de poort naar het gebied Pilion op het vasteland van Griekenland. Wat een prachtige anti-stress verbindingswegen, bovendien, te mooi om waar te zijn; nergens files. Als grote brede biljartlakens  – op sommige plaatsen zelfs 6 tot 8 banen breed, lagen ze als het ware als grijze lakens over het glooiende landschap heen gedrapeerd. En wij er maar lekker overheen rollen. Dat mag ook wel, want het leeuwendeel van de kosten ervan, is betaald met geld van de Europese Unie, dus o.a ONS eigen belastinggeld. Het betreffende traject Athene Volos heeft toeristisch niet veel te bieden behalve dan de mogelijkheid om flink op te schieten. Zoals dat op hoofdwegen, die grote afstanden met elkaar verbinden moet kunnen. We hebben er van genoten.

Op de foto die ik vanmiddag van grote hoogte maakte bij Ghania zien we Portaria – rode daken – dat boven de grote stad Volos ligt die erachter te zien is. 

Uiteraard deden we het vandaag rustiger aan. En dat kan volop hier in een oerwoud van kleine pittoreske bergweggetjes en dorpjes. We reden door de bergen naar de Oostelijke zijde van Pilion naar Agios Ionnis, wat een fantastisch mooie groene streek is dit. Er wordt vooral veel fruit verbouwd. We zijn in Griekenland tot nu toe gewend om vnl. olijven en druiven tegen te komen, maar hier dus ook fruit. We passeerden Ghania, dat  op een 1400 mtr hoge bergpas ligt. Dit is, geloof het of niet, de enige plek waar in Griekenland elk jaar wordt geskied tot 1600 meter. Hier moet toch een klimatologische bijzonderheid aan de hand zijn, anders kan ik dit niet verklaren, zo dicht bij dat warme water aan weerskanten. De ski-accomodaties zagen er verlopen uit, maar dat kan ook in het seizoen of in de Griekse slag – verwant aan de Franse slag – zitten.

Zie hier de sporen van dit merkwaardige Griekse ski-gebeuren geeft toe dat dit er gek uitziet. Een lokale gids vertelde ons dat hier s winters meer sneeuw ligt dan in Oostenrijk, en hij zag er betrouwbaar uit. Rechtsonder zijn duidelijk de ski-hellingen te zien. 

 

Gisteravond zaten we in Portaria op zo’n karakteristiek Grieks dorpspleintje onder de bomen gezellig te eten, toen er plotseling een forse wind opstak die afgelopen nacht zelfs stormkracht aannam. Er is nog geen wolkje te zien geweest en uiteraard ook geen regendruppel, maar toch was het vandaag 10 a 15 graden koeler dan gisteren. Dat kwam ons wel goed uit, alleen de wind bleef ook vandaag hinderlijk hard. Door die wind zijn er ook weer overal in Griekenland grote bosbranden uitgebroken. Op de TV is iedereen een beetje paniekerig, maar ik zag net een landkaart op TV, waaruit bleek dat in Pilion  – nog – niets aan de hand is. De wind zal de komende uren volgens de berichten afnemen, en morgen verwacht de meteo hier weer 35 graden. Van de warmte moet het echter komen zei mijn vader vroeger altijd al, daar houden we het dus maar op. Zo, wegwezen, wij gaan aan de ouzo!!