NIEUWE DUITSE CD TAMARA
Net las ik de eerste Duitse recensie van het nieuwe Duitse album “Ich will leben”, van onze schoondochter Tamara; heel positief zoals onder de onderstaande foto te lezen valt. De CD komt eigenlijk pas op 9 januari uit, maar is via de website van Tamara www.tamaratol.nl – een hele leuke website trouwens,- al te bestellen. Ik vind hem fantastisch!
Onder: een foto die ik een tijdje geleden van mijn schoondochter Tamara maakte. Tamara is getrouwd met onze zoon Sander, en de moeder van onze kleinkinderen Jan, Kees en Tim.
Mit einer wundervollen und ausdrucksstarken Stimme präsentiert die aus dem niederländischen Volendam stammende Sängerin Tamara Tol das Album “Ich will leben”, das 15 Titel beinhaltet. Zu fast allen Stücken dieses überaus hörenswerten Werkes stammen die deutschen Texte von Tamaras Top-Titeln vom Hitschreiber Robert Jung (wie beispielsweise zu den eingehenden Songs „Heut ist unser Tag“ und „So viel Herzgefühl“ oder aber auch zu den Balladen „Weißt Du noch was Liebe ist“ und „Ich bin da“). Ein klasse Duett mit dem belgischen Gesangskollegen Jo Vally verbirgt sich hinter „Ich träum so gern in deinen Armen“. Außerdem ist auf dieser Produktion auch Tamara Tols Dauerbrenner „Zwei alte Freunde“ mit enthalten.
MET DE BZN LEDEN NAAR CAMPING DE REEBOK IN OISTERWIJK
Vanaf 1980, we traden toen heel veel met BZN op, besloten Mary en ik om elk jaar zomers 2 maanden lang op camping de Reebok in Oisterwijk ons domicilie te kiezen. We kochten daartoe een TAGO vouwwagen, een voor die tijd kostbare investering, die in een fabriekje in Gorredijk gemaakt werd. In het Brabantse Oisterwijk zaten we centraal in Nederland waardoor ik minder lang hoefde te reizen en niet meer hoefde te wachten totdat de BZN touringcar na afloop van het optreden was ingeladen. Op deze manier kon ik langer bij onze kinderen zijn, die het verblijf in het bosrijke Oisterwijk ook fantastisch vonden. In eerste instantie vonden sommige BZN collega’s die kampeer escapades van mij maar niets, als het ware een inbreuk op het saamhorigheidsgevoel binnen de band, maar uiteindelijk kwamen ze daarna schoorvoetend allemaal met een tent of caravan naar Oisterwijk. Jan Keizer, Annie Schilder, Thomas en Cees Tol, Jack Veerman, Dick de Boer en vele vrienden en familieleden. We hebben er jarenlang met zijn allen veel plezier aan beleefd. Dick de Boer en Cees Tol, staan er nu nog steeds, en Jack Veerman is er pas één jaar weg. Jan Keizer was de eerste die mij destijds volgde naar Oisterwijk. Het was een hele mooie tijd, er hing een prettige sfeer en we hadden vooral gezellig contact buiten het werk om, maar ook onze wederzijdse kinderen konden het goed met elkaar vinden.
Onder: Vóór onze vouwwagen op camping De Reebok in 1980 met de Keizertjes voor een BBQ aan de vouwtafel. Op de voorgrond onze Sander en Vincent, rechts Hans en Louis Keizer , het meisje achteraan is een vriendinnetje.
Onder: Jack Veerman – groene trui – speelt op camping De Reebok een partijtje badminton op “het plein” tussen onze tenten, met Marie Keizer – rode trui- . Bij de toeschouwers Jan Keizer en mijn vrouw Mary- witte krullen-. Links en midden de tenten van de fam Tuijp en Keizer. Rechts de “woning” van Jack Veerman. We speelden heel vaak uitgebreide badmintontoernooien. Meestal ging de finale tussen Jan Keizer en mijn persoon.
Onder: In 1980 met vrienden en BZN collega’s in onze vóórtent. Het regende die avond , dus hadden de dames voor de grap aluminium folie petjes gemaakt om de kapsels droog te houden als we even buiten moesten zijn. Links Mary, daarnaast – onzichtbaar – Nel v Jack Veerman, Tiny Pok, Jack Veerman, daarnaast Evert Corn de man van Tiny Pok – vrienden van de Veermannetjes-, Marie Keizer, Jan Keizer, Alex en Karin -vrienden van de Keizertjes.Het ging er zoals altijd heel gezellig aan toe.
CREDIETCRISIS & STATINES
De credietcrisis haalt vrijwel elke dag alle media. Hoe kon dit probleem ontstaan; hoe lossen we het op en hoe kunnen we het in de toekomst voorkomen, vraagt iedereen zich af. Minder kopen met geleend geld, beter overheidstoezicht op banken, afschaffen van exorbitante bonussen voor bankbestuurders, en een grotere transparantie in de financiële productvormgeving zijn veelgehoorde antwoorden. Het laatste aspect heeft m.i een hele grote rol gespeeld. Door de ondoorzichtelijkheid en complexheid van veel moderne financiële producten met exotische namen als “AEX turboversneller” en “Super Hattrick Vermogensgroeier” werden consumenten met loze beloftes en mooie woorden op slinkse wijze door de verkopers gemanipuleerd om onverantwoorde risico’s en verplichtingen aan te gaan. Hieraaan moest ik sterk denken toen ik vorige week in de krant las dat uit een nieuw Amerikaans onderzoek gebleken zou zijn dat, het gebruik van Crestor cholestorolverlagers, de kans op hart en vaatziekten met 50 % vermindert.
Ik vermoedde meteen al dat dit onderzoek was geïnitieerd en betaald door de pharmaceutische industrie, die jaarlijks een miljarden omzet maakt met statines- cholestorolverlagers- . De laatste twee jaar was het gebruik hiervan wereldwijd behoorlijk afgenomen na kritische publikaties over het nut en de bijwerkingen ervan. Multinationals als als Organon en Pfizer zagen hun grootste moneymaker en daarmee hun totale omzet in de problemen komen; het werd tijd voor tegengas, vandaar de publikatie.
Een onderzoekje van Telegraafmedewerker huisarts Hans van der Linde bracht zoals ik dus reeds vermoedde aan het licht dat het voornoemde Crestor onderzoek was betaald en gepubliceerd door AstraZeneca, de producent van Crestor. De bellen gaan al rinkelen. Maar dan de clou, en die is eigenlijk even lullig als onthutsend; met de cijfers werd ook nog eens gegoocheld! Uit de cijfers van het bewuste onderzoek blijkt dat 1,5 % van 9000 proefpersonen die géén Crestor slikten een beroerte of hartaanval kregen , en dat dit percentage bij wél slikken door een groep van 9000 proefpersonen daalde naar 0,75 % In feite een halvering, vandaar die 50 % in de publikatie van de producent. Het betreft hier echter een halvering van een zéér gering risico. Eigenlijk zet dit geen echte zoden aan de dijk, aldus vd Linde. Wiskundig is namelijk sprake van een daling van 0,75 %, want zónder Crestor loopt 98,5 % en mét Crestor 99,25 % GÉÉN kans op hart en vaatziekten. Dat klinkt wel even anders. Over manipulatie gesproken.
Gisteravond arriveerde de met veel kleurige verlichting versierde stoomboot van de Sint en zijn zwarte gevolg onder een hemel vol vuurwerk in de haven van Volendam. Met de kids en kleinkids staan wij op die blijde dag altijd rond 17:15 uur op de Volendamse dijk, waar duizenden ouders met kinderen zich zeker een uur lang aan de koude en winderige haven staan te verkleumen om een glimp van de Spaanse goedheiligman op te vangen. Tevergeefs! Ongeveer 500 vaders met kinderen op de schouders vormen een hoge muur vooraan, zodat de andere 5000 kou kleumertjes helemaal niets kunnen zien. Die dienen voor hun “glimp” te wachten tot hij voorbij komt; te voet of te paard. Omdat wij dicht bij de plek van vertrek van de stoet stonden zat de Sint nog niet “hoog” op zijn paard, maar liep bijkans laag bij de grond, onzichtbaar tussen een horde politieagenten, brandweerlieden, sinterklaascomiteleden en vooral zwarte Pieten aan ons plekje voorbij. Omdat wij de rode mijter in de aankomende stoet op de voet volgden zagen wij de Sint wél , maar de wachtenden in onze buurt hadden dit genoegen niet. “Volgend jaar beter”, klonk het teleurgesteld naast ons. Maar toch zijn al deze barre omstandigheden de moeite van het wachten waard; het is aandoenlijk om te zien wat voor een impact de confrontatie met de Sint en zijn Pieten als deze voorbijkomt op kleine kinderen heeft. Jan Kees en Tim werden door de huppel,- en strooigoed Pieten met hun naam aangesproken; dat maakte grote indruk op de mannen. Sophie kreeg zelfs een handje van de voorbijlopende Sint , een voor haar onvergetelijk moment. 
