In de wachtruimte net voor de vlucht naar Chios gistermorgen vroeg, kwamen de Captain en de First Officer aanlopen om het vliegtuig in te gaan, toen ik tot mijn grote verbazing hoorde en zag dat dat de gezagvoerder mijn naam noemde. Dichterbij gekomen zag ik dat het Henry Palsrok was, een hele goede bekende van mij. We spraken elkaar heel vluchtig even, want hij ging meteen het vliegtuig in. Henry had me vele jaren geleden tot vlieginstructeur opgeleid, en vloog destijds bij Transavia. De laatste jaren echter, wist niemand meer waar hij uithing. Tijdens de vlucht liet hij ons middels een stewardess even naar voren komen, zodat we bij de cockpit een praatje konden maken. Hij bleek als 737 gezagvoerder gestationeerd te zijn geweest op de Seychellen, waar hij een huis op het strand had, en was nu weer terug op zijn oude stek bij Transavia. Wat een leuk toeval aan het begin van onze Chios reis. Henry had al iemand mee op de jumpseat in de cockpit , want anders had ik de landing daar even mee kunnen maken. De landing is precisiewerk op Chios want de baan is maar 1300 meter lang, dan moet je de kist dus écht op de goede plek met de goede snelheid neerzetten, anders heb je een go/around aan je broek, aldus Henry. Na de landing zorgden ondanks die precisie uiterste remkracht en volop thrustreversers ervoor dat we op tijd stilstonden. En de prettige verassingen waren nog niet op. Toen we de aankomsthal in Chios betraden stond daar mijn broer Kees met zijn vrouw Christien ons op te wachten en ons zelfs te filmen. Zij gingen met het vliegtuig waarmee wij gekomen waren aan het einde van hun vakantie weer terug naar huis. Maar niet nadat ze ons even uitgelegd hadden dat ze Chios zo mooi vonden dat ze nu al besloten hebben om er volgend jaar weer heen te gaan, en natuurlijk ook waar de beste tavernes zijn op het eiland. Daar heeft mijn broertje wel verstand van.

We hebben ons gisteren niet echt druk gemaakt, en aan de rand van het zwembad het slaaptekort,- opgelopen tijdens de Volendammer kermis,- ingehaald. We bezochten Chios stad en gisteravond zaten we nog aan een ouzo’tje bij het zwembad van ons hotel in Karfas, waar ik de onderstaande foto maakte. Onze laatste Giekenlandreis een paar weken geleden was op het vasteland, de avonden zijn dan door uitstraling aan de koele kant; een landklimaarkenmerk. Op zo´n Grieks eiland maakt echter de uitstraling van de warme watermassa overal om je heen dat het s ávonds praktisch niet afkoelt. We zitten weer helemaal in onze knollentuin!! Vandaag toerden we met ons open jeepje door zuidwest Chios, maar daarover morgen meer. We spoeden ons nu naar de tuin van het hotel waar we aan een BBQ mee zullen doen. Afzien manneeeeee… zouden we bij BZN onder zulke omstandigheden in koor geroepen hebben.

Een foto die ik gisteravond laat nog maakte, nippend aan een koele ouzo met ijs

We hebben de Volendamse kermis weer overleefd, al is het wel een ferme slijtageslag geweest. Hoogepunt was de zondag, toen we open dag voor onze kids en hun vrienden en vriendinnen in onze Weinstrube hadden georganiseerd. Vanaf 13:00 uur tot 22:30 hadden we doorlopend zo’n 30 tot 40 zeer vrolijke gasten. De 10 mooie vriendinnen van Tamara waren in een buitengewoon komische outfit uitgedost. Grote hoge roze pruiken en opzwepende bonte glitterpakken maakten dat Jan en Alleman de ogen uitkeek. Er is behoorlijk wat bier getapt, een record voor onze Weinstube zelfs. We hebben twee keer een 50 litervat bij onze collega’s van cafe De Dijk moeten bijlenen. Zonen Vincent en Kees en hun vriend Martin, die dat klusje lopend moesten opknappen, hadden grote moeite met de 70 kilogram wegende bierfusten. Maar, zo vonden zij zelf ook: het was de moeite waard.

Vandaag was een zeer overhopig dagje. We vertrekken namelijk vannacht voor een 2 weken durende vakantie naar het Griekse eiland Chios, en er moesten nog de nodige klusjes worden opgeknapt, administratieve werkzaamheden afgerond, en afscheid van de kids en kleinkids genomen worden. Van Jack Tol – neef en ex-vliegleerling – hebben we vorige week een “Slingbox” kado gekregen. Daarmee kan je in de hele wereld op je Laptop de TV programma’s zien, die je thuis via je eigen satelietschotel binnen krijgt. Er moest daarvoor vandaag op de valreep natuurlijk nog even gauw een en ander worden afgesteld en de nodige software worden gedownload. het is nog niet helemaal gelukt tot nu toe. we gaan nu snel even wat slapen en dan lekker weer de zon in. Uiteraard houd ik jullie via een foto-reisverslag op de hoogte van onze Chiotische avonturen!