We zijn weer een beetje van de schrik bekomen; en hebben vanmiddag zelfs de “plaats des “onheils” weer bezocht.  Het was enigszins beklemmend om weer dezelfde bocht in te gaan als waar we twee dagen geleden in een slip raakten, en een paar keer tegen de vangrail gesmakt werden. We zagen er nu een waarschuwingsbord voor een naderende gladde bocht, en kunnen ons niet herinneren dat eerder gezien te hebben. Waarschijnlijk hebben we het gewoon over het hoofd gezien. Ook zagen we meerdere duidelijke remsporen van auto’s die er kennelijk ná ons nog van de weg waren geraakt, want die sporen waren er eerder nog niet. Bovendien was de weg nu niet glad. Om het te checken had ik dezelfde sandalen als tijdens het ongeval aangetrokken, maar het voelde nu heel stroef. De rubber,- en olie resten in de bocht hebben ons, net als de andsere auto’s  gewoon de das omgedaan. Het heeft ons wel enorm bezig gehouden de laatste dagen.

Het slechte weer speelde ons danig parten de afgelopen week. Na het onweer van afgelopen woensdag daalde de temperatuur van 32 naar 22 graden, en regende het een paar dagen. Wij merkten dat niet alleen door de hachelijke momenten in de auto, die er het gevolg van waren , maar ook omdat dit weerbeeld  niet past bij het “Griekse eilanden gevoel” dat wij hoog in het vaandel dragen. In de 20 jaren dat we nu over de Griekse eilanden struinen is dit de tweede keer dat het weer ons in de steek liet. Vandaag was het echter weer schitterend,, en reden we naar het havenplaatsje Langada, waar we een boot-taxi charterden naar het eilandje Inousses, ten noordoosten van Chios. Er was ook een reguliere excursie met een bus en een ferryboot , maar daar houden we niet zo van. Nu konden we zelf regelen wat, waar en hoe lang. 

Het haventje van Inousses, met in de havenmond het befaamde kleine kloostereilandje 

Onder: Het mooie havenstadje Inoussos, tijdens onze wandeling vandaag