Er zijn in Pilion, een schiereiland aan het vasteland van Griekenland, momenteel weinig toeristen, zeker geen buitenlanders. Het zijn voornamelijk dagjesmensen uit Athene en Volos die je hier dungezaaid tegenkomt. In mei en Juni zijn er wat Nederlanders, maar in Juli vinden die het hier veel te heet. Daar valt wel wat voor te zeggen, want het kwik loopt hier dan net als vandaag bijna elke dag op tot boven de 40 graden Celsius. In het zuiden van Pilion, waar we gisteren waren, lijkt het wel uitgestorven. Eigenlijk niet zo logisch, want het is hier ongerept mooi.

Een van de vele mooie plekjes die we onderweg naar het zuiden van Pilion, tegenkwamen. Marathias ! 

Het is stil en verlaten in het zuidelijkste deel van Pilion, zelfs in het grootste dorp Kriterie, boven op de berg, als wij daar in de middag binnenrijden. De Grieken slapen dan, want het is buiten snikheet. Te heet. Vandaar rijden we nietsvermoedend een van de meest verlaten gehuchten van Pilion binnen. Een van die vergeten oorden zoals die wel vaker spontaan ons pad kruisten op de Griekse eilanden. Kottes is de naam. Niet meer dan een vissershaventje waar een paar visserlui en hun vrouwen aan wonen. Waar de rust, die uitgaat van krakelende krekels, af en toe slechts wordt verstoord door het gedempte geluid van klotsende golven op de ranke vissrschuitjes. Er is zowaar een overdekt terras, waar een paar oudere Griekse ex-vissers, schuilend voor de koperen ploert, over koetjes en kalfjes praten. Aan hun reacties, als wij daar binnenkomen, is te zien dat hier bijna nooit iemand komt. Het biertje dat we bestellen, en de meloen, worden in het tegenover het terrasje gelegen woonhuis door moeder de vrouw tafelklaar gemaakt. In deze basale ongerepte rust, en volkomen ongedwongenheid zitten wij in onze knollentuin. Hier gaan we voor. In zo´n nog onaangetast paradijsje kunnen wij urenlang genieten van de mens in zijn oer-ambiance. Dat hebben we gisteren dan ook gedaan.

Kottes, een stil en verlaten havenplekje waar we gisteren urenlang op het primitieve terras links op de foto zaten te genieten van de rust om ons heen.     

Het overdekte terras cq restaurant van Kottes gistermiddag

De wind is gaan liggen, de bosbranden zijn onder controle , en de hitte is weer terug hier op het vasteland van Griekenland. Gisteravond zaten we nog laat in de openlucht in het naburige bergdorpje Makrinitsa op een terrasje te eten met uitzicht op de verlichte stad Volos diep onder ons, een betoverend gezicht was dat. Het leven is lang geen straf zo, zeiden we tegen elkaar.

Volos zoals wij dat gisteravond fotgrafeerden vanaf ons tafeltje op het terras van een taverne in Makrinitsa

Vandaag maakten we een boeiende rit langs de prachtige westkust van Pilion. We kwamen door Kala Nera, Afissos en vele andere mooie plaatsjes aan zee.Uiteraard stopten we overal om er even rond te struinen, en´wat te fotograferen. Bij Levokastro zochten we een rustig baaitje op om er even in de zee te zwemmen. Het kristalheldere water is ongeveer 26 graden. De route voerde ons over alle oude kustweggetjes, en daarbij was het maar goed dat we met een Four Wheel Drive rijden.

Afissos aan de westkust van Pilion, zoals dat vanmiddag in een hete zon lag te bakken.