De wolken verdwenen maandag als sneeuw voor de zon, het werd weer een mooie zonnige, warme dag en vooral ’s avonds was het heerlijk toeven in het stadion waar de Griekse zanger Parios optrad. Geen zuchtje wind bij een graadje of 27. Omdat we er op tijd waren hadden we nog een goede plek tussen de meer dan tienduizend bezoekers. Toen het donker werd zagen we boven de buhne de lichtjes van het bergdorpje Portaria dat hoog achter het in Volos gelegen stadion gelegen is, een feeëriek gezicht, zoals op onderstaande foto te zien is. 

Parios komt op, het publiek wordt uitzinnig; één van de kleine lichtjes, in de verte boven de búhne, is ons hotel in Portaria. Wat een ambiance voor een openluchtconcert, een feest voor oog en oor !! 

De 65 jarige Parios heeft nog maar weinig van zijn kolossale stemkracht verloren. Hij heeft daarbij een groot bereik, van bas tot tenor, maar vooral de stem-dynamiek, waarbij hij zijn vocalen van fluisterniveau tot oorkaankracht liet aanzwellen, maakte zijn optreden meeslepend, en bracht het Griekse publiek publiek  – en ons – in extase. Het 12 koppige orkest, twee man op slagwerk, een elektrische gitaar, basgitaar, twee bouzouki’s, een cello, een altviool, een tweekoppig zangkoortje en twee man op keyboards speelde werkelijk virtuoos.

Parios vóór zijn wervelende orkest, waarin de beste muzikanten van Griekenland spelen. De cello en altviool die zorgen voor het bijna Arabische sfeertje, worden bespeeld door twee oogstrelend mooie Griekse dames

Parios heeft net als Dalares een recordaantal hits gescoord; er kwamen daarom vele hit-medleys voorbij, zoals we dat met BZN ook deden, om de vaart er in te houden. Het is afwisselend en een feest der herkenning met al die hits die zich snel achter elkaar presenteren. Een wervelende aaneenschakeling van allerlei voor ons vreemde maatsoorten, ingenieus met elkaar verbonden door de meest complexe en ingewikkelde breaks. Voeg daarbij nog die pakkende en meeslepende melodielijnen, en het feest is compleet. Het is voor mij bijna niet te bevatten dat deze muzikanten dit allemaal uit het blote koppie doen, zonder bladmuziek. Het gaat ook niet om een beperkt repertoirtje. Parios zong maar liefst van 22:15 tot 01:30, dus drie uur en een kwartier lang achter elkaar door. Het publiek en wij kregen er ondanks dat geen genoeg van. De enige minpuntjes waren de harde plastic kuipjes, waar we 5 uren lang in gezeten hebben. Ik zat daarbij op de ijzeren knoopjes die achterop de kontzakken van mijn spijkerbroek bevestigd zijn; de botten in mijn zitvlak zijn daarbij geblesseerd geraakt; ik loop er nu nogal een beetje scheef van.  

Parios en zijn orkest brengen iedereen in vervoering !

Op het eiland Skiathos maakte ik bij het gezellige haventje van Skiathos Stad onderstaande sfeerplaatjes.

Het was heel druk op de boulevard van Skiathos Stad, het is leuk om er zittend op een terras naar passanten te gluren. Aangezien we er geen Nederlanders tegenkwamen waren we volkomen anoniem en konden we ons daar volop aan overgeven.

We reden gisteren naar  de zuidoostelijke kust van Pilion, waar we bij toeval weer een moeilijk bereikbaar niet op de kaart staand baaitje bij Liri ontdekten. Ongerept, schitterend gelegen, inclusief een kleine taverne, maar vooral rustig, er was bijna niemand. Oke , je moet er even naar zoeken; het kost wat moeite, maar dan ben je ook wel eregens. En dat terwijl in de reisgidsen die wij vóór deze reis onder ogen kregen , alleen maar mudvolle strandplaatsen aan de westkust zoals Kala Nera en Koropi etc. vermeld worden.

Een prive droombaaitje aan de zuidoostkust van Pilion

We waren nog maar net terug in ons hotel toen er een hevig onweer uitbrak. Dan praten we hier niet over een donderklapje links en rechts maar over het explosief losbarsten van de hel. Of de wereld verging. Laat in de avond, toen de “tornado” uitgeraasd was,  liepen we nog even door Portaria, waar de temperatuur tot 22 graden gezakt was, heerlijk!

In dit journaal heb ik al vaker mijn voorliefde voor Griekse muziek uitgesproken. Twee jaar geleden waren we zo gelukkig om op Karpathos de Griekse zanger en “Godenzoon” Dalares  te kunnen zien optreden. Het was een belevenis, fantastische live muziek en zang. Geen playbackende barbiepoppen met begeleiding op tape, maar échte zangers en zangeressen, begeleid door een virtuoos spelend compleet orkest. En dat dan ook nog eens tussen een menigte gepassioneerde en meezingende Grieken. Het kan niet mooier. Afgelopen week zagen we rijdend door Volos een aanplakbiljet met de kop van Parios, de andere Griekse godenzoon. We dachten meteen: het zal toch niet zo zijn dat …….  Van Parios hebben we net als van Dalares veel CD’s thuis, zijn kop herkenden we daarom meteen, maar omdat we de tekst op het billboard niet begrepen, maakte ik er een foto van en liet die aan de mensen van het hotel zien.

Het aanplakbiljet ergens in Volos zoals wij dat fotografeerden vanuit de auto

Wat we hoopten bleek waar . Parios treedt hier vanavond – maandagavond-  live op met zijn orkest in het stadion van Volos !!! Het stadion dat we nota bene vanuit ons hotel kunnen zien liggen. Het kan bijna geen toeval meer zijn; op onze laatste avond hier, zoals ook in Karpathos Dalaras optrad op de avond voor ons vertrek naar huis. Wat een afsluiting. Dat we het mee mogen maken!! Als er vanavond maar geen onweer losbarst, het is hier vandaag voor het eerst in de twee weken dat we hier zijn bewolkt. De onweerberichten voor vanavond zijn niet echt positief.