Mijn dagelijks joggingsronde van 6 km zit er weer op, het was een genoegen om onder het uitbundige zonnetje dit “belegen paard” de sporen te geven, vooral in de wetenschap dat gisteren tijdens de halfjaarlijkse medische vliegkeuring mijn bloeddruk op een ideale waarde stond, lager dan ooit. Dat geeft de burger moed.

Ik ben er vanovertuigd dat het verdwijnen van de BZN- files uit mijn leven een zeer gunstige invloed op mijn bloeddruk heeft gehad. Wat heb ik mij daar kapot aan geërgerd. Vaak stonden we 4 a 5 uur per dag in de file. Kennelijk ben ik niet de enige die er zo over denkt: vandaag blijkt uit een onderzoek van uitzender Randstad, dat maar liefst 500.000 Nederlanders bereid zijn een andere baan te zoeken als ze daarmee van de files afkomen. Dat is toch eigenlijk onvoorstelbaar. Hier is zo langzamerhand sprake van de grootste ramp voor onze economie en ons welzijn na WO2 en helemaal NIEMAND die er iets aan doet.  

Zojuist lees ik dat zich weer eens een nieuwe  – duurbetaalde – commisie Eurlings over het fileprobleem gebogen heeft. De uitkomst: Meer spitsstroken, meer rails, rekening rijden, en het werk  – gesubsidiëerd – dichter bij huis zoeken, allemaal peperdure politieke,-  en dus per definitie niets opleverende dooddoeners, die we al jaren lang kennen. IJskastverkalen. Zweverige en vooral ambtelijke “waterhoofd” oplossingen, waarvan zelfs elke outsider al lang weet dat ze nooit iets uit zullen halen. Wat mij betreft wordt er eindelijk eens geluisterd naar wetenschappers als IVW adviseur R. Waterman, die al jarenlang roept: méér asfalt, véél meer asfalt en grote hoofdwegen van Noord naar Zuid en West naar Oost die 10 a 20 keer zo breed zijn als die we nu hebben, met véél en veel meer op,- en afritten. Superbrede hoofdwegen die met behulp van grote overspanningen, bruggen en viaducten op sierlijke wijze langs en over allerlei obstakels zoals open water, riviertjes, kanalen, dorpjes, en agrarische conglomeraten slingeren. Een voorbeeld hiervan kan men zien op Sicilië, waar je in no time van Oost naar West kan rijden. Als het ware over Sicilië heen, waardoor ook heel veel stremmende inspraakprocedures omzeild kunnen worden. Bovendien indrukwekkend om te zien en vooral mooi om vanaf deze wegen het landschap links en rechts onder je voorbij te zien glijden. 

Wie zal dat betalen, hoor ik nu iedereen al zeggen.  Dat is niet moeilijk: De automobilist !! Die betaalt er namelijk al jarenlang 17 miljard euro per jaar voor, in de vorm van accijnzen op brandstof, BPM, BTW wegenbelasting etc etc. Dat geld werd en wordt echter nooit besteed aan het doel waarvoor het betaald is. De automobilist wordt al jarenlang door onze overheid bestolen. Het is een schande! 

Gisteravond stapten we tijdens een fietsritje even af bij de prachtige nieuwe dijkwoning van Evert Woestenburg, een van de mede-oprichters van BZN. Onder het genot van een kop koffie spraken we uiteraard o.a weer over vroeger en over een van de eerste optredens van BZN in Monnickendam met Troet a GoGo, waar we toen de wereldgage van f 400,- voor kregen. Thuisgekomen vond ik daarna in mijn post de onderstaande foto met Tiny Hetsen en Carola tijdens de BZN & fans reünie van afgelopen zondag. Ik moest daarbij ook aan vroeger denken, aan ons aller Jacques Hetsen, die samen met Dick de Boer dat mooie contract in de wacht had gesleept. Wat gaat de tijd hard. Jacques is er al niet eens meer bij !

Gistermiddag fietsten we over de dijk langs de haven toen we door een kennis die daar lag aangemeerd met zijn kapitale cruiser, voor een biertje aan boord werden uitgenodigd. Zo zaten we op een privestekkie heerlijk in het zonnetje in de gezellige drukte van de Volendammer haven, genietend van koud natje en een warm droogje, daarbij af en toe eens zwaaiend naar bekenden onder de vele dijkwandelaars. We namen ook een kijkje in het schip. Wat een pracht wat een praal! Een vijfsterren hotel biedt dit comfort en luxe niet eens. Alle zeer fraaie ogende en ruime slaapkamers waren zelfs voorzien van een eigen badkamer. Om van de stuurhut c.q woonkamer van het schip maar niet te spreken. Te mooi om waar te zijn. Dit is toch wel een manier om van het leven te genieten filosofeerden we daarbij. Het viel ons echter op dat de gastheer/kapitein en zijn vrouw continue bezig waren om het de gasten naar de zin te maken; waar ze overigens goed in slaagden. Maar ze hadden er eigenlijk best nog een behoorlijke klus aan. Misschien, zeiden we later, is het daarom nóg mooier om vrienden te hebben met zo’n schip. Zodat je van tijd tot tijd wél de lusten, maar niet de onvermijdelijke  lasten hoeft te dragen. 

Net als sommige van mijn vrienden zeggen: ” een eigen vliegtuig is mooi , maar je moet eigenlijk vrienden hebben met zo’n ding, en gelijk hebben ze natuurlijk !

We waren het er na een tijdje over eens: bij zo’n mooi luxe schip hoort dus eigenlijk personeel. Echter, een tijdje geleden waren we op een soortgelijke boot van een vriend die wél personeel aan boord had, maar die klaagde weer steen en been over zijn privacy aan boord.

Nou ja , dan toch maar liever een vliegtuig, daarmee hebben we dát probleem in elk geval niet.

Onderstaande foto maakte ik tijdens een van onze vakanties een paar maanden geleden in Saint Tropez. Op een dergelijke boot zaten we gistermiddag in de haven van Volendam

Vandaag was ik wederom bij het KLM Aeromedisch instituut in Amsterdam, waar ik mijn halfjaarlijkse medische vliegkeuring moest ondergaan. Sinds de vreselijke dood van Dirk vd Horst laat ik ook mijn PSA waarde elk half jaar maar even bepalen. Als deze te hoog is moet je je prostaat laten onderzoeken. Alles was gelukkig toppie in orde, ik mag weer een half jaar vliegen! Jippiieeee