Wat een mooie Pinksterdagen! Het sociale leven in ons land speelde zich de afgelopen dagen af in de buitenlucht. Overal blije mensen op zonovergoten terrassen, stranden vol met witte lijven en her en der rokende bbq’s in de tuin. Op de avond van 1ste Pinksterdag was het op de Volendamse dijk, op een steenworp afstand van ons huis, zelfs nog drukker en gezelliger dan tijdens de vermaarde Volendamse kermis. We zijn gewend om het Pinkstergebeuren mee te vieren, want met BZN waren dit soort feestdagen heilig; we traden dan gelukkig nooit op en hadden altijd vrij. Uiteraard waren we dus deze keer ook van de partij, hoewel we zondagavond tijdens een fietsbezoekje aan onze zoon Kees en zijn Sylvia onverwachts werden uitgenodigd om bij hen te komen tafelgrillen; hetgeen op een ware traktatie uitliep. Gisteren, 2de Pinksterdag, werden we door onze zwager en schoonzus Gerrit en Jantien uit Monnickendam uitgenodigd voor een vaartocht door Waterland in hun boot.
Hieronder, met de boot door het mooie Broek in Waterland
De vaartocht die de hele middag en vooravond duurde was een belevenis. Vanaf de aanlegsteiger voor hun Monnickendamse huis voeren we naar Overleek, Broek in Waterland, Uitdam Zuiderwoude en Holysloot. Wat een mooi waterrijk gebied is dit, en dan al die mooie natuur onder de rook van Amsterdam. Je kan het je bijna niet voorstellen. Waar ook allerlei soorten prachtige vogels zoals kiekendiefjes, roodstaartjes, kivieten en sperwers bijna uit je hand eten – als je daar met wat brood mee zwaait -. Vanuit een boot krijg je al varend via weilanden en onder bruggetjes door bovendien een uniek beeld van al die pittoreske dorpjes die half verscholen in het groen welliswaar dicht bij jou in de buurt liggen, maar waar je toch eigenlijk bijna nooit komt. Je bent feitelijk zittend of halfliggend legitiem aan het gluren in de tuintjes van mensen die daar hun prive-leven leven. Je mag ze zelfs fotograferen; ze groeten je gewoon terug. Er heerst sowieso een heel relaxede sfeer op en om al dit binnenwater; waar voornamelijk sloepen met rustige rosé drinkers en kaaseters ronddobberen terwijl men de omgeving vanuit een heel ongebruikelijk maar comfortabel standpunt aanschouwt en collegadrinkers en eters in passerende boten amicaal groet.
Sfeerplaatjes vanuit de boot, van het fotogenieke Waterland gistermiddag; het lijken wel schilderijtjes.
We sloten af met een diner in “Het Schoolhuis”, een tamelijk nieuw klein restaurantje in Holysloot, dat afgelopen week door een culinaire redacteur van de Telegraaf met een dikke 10 in de krant was gewaardeerd. Na de publicatie in de krant was er “geen houden meer aan” aldus de nog steeds verbouwereerde eigenaresse. Het loopt storm!! Iedereen wil er nu een tafeltje om het wonder te proeven. Dat kan natuurlijk niet, alhoewel dat geluk wel aan ons was voorbehouden gisteravond. En het was een wonder, wat een kok(s), helemaal super !!
We hadden de boot in het kleine haventje van Holysloot afgemeerd nog vóór de zon onderging. Toen we echter ná het diner, enkele uren later, ietwat scheef lopend van de wijn, in het donker van de nacht de touwen losmaakten voor de terugvaart kneep ik hem toch wel even. Mijn zwager Gerrit, de kapitein, bepaald niet de BOB van de avond, had er echter weinig moeite mee. Alsof ie infrarode nachtkijkers in zijn ogen had. Full speed, knalde de boot tussen de rietkragen door. We hebben maar één paar fuiken overvaren en slechts één keer een verkeerde “afslag” genomen, zodat we in een ondiepe prutsloot terechtkwamen. Ook dit loste Gerrit uiteindelijk weer goed op. Al met al was het echt een fantastische belevenis.
Rechts op de foto zwager Gerrit, de kapitein, met op de achtergrond Uitdam.
