Vandaag vloog ik met een leerling naar Midden Zeeland en daarna naar vliegveld Seppe voor de training van de zogenaamde grote overlandvlucht. Deze vlucht over minimaal 270 kilometer waarbij op twee andere vliegvelden dan het vliegveld van vertrek moet worden geland, is een van de solo-ervaringseisen die aan een vliegleerling worden gesteld alvorens hij zijn praktisch vliegexamen mag doen. Eerst doet de leerling dit een keer met zijn instructeur; in die hoedanigheid was ik vandaag zijn metgezel.

Het was kraakhelder weer, opgestegen in Lelystad landden eerst op vliegveld Midden Zeeland bij Middelburg op Walcheren. Ik vind het altijd een prachtig gezicht om over Zeeland te vliegen, met de vele mooie eilandkusten die omgeven worden door de onderwaterliggende zandplaten, die vanuit de lucht heel goed te zien zijn. Maar ook de indrukwekkende waterkeringen en bruggen, die als je er op de grond dicht bij bent heel groot lijken maar vanuit de lucht maar nietige menselijke ingreepjes in de natuur worden. Het is toch een “anders” stukje Nederland. Het is er ruimer, de mensen lijken me er meer met de natuur te leven. De Zeeuwen hebben natuurlijk van huis uit altijd al meer met de elementen moeten strijden en lijken me daardoor ook een onafhankelijk volk dat vrij solidair met elkaar om gaat. Als wij er met BZN waren had ik altijd het prettige gevoel een dagje uit te zijn; op een soort van  schoolreisje. Vooral voorbij Bergen op Zoom na de files, want die waren er op de weg er naar toe héééééééél veel en hééééél lang. Vaak traden we er met BZN twee avonden na elkaar op, bijvoorbeeld eerst in Goes en daarna in Terneuzen of omgekeerd; we bleven er dan om fileleede te voorkomen overnachten. Dat was altijd buitengwoon gezellig. Van files hadden we vandaag in elk geval geen last, wat is dat toch een sensatie!

Hier draaien we naar baan 09 toe op het vliegveld Midden Zeeland 

Na de lunch op vliegveld Midden Zeeland, stegen we op naar vliegveld Seppe bij Roosendaal. Hier net noordelijk van zagen we het uniek kerkje van Oudenbosch dat een beetje op de St. Pieter in Rome lijkt; ik kon niet nalaten het even snel te fotograferen. Volgens mij is Frans Bauer hier vorige week getrouwd of in elk geval hier tijdens zijn trouwerij geweest.Ik zag zoiets in de krant!

Een uniek plaatje : de mini St Pieter van Rome in het Nederlandse Oudenbosch

Op de terugweg naar lelystad bij Hilversum in de buurt waren zagen we plotseling een koddig kasteeltje opdoemen vanuit het weelderige groen; uiteraard maak je daar even een rondje voor, en kan de camera weer in stelling worden gebracht. Geef toe: zo zie je zo’n kasteel toch nooit ! Wat zouden de ridders en jonkvrouwen die zich er verkneukelden aan luitmuziek er voor over hebben gehad om hun woning zo eens van boven te kunnen zien!!

De Rotary Club Amsterdam -Landsmeer had gisteren een zeilrace vanuit Monnickendam georganiseerd ten behoeve van het Koningin Wilhelmina Fonds. Het bedrijfsleven sponserde de 14 klippers waarop in totaal 660 personen meevoeren. Zo was ik uitgenodigd door één van mijn vrienden die mede-eigenaar is van SGM, een projectontwikkelingsmaatschappij uit Volendam. Het weer liet het echt helemaal afweten. Het regende de hele dag pijpenstelen, maar dat maakte de pret er niet minder om. Ik had niet verwacht schipperswerk te moeten doen, maar dat was een misrekening. Er moest wel degelijk door iedereen gewerkt worden, in de stromende regen. Tussendoor kon ik gelukkig ook nog wat foto’s maken, want daar leent een dergelijk evenement zich uitstekend voor. 

Hier stonden Mary en ik te sturen voor ons leven, Mary de linker, ik de rechterbochten. Je ziet dat we compleet verregend zijn.

Louis Keizer de zoon van mijn ex-collega Jan Keizer werkt bij een van de relaties van SGM en was samen met zijn vrouw Suzan ook op onze boot uitgenodigd. Louis was de jongste aan boord en draaide daarom voor al het zware en soms ook wel gevaarlijk werk op, dat ging hem goed af.

Op onderstaande foto linksboven Louis Keizer tijdens zijn gevaarlijke boegsprietwerk en rechtsboven zijn vrouw Suzan in een sportieve actie. Links beneden de ander klippers die wij inhaalden, en rechts beneden Cor Groot die ons uitnodigde. Cor, bleef ondanks de regen en het vele schipperswerk dat hij uitvoerde, zijn sigaretje trouw. 

Suzan, de vrouw van Louis Keizer ontpopte zich als een waar schipperskind, op onderstaande foto hielp zij mij bij het hijsen van de kluiver in de meer dan barre omstandigheden.

Hieronder onze gehele groep waarmee we na de race (4 de plaats ) naar Volendam togen om ons daar in ons favoriete visrestaurant op de dijk aan de gestoofde paling en zeetong te laven.Zoals je ziet zijn we heel blij met onze 4de plaats

Het was een fantastische dag, we hebben ervan genoten en niet in het minst door de gezellige sfeer onder elkaar. Vanmorgen stond ik al vroeg op want er stond veel vliegwerk op het programma, maar toen ik naar buiten keek zag ik gelijk dat vandaag zelfs de vogeltjes niet zouden vliegen. Dat gaan we dus maandag en dinsdag inhalen. Vanavond gaan we naar een verjaardagsparty van een van onze vrienden waarmee we eind deze week voor een rondreis door Ierland vertrekken.