Zaterdagmorgen reden we na de landing in Cork via Cobh, de vertrekhaven van de Titanic op haar laatste reis, naar Kinsale, een vissersplaatsje aan de zuidkust van Ierland. Zondagochtend zetten we vervolgens koers naar Killarney, via Bantry en Glengariff. Bij Glengarif gebruikten we zeer toevallig de lunch in hetzelfde hotel waar we met BZN ook geluncht hadden. We lieten ons daarna met een boot naar Garinish Island brengen. Daar aangekomen ontdekte ik dat we op die locatie in een van de schitterende tuinen met BZN ooit de clip voor “Isles of Alantis” opgenomen hadden. En dat terwijl ik van te voren nog tegen mijn reisgenoten beweerd had daar nooit geweest te zijn. Vandaag reden we de prachtige route “The Ring of Kerry”, en passeerden we het beroemde panoramapunt  “Ladys View”, waar we jaren geleden met BZN een deel van de clip van Voules Vous opnamen. Ik moest toch sterk aan Dirk vd Horst denken, die dat zo’n mooi plekkie vond. Ik stond nog even op de rots waar hij tijdens de opname gestaan had. Zie foto hieronder.

Ladys View, met op de voorgrond de rots waarop ik naast makker Dirk stond te swingen voor de clip van BZN’s “Voulez Vous” ; een onvergetelijk moment , Dirk was lyrisch van deze locatie, ik heb sterk aan hem gedacht toen ik daar vanmiddag weer even naar toe geklauterd was  

Het is trouwens prachtig mooi weer hier. Al drie dagen schijnt de zon onophoudelijk en lijkt het qua weer wel of we op de Griekse Eilanden zitten

Vanmorgen reden we als gladiatoren door het Ierse landschap op het landgoed van het beroemde Muckross House zie hieronder

Onze groep gisteravond in de bar van het hotel in Killarney

Tijdens de Ring of Kerry trip vandaag zagen we woeste rotsformaties, pittoreske vissersdorpjes en prachtige typisch Ierse kusten zie hieronder

Deze week stond denk ik bij velen in het teken van de Puttense moordzaak. Nu vast is komen te staan dat de twee vrijgesproken verdachten écht onschuldig zijn. Terwijl ze dat altijd al waren, en dat is niet gering. Het is bijna niet voor te stellen om 7 jaar lang in de gevangenis weg te moeten kwijnen in de pijnlijke wetenschap dat je daar alleen maar zit omdat een rechter een kapitale fout maakte. Probeer het je eens voor te stellen. Dat je elke dag wakker wordt met de kwellende en uitzichtloze gedachte dat je wederom een kostbare dag van je leven gaat verknoeien, voor niets! Wat een lul van een rechter die dat deze mensen geflikt heeft, terwijl velen, waaronder Peter R de Vries,  hoofdcommisaris Blaauw en anderen op basis van het klungelige bewijs al aangaven dat de twee verdachten gewoonweg niet schuldig kónden zijn. De schadevergoeding voorzover die al iets goed maken kan, van 900.000 euro die de onschuldigen kregen, is een belachelijk schijntje voor de schade die deze twee mannen, hun gezinnen en hun familie leden door deze onvoorstelbare gerechtelijke blunder. Ook al maakt geld niet gelukkig; het onterecht in moeten leveren van 7 en misschien wel 14 kostbare levensjaren, had op zijn minst met een paar miljoen euro per persoon “goedgemaakt” moeten worden.

Het was me het weekje wel ! Zo’n beetje elke dag heb ik gevlogen, van hot naar her. Het was er dan ook prachtig weer voor. Tijdens een van de vele vluchten kwam ik o.a over het in het IJsselmeer gelegen eiland Pampus, waarvan ik onderstaande foto maakte.

Ook vloog ik over het huis van een van de bekendste Nederlandse zangers, Omwille van zijn privacy verklap ik niet om wie het hier gaat, en waar het precies is, maar het is wel leuk om eens te zien hoe nu zo’n bekende zanger woont. Zie hieronder.

Gisteravond werden wij door vrienden uitgenodigd om een Volendams “zootje” te eten. Het gaat hier om een traditionele Volendamse pot. Tegenwoordig wordt dit als een luxe delicatesse beschouwd, maar in wezen is het een uit armoede geboren huismanskost. In mijn jeugd stond mijn vader bijna elke morgen vroeg aan de kade waar de botters hun vangst van de nacht losten. Honderden ponden kronkelende palingen werden daar in rieten manden en ketels door de vissers vanuit de botters naar de visafslag gebracht. De bijvangst: de ondermaatse aaltjes, mochten niet officieel aangevoerd worden en werden dan aan “bedelende vriendjes” die op de wal al met een plastic tas klaar stonden voor een habbekrats verkocht of tegen een wederdienst weggegeven. Ook mijn vader kreeg daar elke dag zijn deel van. Soms rookte hij ze in een ton, maar meestal werden ze gekookt samen met de aardappels -een zootje- in één pan; dat bespaarde dan weer gas. Wij zijn thuis groot geworden door het eten van zootjes. 

Het was een simpele, goedkope, maar heel smakelijke maaltijd voor het hele gezin. Als de aardappels gaar waren was de aal ook klaar, en werd de hele paninhoud over een aardewerk schotel uitgestrooid. Om het mengsel van aal en aardappels (zootje) op deze schotel te laten uitdruipen op tafel – met een  zeiltje,- zaten er gaten in de schotel, die daarom gatemetiel, of gortemetiel genoemd werd. Boven in de brei stond een kopje met “butter en eek doop” een jus gemaakt van boter, water, azijn en zwarte peper. Iedere Volendammer had en heeft nog steeds een gortemetiel in huis, en ook in de botters stond tijdens de maaltijd het gortemetiel op de grond die dan als tafel diende, en werd er ook dagelijks een zootje gekookt.

Hier een foto van gisteravond. Het “gatemetiel” met aardappels, gekookte aal  en het kopje met jus. Smullen maar….  

Tegenwoordig zijn er geen ondermaatse aaltjes meer, en wordt voor de spaarzame zootjes die nog gegeten worden dure maatse paling gebruikt. Het is een bijna uitstervend gebruik, maar wat was het gisteravond weer lekker.

We hebben net alle kleinkinderen nog even geknuffeld en gedag gezegd, en zijn nu de koffers aan het pakken voor een twee weken durende rondreis door Ierland. Morgenochtend vroeg vliegen we met twee bevriende echtparen eerst naar Cork. Daar staat een privé-busje klaar waarmee we door een heel mooi deel van Ierland gaan trekken. Onderweg hebben we mooie hotels geboekt waar we steeds drie dagen verblijven. Ik hoop jullie van onze reiservaringen deelgenoot te kunnen maken via dit journaal.