Bovenstaande foto nam ik vanaf het balkon van onze hotelkamer, gisterochtend, net voor we samen met onze vrienden Max en Christl vertrokken voor de “Weinstrasse” route door het zuidelijke deel van de Oostenrijkse provincie Steijermark. Het is hier een waar paradijs, waar je s’morgens wakker wordt van het heldere geluid van de zangvogels , die op gepaste toon boven de rustige adem van moeder natuur uit zingen. Op de achtergrond op de foto zijn nog nét de besneeuwde toppen van de hogere Alpen in het Noorden te zien. We dachten al het een an ander van Oostenrijk gezien te hebben, maar niets bleek minder waar. Want gisteren zagen we het ándere Oostenrijk, en wat hebben we er van genoten !

De puurheid; en de betoverende natuur van de Steijermark hebben een onuitwisbare indruk op ons gemaakt. Het is een waar genoegen om tussen de kleine boerenhoeves en wijngaarden door te rijden en hier en daar een praatje te maken met een “einheimische wijnboer” die je als snel uitnodigt om even een wijntje met hem te komen drinken tussen de ranken in.  Oostenrijk is momenteel het land waar kwalitatief de beste wijnen ter wereld vandaan komen. De witte wijnen voornamelijk uit de grote zuidoostelijke provincie Steijermark die grenst aan Slovenie, en de rode uit het iets noordelijker aan de Hongaarse grens gelegen Burgenland. De meeste Nederlanders kennen Oostenrijk van de snapsch, de wintersport en van Tirol, maar het is echt de moeite waard om dit prachtige gebied, wellicht het mooiste van het land ook eens te verkennen. 

 Op de drie foto´s hieronder: ” het pittoreske domein” van de wijnbouwers   

Hieronder: De cockpit van de Mercedes 190 SL uit 1958 van onze vriend Matthias. Deze auto leende zich uitstekend om er mee door de prachtige natuur hier te trekken, zoals wij aan den lijve ervaren hebben.

We  waren gisteren de gehele dag gasten van Matthias en Ingeborg Thier uit Lassnitzhöhe. Matthias heeft een aantal bedrijven waaronder een groot bouwbedrijf. Ook bezit hij een sjiek Welnesshotel in Graz. Hij had ons uitgenodigd bij hem thuis in Lassnitzhöhe. Sinds wij vrienden hebben in Oostenrijk, en er vrij regelmatig komen weten we dat er op dit soort gastdagen veel gegeten en gedronken wordt.  Wij schrokken dus niet van de drie stevige maaltijden , en de verschillende soorten koeken en taarten die verorberd moesten worden. Maar de gehele dag was wel een aanslag op onze conditie.

Onder de meer dan fraaie woning van Matthias was tijdens de bouw ook een wettelijk verplichte atoomvrije bunker gebouwd, met hele dikke deuren, eigenlijk een waanzinnig gedoe, getuige ook het feit dat dit nu, een paar kjaar later niet meer hoeft.

Matthias heeft er een buitengewoon gezellige bar  “Atom Kneipe” van gemaakt, waarin honderden soorten drank en zeker 30 verschillende soorten schnapps aanwezig zijn. We hebben er vele geproefd natuurlijk.

Onze gastheer was ook in het bezit van een zo goed als nieuwe Mercedes 190 SL sportwagen uit 1958 . Werkelijk een beauty van een auto, waarin we nog heerlijk in de prachtige omgeving hebben rondgereden. 

Samen met Matthias en Ingeborg in de “Atomkneipe”.

Bij de prachtige 50 jaar oude Mercedes 190 SL