Vandaag was het letterlijk en figuurlijk snertweer. Dus echt een reden om binnen te blijven. Daarom was ik na het dagelijkse joggen een groot deel van de dag op mijn kantoor bezig met het bewerken en archiveren van allerlei fotobestanden. In de namiddag gingen we met de tweeling Jan en Kees weer naar de zwemles. Kees is door zijn ziekteverzuim op achter geraakt; maar toch pakte hij de draad weer goed op, al is Jan nu “één bad” verder. Vroeger zaten we met onze eigen kinderen jarenlang bij de zwemlessen te wachten; we waren toen blij dat we er vanaf waren. Gek genoeg halen we nu af en toe uit eigen beweging de kleinkinderen van school om daarna met ze naar de zwemles te gaan; en we vinden dat nog leuk ook. Voor de lol namen we ze daarna mee naar ons huis, waar ze zelf pannenkoeken gebakken en gegeten hebben. En we hadden er dolle pret bij !

In mij fotoarchief vond ik vanmiddag onderstaande foto die gemaakt is in de Wisseloord studio’s na de live-opname van the The Banjoman. Op de foto rechts Silvia Houtzager, de bekende violiste die ook meespeelde tijdens de live-opname. Al eerder maakten we live opnames waarbij het publiek meezong; The Old Calahan en Waltzing Maria. Bij the Old Calahan speelde de befaamde joodse violist Benny Beer mee. 

Even over The Old Calahan. Er is ons vaak gevraagd wie of wat The Old Calahan was of was geweest. De gekste verhalen deden daarover de ronde. Wij hebben daar echter bewust nooit op gereageerd. Zo bleef het mysterie en de verwarring intact. In werkelijkheid heeft Calahan nooit bestaan. De kreet “Old Calahan” klonk gewoon lekker; bekte goed, en de rest bedachten we er later bij. Net zoals Pearly Dumm en Lady mc Corey trouwens ook nooit iets betekend hebben, of echt bestonden. Het waren niet meer dan interessant klinkende, en lekker bekkende kreten, waar we een verhaaltje omheen verzonnen. Vele journalisten hebben er verhalen over geschreven en er van alles bij bedacht. Jip Goldsteijn van de Telegraaf is er zelfs voor naar Schotland gekomen, toen we daar aan het werk waren. Hij had er nachten lang vraag en speurwerk en vooral veel whiskey voor over om het raadsel te op te lossen. Maar wij hebben nooit een krimp gegeven. Zo bleef het altijd geheimzinnig. Tot nu dan…