Vanmiddag hoorde ik dat afgelopen nacht om 03:30 onze ex-roady Morens Tarantijn is overleden. Morens is 47 jaar oud geworden en zal vrijdag 15 feb a.s op begraafplaats Moscawa in Arnhem om 15:00 uur worden gecremeerd. Tot het laatste moment wist Morens zich bijgestaan door zijn familie en o.a zijn collega van de Production Factory: Rene Scholing, die mij nog meldde dat Morens uit een groot gezin kwam; hij had 11 broers en zusters. Naast broers en zusters in Indonesie en Australië heeft Morens nog talloze familieleden in Nederland wonen. In mei a.s zal Morens bijgezet worden in het graf van zijn vader en broertje in Indonesië Ik wil alle familieleden en anderszins betrokkenen veel sterkte wensen in deze moeilijke dagen

Het weer van de laatste dagen lokte velen naar buiten om te wandelen en te fietsen, maar het was ook buitengewoon mooi vliegweer. Zaterdag was ik gehele dag in de lucht. Het was toen extreem helder en rustig. Vanaf Hoorn kon ik alle Waddeneilanden, ook de Duitse zien liggen, dat gebeurt echt niet vaak. Er was op sommige plaatsen een horizontaal vliegzicht van meer dan 50 kilometer. Eerst vloog ik met de PH-BNK naar het noorden voor een les/rondvlucht. We bezochten nog even de Waddeneilanden en landden in Texel voor een bakje voorjaarssnert met spek en roggebrood. Later op de dag bezochten we met de PH-BZN tijdens een lesvlucht een Duits vliegveld waar we in het Duitse voorjaarszonnetje van een heerlijke “Apfelstrudel”  genoten. Zondagmiddag wandelden we rond een razenddrukke Volendamse haven. Zelden zagen we zoveel mensen op de ons welbekende dijk kuieren, het zag er zwart van. Lopend op de dijk zie je ook overal in de kroegjes vrienden of bekenden zitten, die je voor een biertje en een praatje naar binnen wenken, maar het is soms linke soep want als je opstaat om naar huis te gaan is het vaak veel later als je denkt. Maar wel gezellig.

Ja, en vandaag was weer een prachtige vliegdag. De gehele middag hing ik met leerlingen in het zwerk en genoot met volle teugen van de ruimte, de rust en het “vrije vogelgevoel”.  

Vanmorgen las ik het droeve bericht dat Benny Neyman toch nog sneller dan verwacht is overleden. Wat ik pas nog in mijn journaal schreef, dat het lijkt alsof alle leuke mensen het eerst aan de beurt zijn, blijkt weer aan de orde. Slechts 56 jaar is Benny geworden. Ik herinner mij hem vooral van de tijd dat we samen in TV programma’s optraden. Tijdens het lange wachten gedurende die opnames spraken we elkaar vaak over van alles wat er in de wereld te koop was. Dit vond ik toen al zeer opvallend, want de meeste solo-artiesten praten alleen over zichzelf, en luisteren zeker nooit naar anderen, ook niet naar collega’s. Benny was daarbij ook nog buitengewoon geïnteresseerd in de vliegerij; hij wilde daar alles van weten. Het kwam zelfs zover dat hij besloot vlieglessen bij mij te nemen. Toen puntje bij paaltje kwam stak zijn vriend Hans daar echter een stokje voor.

Ik heb genoten en geleerd van de teksten die  hij schreef, vaak op waanzinnig mooie Griekse melodieën. Hij had een bijzondere neus om die te vinden. Na de hit, “waarom fluister ik jouw naam nog” werden een aantal Griekse melodieën speciaal voor hem geschreven door de Griekse componist van dat lied: Nikos.  Benny, de bourgondier pur sang liet zijn romantische levensvisie op passende wijze door middel van zijn teksten in de liedjes van Nikos doorklinken. Ook de door hem geschreven tekst van “Maastricht” was een meesterwerkje vol liefde voor zijn beminde geboortestad op een melodie van Yves Duteil, een Fransman. Hij vertelde mij eens dat hij niet lang deed over een tekst, terwijl ik juist aan zijn teksten dacht te zien, dat ie er heel veel tijd voor nam.  Voor zijn achtergebleven vriend Hans mag het een troost zijn dat vele mensen nu aan hem denken, en nog lang, van zijn prachtige stem en teksten zullen genieten.

Op zo’n dag als vandaag, na weer zo’n harde confrontatie met de aardse tijdelijkheid, waardeer ik de tijd die mij nog gegund is om vrij en onbezorgd te leven des te meer. Geen spanningen, geen agenda waardoor ik geleefd word, niet meer moeten presteren of jezelf bewijzen. Gewoon heerlijke rust. Met het mooie weer van vandaag, halen we vanmiddag de fietsen maar weer eens van stal voor een rondje Waterland, om te genieten van de nu al prachtige natuur die in het vroege lentezonnetje ontluikt.