Het was weer een genoegen om airborn tussen de andere vogels te zijn gisteren. Er stond een stevige maar steady bries, en het regende niet. Tijdens een vliegles landden we op het verlaten vliegveld Hoogeveen. Op de havenmeester na was daar helemaal niemand, geen vliegtuigen en geen mensen. Heerlijk, wat een rust. Vooral toen aan het einde van de middag in het westen van het land het wolkendek onder ons begon te breken, en het lage zonnetje de aardkorst in een gele gloed zette. Een schitterend gezicht. Gelukkig had ik mijn fototoestel bij me en kon ik een paar prachtige luchtfoto’s maken. Het heldere weer zorgde toen voor vliegzichten van 30 a 40 kilometer. Eigenlijk wil je dan het liefst in het zwerk blijven, als een echte vogel. Maar eens raakt de tank leeg en moet je weer naar beneden.

Vanmiddag was ik samen met Jan Kiek, onze plaatselijke fotograaf, bij de opnames van een promotiefilmpje voor de Duitse TV t.b.v. onze schoondochter Tamara. We waren gevraagd  om foto’s te maken van haar TV optreden met een delegatie van het Volendams operakoor. Vanwege het slechte weer werd dit niet op de dijk maar in Hotel Spaander opgenomen. RTL boulevard was erbij voor opnames. Het was wel grappig, dat de mensen van RTL mij vroegen of ik er bezwaar tegen had dat ik in beeld zou komen tijdens mijn fotoshoot. Uiteraard had ik dat niet.

Een van de foto’s die ik vanmiddag maakte van Tamara en het koor in Hotel Spaander. Kan het Hollandser?

De foto hieronder, van Tamara in Hotel Spaander is vanmiddag gemaakt door mijn fotomaatje Jan Zwarthoed (Kiek)

Op ontbijt TV en Pouw en Witteman na, kijk ik echt nooit naar TV. Uiteraard heb ik daar gisteravond net als 7 miljoen andere Nederlanders een uitzondering voor gemaakt. Meer nog dan door de waarheid, die nu eindelijk naar voren kwam was ik ontdaan door de misselijkmakende houding van Joran vd Sloot. Zeer aangrijpend was daardoor ook de aanblik van Natalee’s moeder, die ondraaglijke pijn leed nu ze wist dat haar geliefde dochter van 18 in haar laatste levensuren was overgeleverd aan deze egoistische bruut, die haar,- misschien wel levend,- in de oceaan liet dumpen, om maar van haar af te zijn. Als ouder valt niet met zo’n gedachte te leven lijkt mij.

Misschien is er wel te weinig juridisch bewijs om hem achter de tralies te krijgen; Joran ontloopt zijn straf niet. Natalees moeder zei het heel treffend: “De afgelopen periode moet voor Joran een hel geweest zijn, maar nu weet ik het zeker: Die hel begint nu pas” En daar ben ik het volkomen mee eens. Het zal moeilijk voor hem zijn op deze aardbol nog een plekje te vinden waar hij als een normaal mens verder kan leven.

Afgelopen vrijdagavond waren we bij onze Kees en Sylvia uitgenodigd om samen met de ouders van Sylvia te genieten van een heerlijk diner dat bij hen thuis werd bereid en opgediend door een ingehuurde professionele topkok/sommelier. Deze vakman verraste ons met de lekkerste combinaties van vis vlees en wijnen. Tot ieders blijde verbazing schonk Kees tijdens het diner Sylvia een doosje met twee trouwringen en vroeg haar romantisch ten huwelijk. Heel leuk voor ons, de wederzijdse ouders, om daar bij te zijn.

Over een paar minuten vertrek ik naar Lelystad om vliegles te geven en als het kan wat mooie luchtfoto’s te maken. Een heerlijk gevoel om weer even de vrije vogel uit te kunnen hangen.