Benny Neyman overleden

Vanmorgen las ik het droeve bericht dat Benny Neyman toch nog sneller dan verwacht is overleden. Wat ik pas nog in mijn journaal schreef, dat het lijkt alsof alle leuke mensen het eerst aan de beurt zijn, blijkt weer aan de orde. Slechts 56 jaar is Benny geworden. Ik herinner mij hem vooral van de tijd dat we samen in TV programma’s optraden. Tijdens het lange wachten gedurende die opnames spraken we elkaar vaak over van alles wat er in de wereld te koop was. Dit vond ik toen al zeer opvallend, want de meeste solo-artiesten praten alleen over zichzelf, en luisteren zeker nooit naar anderen, ook niet naar collega’s. Benny was daarbij ook nog buitengewoon geïnteresseerd in de vliegerij; hij wilde daar alles van weten. Het kwam zelfs zover dat hij besloot vlieglessen bij mij te nemen. Toen puntje bij paaltje kwam stak zijn vriend Hans daar echter een stokje voor.

Ik heb genoten en geleerd van de teksten die  hij schreef, vaak op waanzinnig mooie Griekse melodieën. Hij had een bijzondere neus om die te vinden. Na de hit, “waarom fluister ik jouw naam nog” werden een aantal Griekse melodieën speciaal voor hem geschreven door de Griekse componist van dat lied: Nikos.  Benny, de bourgondier pur sang liet zijn romantische levensvisie op passende wijze door middel van zijn teksten in de liedjes van Nikos doorklinken. Ook de door hem geschreven tekst van “Maastricht” was een meesterwerkje vol liefde voor zijn beminde geboortestad op een melodie van Yves Duteil, een Fransman. Hij vertelde mij eens dat hij niet lang deed over een tekst, terwijl ik juist aan zijn teksten dacht te zien, dat ie er heel veel tijd voor nam.  Voor zijn achtergebleven vriend Hans mag het een troost zijn dat vele mensen nu aan hem denken, en nog lang, van zijn prachtige stem en teksten zullen genieten.

Op zo’n dag als vandaag, na weer zo’n harde confrontatie met de aardse tijdelijkheid, waardeer ik de tijd die mij nog gegund is om vrij en onbezorgd te leven des te meer. Geen spanningen, geen agenda waardoor ik geleefd word, niet meer moeten presteren of jezelf bewijzen. Gewoon heerlijke rust. Met het mooie weer van vandaag, halen we vanmiddag de fietsen maar weer eens van stal voor een rondje Waterland, om te genieten van de nu al prachtige natuur die in het vroege lentezonnetje ontluikt.    

  

Geef een reactie