Een van de vakken waarin  ik voor mijn opleiding tot beroepsvlieger examen deed was meteorologie, oftewel weerkunde. Sindsdien is het observeren van het weer, en het proberen te verklaren van bepaalde weersverschijnselen een van mijn talrijke hobbies geworden. Het maakt je bewuster van de wondere wereld waarin je leeft. Vooral als je door deze kennis van te voren bepaald weer al kunt aan zien komen. Zeker hier in Oostenrijk waar door de bergen het weer extreme vormen aan kan nemen, en ook lokaal hele sterke verschillen op kunnen treden zit je dan in je knollentuin. Zoals gisteren toen het de hele dag regende bij een temperatuur van plus tien graden en wij in de avond na het diner tijdens een wandelingetje op een spiegelgladde straat nietsvermoedend bijna onderuit gingen. Het bleek al 8 graden onder nul te zijn. Na 5 minuten waren we weer terug, bijna in paniek en verontwaardigd dat we door geen enkele instantie gewaarschuwd waren. De Oostenrijkers waren er niet van onder de indruk. Ze keken ons onbegrijpend aan toen we er melding van maakten. Het is normaal hier.

Vandaag skieden we de hele dag in Flachau, Wagrain en St. Johan in zeer heldere lucht onder een strak blauwe hemel. De relatieve vochtigheidsgraad bedroeg slechts 20 %. Je kan dan heel ver kijken. Het leek wel zomer in heel Oostenrijk. Maar, … de pistes waren door de regen van gisteren tot onder de sneeuwgrens in ijsbanen veranderd. In een klap was daardoor het hele ski gebeuren onder de middenstations tot nul gereduceerd. Iedereen ging vanaf het middenstation met de lift naar beneden. En dat was nog niet alles. Toen wij na een zonnige ski-dag in de namiddag terugkeerden in Maria Alm, lag dat  in een dal van wolken. In de meteo heet dit een dalinversie.  Deze laag wolken was zo dik dat er sneeuw uit regende. Een verschijnsel dat zich toevalligerwijs een paar weken geleden bij uitzondering ook in Limburg voordeed. Binnen een paar minuten veranderde de wereld om ons heen drastisch van een zomers tafereeltje tot een mistig en sneeuwerig landschap; heel mooi,  maar…… wonderlijk.

Morgen gaan we naar Zell am See, wat zullen de weergoden ons nu weer voorschotelen?      

In 1980, zo´n 4 jaar na onze nr 1 hit Mon Amour,  besloten we om gezamenlijk met de bandleden en echtgenoten voor de eerste keer  “op wintersport”  te gaan. We logeerden een week lang in het Oostenrijkse Hinterglemm, in Haus Salzburg van de familie Kees.  Het was een van de gezelligste wintervakanties die ik ooit beleefd heb. Wat hebben we afgelachen. Annie Schilder, en Kees en Thomas Tol waren er toen nog bij. Ik weet nog goed dat we op een heel koude avond met een paardenslee naar de Lindling Alm reden. Dit was een pittoresk restaurantje aan het einde van een doodlopend dal echt in the middle of nowhere. We zaten in de open slee onder een warme deken, en Dick de Boer had een doos vol met kleine flesjes Beerenburg en Schnapps  tegen de kou meegenomen. Het werd oergezellig, vooral in de Alm waar een oude man op een citer speelde, en wij op de tafels dansten. Op de terugweg hing de nog groene Annie over de achterleuning van de slee, om af en toe wat overtollige alcohol in de sneeuw te dumpen. 

Een paar jaar geleden zijn we er nog eens op een maanverlichte avond met Carola en haar gezin naar toe geweest, Ook toen was het een sprookjesachtige en sfeervolle belevenis.  Met de band was de eerste meteen de laatste keer, maar prive zijn wij later nog vele malen in Hinterglemm geweest, ook in de zomer. We kregen er vele vrienden en overwogen zelfs om er een huis te laten bouwen. Dat laatste is door een toevalligheid net niet doorgegaan.

Vandaag waren we weer eens in Hinterglemm, we bezochten de fam Kees in Haus Salzburg, ze hadden alles over het stoppen van BZN in de media gevolgd. Ook werden we door een vriend van ons, de plaatselijke drankengroothandelaar, uitgenodigd om woensdagavond mee te gaan in zijn Pferdenschlitte naar …jawel:  Die Lindlingalm    http://www.lindlingalm.at/de/   Daar hebben we natuurlijk geen nee tegen gezegd.

Onderstaand een foto die ik gisteravond tijdens een avondwandeling achter ons hotel in Maria Alm maakte, en daaronder de foto die ik als trotse “Bap”  uiteraard heel graag laat zien.

Het straatje achter ons hotel in Maria Alm gisteravond

De trotse Jan en Kees  Tuijp na hun eerste “skiwedstrijd” met hun gewonnen medailles !!