Vanmorgen heerlijk in het najaarszonnetje gefietst met kleinzoon Thijs. Ik verheugde me met dit mooie weer al op vanmiddag. We zouden dan naar Texel vliegen met vrienden, maar helaas. Zojuist belden ze op; door ziekte van een van hen kan de trip vandaag niet door kan gaan. Jammer, maar we zijn een nieuwe datum aan het zoeken. Wellicht a.s zondag of maandag. 

Vandaag wil ik voor de aardigheid eens een foto plaatsen van het gezin waarvan ik als oudste kind deel uitmaakte en ben opgegoeid. Vader en moeder schonken het leven aan 11 kinderen waarvan ik de oudste ben. Daarna komen in volgorde van leeftijd:

Jannig ( huisvrouw) — Kees (tegelzetter) — Gaar (huisvrouw) — Cor(eigenaar directeur Tuijps Tegelhandel) — Jaap (overleden) —   Nico (eigenaar tegelzetbedrijf) —  Arie (eigenaar stucadoorsbedrijf) — Ben (werknemer bij Bart Smit) —   Lida (huisvrouw) — Lowie (eigenaar metselbedrijf) 

De onderstaande foto is genomen in de zomer van 1995 op de dag dat mijn jongste broer Lowie (met hoed) trouwde. We staan hier achter hotel Spaander juist voordat daar de bruiloft begon. Mijn vader is helaas in 1984 al overleden en staat er dus niet op. Linksonder broer Jaap, die een ruim een jaar na het maken van deze foto op 24 dec 1996 op 42 jarige leeftijd aan een ernstige ziekte overleed. Alle broers en zusters hebben kinderen en zijn nog steeds gelukkig met de eerste echtgenoot(e).

Het BZN leven bestond voor een groot gedeelte uit wachten. In platenstudio’s, radio en TV studios’s, files, op vliegvelden, in hotels, kleedkamers en vooral ook op lokaties “all over the world”, waar we “tourden” en/of clips opnamen. Aangezien ik reeds van jongs af aan een video of foto camera bij me had heb ik , al was het alleen maar om de verveling te verdrijven, heel veel video’s, foto’s en vooral dia’s gemaakt. Een van de hoofdtaken die ik me gesteld heb in mijn “na BZN-se leven” is om dit uitgebreide en veelomvattende video, dia en foto archief over te zetten op DVD. Gewoon omdat ik dat een heerlijke bezigheid vind, maar ook om het in een toegankelijk format aan onze kleinkinderen door te kunnen geven. Er zijn heel veel foto’s van Carola bij heb ik gemerkt. Dat is niet gek, want Carola is een heel fotogeniek type, maar ze was ook altijd wel bereid om ergens even te poseren of mij mijn gang te laten gaan met snapshots. In Mexico in 2002 maakte ik tijdens een wachtsessie bovenstaande opname van een dagdromende Carola. Ik vind de foto apart door de stoere blik, maar ook door het ongebruikelijk camerastandpunt. De meeste BZN foto’s zijn voor commerciele doeleinden plat van voren geschoten. Ik weet eigenlijk niet zeker of Carola zelf of iemand anders deze foto ooit wel eens gezien heeft.