Vandaag zomaar even wat mooie plaatjes die horen bij warme BZN herinneringen. Het eerst tafereeltje is een pose die we vaak beleefden. Tussen de werkzaamheden door in een tropisch land “schaften op de barricaden” met een zwoel drankje in de hand. En lachen maar om de gekste onzin. Naarmate de uren verstreken en de alohol zijn werk deed werd de sfeer steeds losbandiger. Vaak riepen we dan tegen elkaar: “Afzien manneeeee….” Op onderstaand snapshot dat door mij vanaf een belendende ligstoel gemaakt werd, zien we Jan Keizer, Dick Plat(rug), Carola en Jack Veerman tijdens ons befaamde “Happy Hour”.

 Ook voor het maken van platen en CD hoezen reisden we naar alle uithoeken van Europa. Zo gingen we o.a voor de hoes van Green Valleys met fotograaf Pim Westerweel speciaal naar Schotland, en voor de hoes van Making a Name naar Granada in Spanje met Claude Vanheije                                                                                                                                                             

Dat we vonden we na een paar keer toch wel tijdrovend en inefficïent, en daarom besloten we om fotoshoots en TV specials in een trip te combineren. Dat kostte ons het bij ons zeer populaire Happy Hour zodat we daar ook mee gestopt zijn. De hoesfoto van Tequila sunset werd gemaakt door Lou Beerens in Puerte Vaillarte op het boulevardje behorende bij het hotel waarin we verbleven. 

Boven de hoes in het klein zoals ie uiteindelijk geworden is, en hieronder een overzicht van de paradijselijke plek waar de shoot plaatsvond tijdens de sunset. De rode pijl geeft het tafeltje aan waar wij zaten en de plek waar de fotograaf stond. Onder een paar foto’s van die locatie die we niet gebruikten.

  De foto hierboven heb ik geschoten vanaf het balkon van ons hotel.

Het was jammer dat de productie niet de moeite genomen had om een paar mooie stoelen uit het hotel naar de set te brengen. We zaten nu op witte plastic stoelen die er reeds stonden. Ik heb daar destijds nog een probleem van gemaakt maar niemand deed iets. Een excuus hiervoor was wellicht de moordende hitte.

Dit was in 2002 een van de warmste trips die we ooit maakten, het was continue 40 graden en hoger. Vooral de extreme vochtigheid daarbij maakte het moeilijk om er te werken. De kleding was na 5 minuten dragen al doorweekt van het zweet. 

We zagen elke dag boven het binnenland de ontwikkeling van hoge Cb wolken die hoorden bij het onweer, dat ’s avonds pas de kust bereikte waar wij dan zaten te dineren. En dat elke dag! We zaten dan op een overdekt, maar open terrasbalkon van het hotel het noodweer gade te slaan. Prachtig !! De volgende ochtend was er niets meer van regen of onweer te merken. Alles weer als de dag ervoor: blauwe lucht en extreme hitte.

 Hierboven voor de verzamelaars een paar werkfoto’s van opzetjes die we niet kozen, rechtsonder het tafeltje waaraan we zaten. Deze foto werd genomen voor montage doeleinden

Wat een schitterend mooi weer vandaag, het dagelijkse joggingsrondje is dan echt leuk, ook al blijft het afzien. En bij thuiskomst zit je voor je het weet op de fiets om je “boodschappen” te doen. Iedereen is meteen blij en opgewekt. Ook mooi luchtfotgrafie weer trouwens, maar de PH-BZN waarmee ik meestal de luchtfoto’s maak staat deze week in groot onderhoud. De vleugels zijn gedemonteerd en worden van binnen op corrosie geïnspecteerd. Sowieso worden de bevestigingsplaten van de vleugels vernieuwd, en de flapbrackets aan de onderkant van de vleugels waar nodig ook vervangen.

Een tijdje geleden waren we met onze kleinkinderen in het Dierenpark in Amersfoort op bezoek. Sindsdien zijn de tweeling Jan en Kees nog steeds onder de indruk van het “Dino bos”, dat in dit prachtige dierenpark is aangelegd. Op veel tekeningen die ze op school maken komen, komen Dino’s voor, maar ook de door Dino’s vernielde Jeep, die ze bij de intree van het Dino bos tussen de bomen hebben “gekwakt”. Een en ander is natuurlijk geïnspireerd op de film “Jurassic Park” van Steven Spielberg. Ik heb deze film nu gekocht, en vanmiddag Jan en Kees bij mij uitgenodigd hem te komen zien. Uiteraard ben ik zelf ook bij de voorstelling, want hoewel de meeste beelden in deze film voor zich spreken, zal er hier en daar wat vertaald moeten worden uit het Engels. Dat wordt me wat!!

Sophie, onze kleindochter,(3) heeft een ruime fantasie, ze kan zich heel makkelijk al spelenderwijs in een fantasiewereld verplaatsen. “Net alsof “, noemt ze dat. Zo speel ik al een tijdje het door mij bedachte spelletje “Japie en Pietje” met haar. In de kleinkinderkamer gooi ik dan een grote hoeveelheid speelgoedautootjes op tafel. Als “Japie”, geef ik dan opdrachten aan “Pietje”. “He Pietje, wil jij die vuilniswagen even naar de garage rijden? Sophie: “Ja Japie”. “Wil je hem dan ook even wassen Pietje”, vraag ik dan, waarop klinkt “Ja Japie”, en zo gaat dat dan wel een half uur achter elkaar door. Afgelopen week kwam ze naar me toe om heel verlegen en aarzelend iets aan mij te vragen. “Zeg het maar”, moest ik haar nog aanmoedigen, en terwijl ze eerst nog ter goedkeuring haar moeder aankeek kwam het hoge woord er uit: “Bappie, mag ik vandaag ook eens Japie wezen” ? Ja dan heb ik niet meer, wat zijn kinderen toch eerlijk en spontaan. Wat een geluk dat ik daar mee om mag gaan. 

Vanmiddag de fotostudio bij kapper Aart even voorbereiden op fotosessie die ik er zaterdag en zondag weer met onze kinderen en kleinkinderen zal maken. Het is moeilijk te matchen met elkaar. In het ene gezin slapen de kleintjes om twee uur, in het andere gezin net om 3 uur enz. Nieuwkomer Nico moet natuurlijk op de familieportretten prijken.

Het lijkt morgen net als vandaag weer mooi weer te worden, dus gaan we voor een zogenaamde “ontstressvlucht” de lucht in met de PH-BNK. Daníel Dekker van Tros gaat mee op een tripje over de Waddeneilanden. Misschien dat ik er voor hem en zijn vriendin Carla ook nog wel een rondje Het Gooi aan vast plak. Heerlijk even met grote snelheid door het zwerk knallen. Alles even vergeten, niet gehinderd door files; geen Polizei, geen grenzen, geen langzaam verkeer dat de zaak ophoudt, even het vrije vogel gevoel opsnuiven. “Back to Basics”, en The Sky is de Limit !! Het leven is zo beroerd nog niet.