In Spanje is een pak sneeuw gevallen dat zijn weerga niet kent. Iedereen hier heeft het over de vorst en over de schaatskoorts die aan het uitbreken is. Vroeger heb ik leren schaatsen op de gracht waaraan we nu wonen. Het zou fantastisch zijn als ik daar van de week even een baantje zou kunnen trekken. In die winterse sfeer was ik vandaag met mijn fotoarchief bezig, en viel mijn oog op deze ruim twee jaar geleden in Alaska gemaakte foto’s.  Om jullie ook even in winterse sferen te brengen zijn er hier een paar. De aarde is nog steeds schitterend, en zal dat volgens de meeste wetenschappers ook altijd blijven. Dat is goed te zien in  in Skagway op de foto hieronder, waar we met kleine kano’s tussen allerlei ijsbergen en ijsfjorden door peddelden. Het was er steenkoud maar we kregen het van de opwinding allemaal warm van binnen. Hier een foto die ik maakte vanuit onze kano naar de andere. 

Op de foto hieronder zie je de uitloper van een enorme gletsjer in Glacier Bay aan de kust van Alaska. Deze muur van ijs is ongeveer 100 meter hoog. Gletsjers zijn altijd aan het afbreken. Ook deze hier. Onder een oorverdovend kabaal breken dan megagrote stukken van de achterliggende ijmassa af het water in, waar steeds kleine vloedgolven ontstaan.

De foto hieronder is van dezelfde gletsjer als hierboven, maar deze maakte ik vanuit een vliegtuig op een hoogte van 5 km. Een onbeschrijflijke sensatie om dit schouwspel van boven te zien. Waar de gletsjer in het water uitmondt zie je de sporen van de door de ijsmassa meegesleepte puin en modder uit de bergmassieven waar de gletsjers zich letterlijk doorheen scheuren. Het scheuren en breken van de ijsmassa en rotsen gaat gepaard met een op onweer lijkend geluid. Dit noemden de oorspronkelijke bewoners van deze gebieden , de indianen, The White Thunder.

Het was me het weekendje wel. Zaterdagavond waren we met vrienden op bezoek bij Evert Woestenburg — mede oprichter van BZN —  in zijn prachtige nieuwe dijkwoning, het was er bar gezellig. Veel ouwe maar ook nieuwe koeien werden op het droge getrokken.Onder het genot van vele exquise wijnen werd het heel laat! Gistermiddag waren we uitgenodigd op de feestelijke bijeenkomst ter gelegenheid van de gezamenlijk verjaardag van twee vrienden, in bar de Charleston in Volendam. Ook dit werd een buitengewoon gezellig feestje. Hier dronk ik voor het eerst het nieuwe Heineken Ice Beer. Dit bier wordt getapt vanuit een soort ijsleiding, een pomp in de vorm van een ijsblok, dat van binnen uit verlicht is. Het bier wordt op nul graden getapt in een apart bewerkt glas dat voor gebruik in een diepvriezer wordt gekoeld. Het ziet er super uit, en ik vond het een heerlijk koud biertje; in gedachten zag ik deze pomp al in onze Weinstube i.p.v de klassieke pomp die we nu hebben.

Hopelijk wordt het deze week zonniger dan vandaag, het is nu toch wel erg grijs buiten, alhoewel dit de Kerstsfeer een beetje ten goede komt. Kerst associeert bij mij aan een prettig gevoel van vrij zijn, niet werken maar gezellig thuis zijn bij de warme open haard. Dat komt misschien wel omdat wij met Kerstmis, net zoals met Pasen en Pinksteren met BZN altijd vrij waren. Werken op deze dagen was bij BZN absoluut taboe. Bij nader inzien ben ik daar nu toch heel blij om. Dat we die sfeer en gezelligheid van Kerst thuis toch nooit hebben ingewisseld voor succes en geld, zoals we ons ten aanzien van een huiselijk leven veel moesten ontzeggen door het drukke BZN bestaan. Maar Kerst was voor BZN gelukkig letterlijk en figuurlijk heilig. Toen onze kinderen nog thuis waren maakten we van Kerstavond altijd een hele gebeurtenis met een gezamenlijke maaltijd en gezellig samenzijn daarna. Nu onze kinderen zelf kinderen hebben, en niet meer weg kunnen worden we bij hen uitgenodigd op Kerst avond. Vorig jaar waren we bij Sander en Tamara en de kids, nu hebben Vincent en Brenda ons bij hun thuis uitgenodigd.