We vertrokken gisteren met de PH-BNK, onze BE33 vanaf de hangar op Lelystad naar Texel. Het vliegzicht bedroeg naar ik schat zo’n 40 km a 50 km onder een blue sky. Met een licht windje in de rug stonden we exact 16 minuten later op Texel waar werden we opgewacht door vrienden. Hiermee maakten we na aankomst eerst een rondvlucht over een aantal Waddeneilanden. Een onvergetelijke ervaring onder deze buitengewoon mooie omstandigheden, zelfs voor mij met al mijn vliegervaring. Logisch dat onze vrienden helemaal euforisch werden van deze “vrije vogel” sensatie. Kraakhelder, niet de minste thermiek of turbulentie en geen zuchtje wind, en dan met een snelheid van 350 km per uur door het zwerk suizen. Zonder politie, radarcontrole,flitspalen en zonder files, terwijl een oogverblindend mooi panorama onder je, aan je ogen voorbij trekt.

Wat ben ik blij dat ik een stukje van de wereld ben, zong ik in gedachten. Daarna maakten we samen met gehuurde Solexbrommertjes, – een suggestie van Mike de Bruin, zoon van Ed de Bruijn, havenmeester van vliegveld Texel,- een rondrit over ons favoriete Waddeneiland en bezochten we zoals altijd het fraaie dorp Den Hoorn en Den Burgh. Oosterend, waar de tijd heeft stilgestaan, komt de volgende keer weer aan de beurt, en ook het “mondaine” De Cocksdorp. Het moet toch eens gezegd, Texel-Airport is misschien wel het leukste en meest “persoonlijke” vliegveld van Nederland. Weliswaar een grasbaan, maar wel keihard en zo glad als een biljartlaken, en daarbij altijd een warme persoonlijke ontvangst door Ed de Bruijn of zijn zoon Mike. We dineerden en overnachtten zoals altijd in Hotel Opduin in De Koog, waar je bij de open haard s’ avonds in serene rust even na kan praten over alle belevenissen van de dag, onder het genot van een heerlijk wijntje. We zijn op praktisch alle Waddeneilanden, ook alle Duitse, geweest, maar Texel heeft, vinden wij toch het meeste te bieden. Vanochtend vroeg maakten we een strandwandeling en reden nog wat met onze Solexen door de duinen, voor we vanmiddag weer huiswaarts vlogen. Een zeer geslaagd weekend.

We hebben natuurlijk wel in kontakt gestaan met het thuisfront om te vernemen of ons 6de kleinkind zijn of haar koppie al wil laten zien. Maar nog steeds geen bevalling, of enige andere ontwikkeling bij onze schoondochter Sylvia. We wachten maar af.