Vandaag gingen we met tweeling kleinzoons Jan en Kees naar het Dolfinarium in Harderwijk.
Sophie ging niet mee, met haar zijn we daarom gistermiddag maar gaan fietsen. Want de kleinkinderen ongelijk behandelen staat gelijk aan het door een porseleinkast stormen op klompen. Het was maar goed dat ze niet mee was, want het was veel drukker dan we verwacht hadden. Vooral het onvermijdelijk wachten in rijen is niets voor al te kleine kinderen. En wachten moesten we. Zo werden we om te beginnen al naar een parkeerterrein midden in de stad geloodst, en vandaar (wachten) met een treintje naar het Dolfinarium gebracht. In het treintje gezeten, hoorden we dat het eerste treintje terug pas om 16:00 u ging. We wilden door omstandigheden iets eerder terug, dus dat was meteen al pech: ” een half uur lopen naar de auto”, want een taxi kregen we ër niet.
De dolfijnenshow was heel mooi, met heel toepasselijke muziek. Hoe krijgen die trainers het voor elkaar vraag je je af. Met name, hoe communiceren ze met die dieren? Bijvoorbeeld om ze allemaal tegelijk te laten knikken. Je moet dan toch wel goed contact hebben, en echt praten met ze kan niet. (Of zou het zover gaan?) Om maar niet te spreken van een dolfijn die de haring uit de handen van een 6 meter boven het water aan een takel hangende man haalt. Hij ziet de man van onder water, maakt vervolgens door met zijn staart te kronkelen snelheid in het water, lanceert zichzelf vanuit een gekromde baan met zo’n grote kracht (weegt zo’n 190kg) dat hij op de centimeter af stilhangt op de exacte hoogte en laterale positie van de haring, om die in een “splitsecond” op te kunnen happen. We applaudiseren er voor, maar vinden het eigenlijk normaal, terwijl het bijna van een bovennatuurlijke orde is. De dolfijn moet de benodigde lanceerkracht tijdens zijn kronkeling onder water bepaald hebben, als techneut kan ik daar lyrisch van worden. Hier kan natuurlijk geen enkele computer ter aarde tegen op. Zie foto die ik er vanmiddag van maakte hieronder.
Jan en Kees hadden veel plezier in het Dolfinarium vanmiddag, getuige de foto hieronder