De hele wereld in rep en roer! En ik had het gisteren al voorspeld. Rasmussen, een van de wielrenners in de Raboploeg uit de Tour de France naar huis gestuurd. Het ergst van alles vind ik eigenlijk nog het feit dat “de reden waarom” nu pas aan het licht komt, nu vast kwam te staan dat Rasmussen na zijn magistrale zege van gisteren de Tour zou winnen. Alles wat nu naar voren gekomen is omtrent zijn leugens, de reden van zijn ontslag, was al lang voor de tour bekend. Dragers van deze “kennis” hebben met openbaarmaking gewacht, en hadden daar kennelijk een reden voor. Dit ruikt naar kleffe manipulatie.

Waarom nu pas? Een politieke keuze? Als Rasmussen zich niet zo in de kijker gefietst zou hebben  hadden we er wellicht nooit iets over gehoord. Want zoals Mart Smeets het gisteren in het TV programma Avondetappe bout stelde: “ Wielrennen is liegen”. Of om Jans  Koerts  ex-prof-, en Tour de France renner in dit programma te citeren: “Iedereen gebruikt, maar je bent pas een echte prof als je jezelf zo drogeert dat je onopgemerkt door de controles komt” .

Wat een nepwereld is dit!

Ik kan mij niet voorstellen dat de Rabobank met deze prof-beerput door zal gaan.  

Geschokt was ik vanmorgen door het bericht van de complexe uitgezaaide kanker van sympathieke collega Jos Brink. Een buitengewoon aardige vent, altijd geïnteresseerd in het wel en wee van anderen. Nagenietend van een zeer druk bestaan, betrekkelijk gezond geleefd. En dan plotseling dit.  Zoiets zet je aan het denken. Je projecteert zoiets op je eigen situatie.

Een afgebakende tijdsperiode wordt in de vliegerij een tijdslot genoemd, bestaande uit twee tijdstippen. Een begin, – en een eindtijd. De rustperiode die je nog gegund is na je arbeidzame leven vormt eigenlijk ook een tijdslot. Het laatste tijdstip kan je zelf niet kiezen, het komt vaak te vroeg. De meeste mensen kunnen het eerste ook niet zelf kiezen, voor hen komt dit vaak te laat. Het Jos Brink verhaal lezende werd ik mij bewust van het voorrecht om niet bij die laatste groep te horen.

Ps   De huisfotograaf van Universal Lou Beerens heeft tijdens de laatste twee concerten in Ahoy een aantal series foto’s gemaakt. Er zijn echt beauty’s van foto’s bij. Hij heeft de meeste foto’s gemaakt vanaf een poot die tot 15 mtr hoog uitgeschoven kan worden. Deze professionele foto’s zijn te zien en te koop via www.loebeerens.nl/bznahoy/

Fietsen doe ik graag , maar ik ben daardoor allerminst een wielerfreak. Tot nu toe liet de Tour de France mij dan ook eigenlijk koud. Maar door alle heisa rond de verschillende dopingschandalen heeft de Tour toch mijn aandacht gevangen. Het valt mij op dat er vele hypocriete trekjes door het wielercircus rondwaren. Zo bracht Mart Smeets, overigens in mijn ogen een van de weinige echte vakpresentatoren, in zijn TV  programma “Avondetappe”,het verhaal van de bloeddoping bij Vinokoerov als het grootste  nieuws na WO II . “Dit is de sport en de mensen besodemieteren” klonk het amechtig in koor.

In het zelfde programma zie je echter beelden van de Spaanse renner Contador rijdend naast Rasmussen die zoals hij later zelf toelichtte, op dat moment met de Deen afspreekt dat hij de etappe “krijgt” en gele trui rijder Rasmussen voor het klassement gaat. En wij maar denken dat ze er echt voor fietsen. Over besodemieteren gesproken! Daar hoor je vervolgens Smeets en de zijnen niet over. Resumé: Het hele fietscircus is zo ziek en corrupt als een op sterven liggende maffiabaas. Vandaag wordt het weer spannend, niet zozeer omdat de tour sportief beslist kan worden, maar zeker omdat elke dag, dus misschien wel vandaag potentiële tourwinnaar Rasmussen naar huis gestuurd kan worden.

Overigens is het natuurlijk onbegrijpelijk dat een coryfee, als Vinokoerov, die in zijn land net zo belangrijk is als de president, zo’n fatale en stomme fout maakt. In een klap is zijn hele carrière afgelopen. Ik heb mijzelf geprobeerd te bedenken waar dit in ons vak mee te vergelijken is. Dan kom ik al snel op de krantenkop: “Lee Towers berooft Bank op klaarlichte dag”. Zo stom zal Leen gelukkig niet zijn.

Ik ben hier vandaag net als gisteren de hele dag intensief bezig met het archiveren, bewerken en op DVD zetten van de vakantiefoto’s die ik de laatste weken gemaakt heb. Een hele klus, maar wel machtig mooi werk. Vandaag, met dit mooie weer willen we graag met de kleinkinderen fietsen. Sophie , die vorige week in Lazise plotseling een uitbraak van waterpokken kreeg, knapt gelukkig weer op, wellicht kan zij ook mee op de fiets.

Er wacht ook nog veel vliegwerk, maar dat staat voor later in de week gepland. Het wordt gewoon weer druk hier!