Maandelijks archief: juni 2007

Poppaleis Ahoy

Daar stonden we dan, in dat prachtige poppaleis Ahoy, tussen die 8500 enthousiaste toeschouwers. Je voelt je heel klein in die grote ruimte. Meer dan ooit besefte ik gisteravond wat een geluksvogels wij zijn geweest, dat we dit allemaal hebben mogen meemaken. Dat we onze jongensdroom helemaal in het echt beleefd hebben.

Deze avond was georganiseerd door de postcodeloterij. De gasten waren allemaal uitgenodigd, het was dan ook niet zeker hoeveel er daadwerkelijk zouden komen opdraven. Dat was verpletterend, Ahoy zat bomvol, alle uitgenodigden waren gekomen.

De afgelopen 42 jaren heb ik ervaren dat succes en populariteit  in ons vak niet te koop zijn, dat populariteit ook niet afgedwongen kan worden. Ook kwaliteit staat niet garant voor succes. Soms halen de mooiste platen de hitparade niet eens, en worden de meest vernuftige en dure CD-producties zo maar de vuilnisbak in gesmeten. Succes moet je door het publiek gegund worden. Ik zou hier makkelijk een hele serie sprekende voorbeelden van kunnen geven. En de massa laat zich op dit vlak niet manipuleren.  De mensen in de straat  moeten echt iets met je hebben, moeten je leuk vinden en je iets gunnen. Dat dit bij ons op een bijna niet eerder geëvenaarde manier het geval is geweest bewijzen de tientallen onderscheidingen, 85 gouden en platina CD’s en het recordaantal van 55 top 40-hits, en de duizenden tranen tijdens onze final tour…..

De afgelopen maanden en vooral de laatste weken , op weg naar het einde merken we die affectie heel erg sterk. Het publiek laat duidelijk blijken dat het van ons houdt, dat het BZN in de armen gesloten heeft. Je voelt echt dat iedereen met je meeleeft. Dat Jan en Alleman de pijn van het afscheid voor ons probeert te verzachten, door allerlei mooie cadeau’s mee te brengen en leuke dingen voor de band te organiseren  In wielrennertermen worden we door het publiek langs de lijn naar de finish geschreeuwd of er als het ware naar toe gedragen. Wat een ongelofelijk prettig gevoel is dat. Wat een waardering. In mijn stoutste dromen had ik niet verwacht dat het zo heftig zou zijn allemaal.Ja , we zijn echte geluksvogels.

Afijn, het was weer een fantastische avond. Alle meezingende en meedeinende toeschouwers hadden kleine lampjes gekregen, waarmee ze onder bepaalde nummers massaal zwaaiden. Het was een ontroerend mooi gezicht vanaf de bühne. Zo mooi zelfs dat wij ze er nu voor zaterdagavond ook 8500 besteld hebben  (in China) . Na afloop hadden we nog “meet and greets” met een aantal mensen waaronder een aantal winnaars van een BMW,- er werden gisteravond 70 BMW’s door genodigden in de zaal gewonnen. De soap heeft met twee camera’s de hele avond opnames gemaakt.

Vandaag houden we het rustig. Vanmorgen eerst joggen, en daarna een paar kilometer fietsen, even lekker bijkomen en weer opladen.

De eerste van de drie laatste Ahoy concerten

Om een beetje uit te waaien zijn we vanmorgen een paar uur wezen fietsen. Met BZN vertrekken we zo meteen naar Rotterdam voor de eerste van de drie laatste Ahoy concerten. Ik heb een vreemd onbestemd gevoel, dat wel lijkt op dat wat je hebt juist voor een af te leggen examen. Er worden vandaag continu soapopnames gemaakt, en er zijn allerlei ander mediaploegen aanwezig. Ben benieuwd hoe het mijn collega’s vergaat. Ik denk ook steeds aan de laatste woorden die ik moet gaan uitspreken aanstaande zaterdag, daar ben ik nog niet uit. Wat een hectische tijd, en wat een emoties, dit wordt denk ik de vreemdste week uit mijn leven.