Ons laatste concert heeft een ongekende golf van emotie teweeg gebracht bij het publiek in Ahoy , maar vooral bij de miljoenen kijkers thuis merken wij nu. Nooit eerder werd er zo massaal en bijna euforisch gereageerd als na dit concert. De belangstelling was ook overweldigend. Stel je voor , een bijna 3 uur durende live TV uitzending van een band die gemiddeld over die 3 uren 1,6 miljoen kijkers trekt. Het laatste half uur werd door gemiddeld 2,3 miljoen met uitschieters tot boven 2,5 miljoen mensen bekeken. Ons afscheid heeft wat los gemaakt. Dat blijkt uit de honderden kaarten en brieven die we nu dagelijks ontvangen. Wel grappig: op de post voor mij staat vaak gericht aan: Jan Tuijp Volendam, het komt echter tercht bij mij. Maar ook uit de vele jubelende reacties per E-mail, sms-jes, in alle grote Nederlandse dagbladen, op TV en gewoon op straat. Iedereen die je tegenkomt, al dan niet bekend, steekt zijn of haar duim omhoog, of roept je de meest lovende woorden toe. Ook automobilisten die zelfs midden op de weg stoppen hun raampje opendraaien om je te complimenteren. En dat in het doorgaans toch stoïcijnse Volendam. Het heeft mijn stoutste dromen overtroffen.

Leuk vond ik dat alle bandleden afgelopen zondag van Restaurant van den Hogen bij ons op de dijk een dinerbon kregen aangeboden, als dank voor de jarenlange positieve promotie die wij voor Volendam gemaakt hebben. De dinerbon is leuk, maar het feit dat iemand daar aan gedacht heeft vind ik nog leuker. Want, zoals onze burgemeester het op de “afterparty” in Ahoy tegen mij zei, “de positieve promotionele impact van het  jarenlange immense BZN succes, maar ook dat van de Cats daarvoor,  en nu weer Jan Smit voor Volendam, is heel groot. En de betekenis voor de Volendamse economie met name voor  de middenstand , het bedrijfsleven en het toerisme is veel groter dan de meeste Volendammers zelf beseffen. Uiteraard ben ik daar als rechtgeaarde Volendammer best trots op.

Vanavond hebben we in paviljoen Smit Bokkem de preview van de laatste niet uitgezonden aflevering van de docu-soap die wel op de DVD zal komen. Het gaat hier om de laatste opnames die op 15 en 16 juni in en om Ahoy gemaakt zijn.

We zijn nu in de studio van Arnold Muhren in Volendam bezig met de mixage van de geluids-opnames van de DVD en de CD die zo snel mogelijk uitgebracht zal worden. Heel vreemd eigenlijk, BZN bestaat niet meer, maar toch zitten we nu met zijn allen in de regiekamer van de studio, zoals altijd. Alsof er niets veranderd is. Maar dat is wel degelijk het geval. Het zal nooit meer zo worden als het was.

Het deed mij goed om onderstaande foto vandaag in de Telegraaf te zien. Ik had mij voorgenomen om na afloop van het concert in elk geval Carola op de bühne nog te omhelzen, en haar te bedanken voor alles, dat betekende veel voor mij. Dat nu uitgerekend dit moment in de krant komt vind ik prachtig.

Net als gisteren kan ik ook vandaag nog steeds geen woorden vinden om het vreemde en lege gevoel dat overgebleven is na zaterdagavond, te verwoorden. Al helemaal is met geen pen te beschrijven hoe ik het laatste concert ervaren heb. Ik ben er nog steeds stil van, het kost heel veel moeite om alles te verwerken. Gistermiddag hebben we samen met onze kinderen en kleinkinderen de TV uitzending van het laatste concert gezien. Verbijsterd keek ik toe, heb ik daar echt gestaan , en heb ik dit niet gedroomd. Als het echt waar is wat ik zag en hoorde, en het is natuurlijk waar, dan was dit de mooiste happening uit ons hele BZN bestaan. Weer had ik een brok in mij keel en kippenvellen bij het zien van die ongelofelijke steun die we van het publiek kregen in Ahoy. Zelfs nog na het laatste lied, toen de zwaar geëmotioneerde fans zelf ook stuk zaten bleven ze ons maar toejuichen. Ik ben er kapot van.

We gaan een paar uurtjes fietsen en proberen een beetje op verhaal te komen.