Vandaag is dan mijn eerste werkeloze dag, net als morgen en overmorgen maak ik er ook echt vrije dagen van. Ik heb helemaal niets gepland, ook geen vliegerij, geen lesvluchten of fotoshoots, geen vergaderingen etc. blanco agenda. Heerlijk niets doen. Beetje wandelen, beetje fietsen met de kleinkinderen. Voor het eerst toch wel een vreemd en leeg gevoel dat er geen BZN agenda meer zal zijn. We zijn gisteravond na mijn terugkeer uit de studio maar wat gestoofde aal gaan eten in ons favoriete visrestaurant op de dijk.
Hoewel ons werk in de studio er op zit, zijn daar technici Pieter Boer, Patrick Muhren en editor Sander nog met wat technische beslommeringen bezig. Dat kan nog wel twee dagen duren. Buitengewoon jammer dat we geen luistersessie meer konden plannen, om ons eigenlijke afscheid van elkaar een beetje in stijl te laten verlopen. Ook hadden we dan nog met enkele Universal mensen het laatste glas kunnen heffen. Niet iedereen was echter op de vrijdag beschikbaar. Pas dan is namelijk de editing klaar, en is het mogelijk de gehele DVD achter elkaar af te spelen.
De laatste dagen bereikten mij wat bezorgde mails. Aanleiding hiervoor is kennelijk mijn bijdrage van een paar dagen geleden waarin ik mij afvroeg “of ik dat nu nog niet lang genoeg gedaan heb; “aan mijn toekomst denken” Moet ik niet eens gewoon onder het bekende motto “Leef je Leven” gaan leven?” Zei ik toen, “en vooral veel terugdenken aan vroeger, aan die mooie tijd met BZN? En nagenieten van het verleden in plaats van steeds maar te denken aan de toekomst?”
Mensen vragen zich, -uiteraard allemaal heel goed bedoeld,- af, of ik mezelf hiermee niet een nieuwe toekomst ontzeg en het verleden niet teveel romantiseer, en daarmee voor mezelf een probleem creëer. Ik denk dat het allemaal wel meevalt. Misschien had ik mij iets anders moeten uitdrukken. Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik genoeg gedacht heb aan “later”. Daardoor hebben we ook nooit optimaal van ons succes genoten. Het genieten werd verdrongen door de jacht naar nieuwe succes, omdat we maar bezig waren met later, met onze carrière, met onze toekomst. Daar heb ik nu genoeg van, en gelukkig kan ik mij het permitteren om deze carrièredrang te doven. In plaats daarvan van het heden te genieten zonder te moeten presteren, en af en toe eens terug te denken aan die mooie BZN-tijd.
Zojuist sprak ik Carola, we hebben besloten om vrijdag toch een luistersessie in de Muhren studio te beleggen, al was het alleen maar om dan op gepaste wijze afscheid van elkaar te kunnen nemen, alhoewel misschien dan niet iedereen van de band er bij zal zijn.