Zo konden we naar de verjaardag van de vrouw van mijn broer Cor. Deze broer heeft het befaamde tegel, sanitair en keuken imperium “ TUIJP’s “ opgebouwd in Noord,- en Zuid-Holland. Het was er gezellig.
Vanmorgen las ik in de krant dat prins Willem Alexander een fietsrit in de buurt van Rotterdam en Den Haag heeft gemaakt om de zgn “verommeling” van ons landschap te aanschouwen. Het landschap verdwijnt achter bedrijfsgebouwen, kassen en woningbouw aldus de organisators van deze Koninklijke rit. Deze lieden moeten echter eens een keer met de prins, die ook een fanatieke piloot is, een vluchtje maken over Nederland. Dan kunnen ze zien wat de echte landschapsvervuilers zijn; de duizenden windmolens die als witten lelijke gedrochten her en der de grond uitrijzen, terwijl op wetenschappelijk niveau nog veel twijfel over het rendement van deze lelijke obstakels.
Over vliegen gesproken. Ik las net dat een Duitse Cessna in de waddenzee is gestort nadat deze door twee F16’s was onderschept. De piloot zou zich niet gemeld hebben toen hij de grens overstak. Wat een gek verhaal is dit. “Op zicht” vliegend hoeft deze man zich helemaal niet te melden, en dat er zomaar even twee F16’s worden ingezet als dit al zo zou zijn is nog gekker. Hier is iets anders aan de hand, de waarheid zullen wij wel niet te weten komen.
Voordat we vanavond naar Hoorn vertrekken hebben we hier eerst de oppas over Tim, een van onze kleinzoons. Dan even naar moeder natuurlijk, want het is per slot van rekening moederdag vandaag, en mijn moeder leeft gelukkig nog.
HERINNERINGEN VAN EEN VOORMALIG BANDLID –Evert Woestenburg- (Deel 5)
Ontmoeting met Kees Tol
Zoals reeds in voorgaande afleveringen gememoreerd, gingen Jan en ik, samen met meerdere vrienden, vaak dansen en kletsen bij dansschool Buys-Spruitje.Onze vriendenploeg was inmiddels uitgebreid met jongens als Jan Mooyer,Jan Kies,Sam Pen,Coen Wulterkens,Klaas Vais,Klaas Rembrand,Gerrit Woestenburg, en Wim Visscher .Genoemde Jan Mooyer verhuisde al spoedig naar Engeland om aldaar een nieuw bestaan op te bouwen. Hij startte een onderneming in “zwevende zwembadvloeren”.Zakelijk ging het hem bijzonder goed,zijn gezondheid liet echter te wensen over. Enkele jaren terug overleed Jan op veel te jonge leeftijd. Gerrit zou spoedig onze drummer worden en vrij vlot daarna Jan Kies onze zanger.Wim Visscher zou mijn zwager worden en tevens de medeoprichter van de allereerste BZN-fanclub. Vele jaren later zou Wim ook nog wethouder worden van onze gemeente Edam-Volendam.
Op een zondagavond waren Jan en ik een keertje toevallig zonder de andere vrienden bij Spruitje en wij kwamen aan een tafel te zitten met een tot dan toe voor ons onbekende jongeman. We maakten kennis met elkaar en wij gaven aan dat wij gek waren van muziek,en vooral van The Shadows,en dat ikzelf ook wat slaggitaar speelde. Deze ontmoeting bleek achteraf van doorslaggevende betekenis voor het ontstaan van BZN,want wat bleek,deze jongeman,Kees Tol,speelde klassiek gitaar met extra belangstelling voor,jawel,muziek van The Shadows. Kees speelde zelfs al vele Shadow-nummers en beschikte ook over bladmuziek. Jan en ik waren vanzelf in alle staten en ook Kees toonde grote belangstelling. We spraken af om de zaterdag daarop bij elkaar te komen op mijn kamer op nr.109,uiteraard met beide gitaren ,om te beluisteren en te beoordelen waartoe we zoal in staat waren. Voor mijzelf was dit de eerste keer in mijn leven dat ik samen speelde met een andere gitarist en dat was werkelijk een belevenis .We speelden waarschijnlijk nummers als Apache,Kontiki, Midnigt,Spring is nearly here.Ik kan me nog goed herinneren dat Jan al een uur voordat Kees zou komen bij mij op de kamer aanwezig was,die zaterdagmiddag rond een uur of 1.En terwijl Kees en ik onze deuntjes speelden,geraakte Jan in alle staten. Want dit was natuurlijk niet kompleet,hier hoorde een basgitarist bij. Maarja,wie moesten we daar voor vragen…..? Uiteraard was er geen denken aan dat we daar iemand voor zouden vragen,want deze gitarist zat alreeds in de kamer,dus Jan zelf.De maandag daarop nam Jan kontakt op met
Mijn kamertje bleek uiteraard veel te klein,vooral toen we besloten om ook mijn neef Gerrit Woestenburg als drummer uit te nodigen .En zowaar,we hadden een bandje,dan wel voorlopig uitsluitend instrumentaal,maar toch. En wat waren we tevreden met de resultaten. Het gehele jaar daaropvolgend hebben we zowat het gehele Shadow-repertoire ingestudeerd. In mijn CD-verzameling zitten ook nog wat Shadows stukken en soms draai ik nog wel eens het stuk met als titel Bossa Roo, een jazzy-achtig stuk.Kees,Jan en Gerrit zouden het stuk heden nog onmiddellijk herkennen en spelen,zelf denk ik niet dat ik dat ooit nog voor elkaar zou krijgen.Andere nummers waren bijvoorbeeld: “Nivram,Geronimo,Midnight,Atlantis,Perfidia,Cosy,Rise and fall of flingel bunt,Rhythm and Greens,Kontiki,Spring is nearly here”
Van mijn kamertje verhuisden we enkele weken naar onze kelder,alwaar Gerrit zijn trommels op tegels plaatste,bij gebrek aan standaards.(zie onderstaande foto)
Uiteraard was inmiddels ook aandacht besteed aan de elektronika. Elektrische gitaren,versterker en microfoon. Jan had een schoolvriend uit Amsterdam en deze vriend kon een versterker maken,hetgeen geschiedde. We kochten 2 speakers en deze werden in kasten gebouwd door mijn zwager Ap Dollie.Ook mochten we van de vader van deze zwager voortaan oefenen op de zolder van de timmerloods .Wat zullen we daar een zaagsel hebben ingeademd,maar wat waren we aldaar produktief en wat hadden we een plezier .En soms speelden we ook op de achterstraat bij Jan thuis of bij ons achter, aan de dijk, en de belangstelling werd steeds groter.
Na het instuderen van de eerdergenoemde Shadow- nummers ging onze aandacht uit naar een LP /CD van dezelfde groep,waarop o.a. nummers op stonden als “Brazil,In the mood,Bossa Roo en National Provincial Samba”.Dit was toch wel muziek van een wat hoger niveau en het gelukte ons een aantal nummers in te studeren. Heerlijk om te doen.
Dit is de oudste foto die van BZN bekend is, bij Evert tegen de kelder aan staan vlnr Evert Woestenburg, Jan Tuijp, Gerrit Woestenburg en Kees Tol
Jan Tuijp speelt hier op de door zijn vader zelfgemaakte basgitaar die nu in het Palingsound museum in Volendam hangt.
En als je dan die LP’s van The Shadows bestudeerde,dan kwam je vanzelf ook wel eens een vocaal nummertje tegen. Maarja,we hadden in den beginne nog geen zanger.
Dus zou het een leuke quiz-vraag zijn “welk lied door wie in BZN als eerste werd gezongen en hoe vaak?”
Het antwoord zal ik verklappen: Het was de auteur van dit verhaal .In dat eerste jaar mocht ik van Jan,Kees en Gerrit een poging wagen om een nummer van Cliff Richard te zingen met als titel :”Having fun”. Nou,wat hadden we ’n plezier. Vele jaren later werd ik er nog door Jan aan herinnerd en eerlijk gezegd was ik het al een beetje kwijt. Inmiddels heb ik weer een CD thuis waar het nummer op staat en het begint als volgt:
“The grand old duke of
Ik meen dat we het nummer hooguit 5 keer hebben gespeeld,het was een beetje te soft. Ook mocht ik nog zingen:”There is a rose in Spanish Harlem”,maar ik geloof dat dat meer voor intern gebruik was.Deze liederen waren heel leuk en heel melodieus,doch meer niet geschikt voor een aankomende popgroep. De tijden zouden veranderen:het werd tijd voor de wat ruigere rock.
Onze groep zou spoedig worden uitgebreid met een zanger,maar toch kan ik mij herinneren dat we met ons vieren een keertje voor een volle Jozef enkele instrumentale nummers mochten brengen. Er speelde een groep met de naam Goldfingers en in de pauze maakten wij hen kenbaar dat wij een bandje hadden en dat wij graag iets wilden laten horen. Laten zij nou akkoord gaan met ons voorstel en wij speelden die avond 3 Shadow nummers. Van 1 nummer weet ik nog zeker dat het werd gebracht n.l.”Midnight”,over de andere 2 heb ik twijfel.
Twee jaar terug las ik in het BZN fanblad nog een oud krantenartikel,waarin verslag werd gedaan van deze avond.
Noot
Door onze 4-mansformatie was een basis gelegd en de groep zou zich spoedig daarna verder ontwikkelen met zanger Jan Kies en manager
Evert