Toen we afgelopen dinsdag met prachtige kado’s overladen vanuit Winterswijk naar huis reden reden voelde ik in de auto al dat ik ziek werd. Gistermiddag heb ik zodoende met koorts boven de bollenvelden in Noord Holland rondgevlogen, en heb ik al hoestend en proestend de installateur hier thuis nog geholpen met het trekken van kabels voor onze nieuwe satellietschotelantenne. Van de wijnen op de laatste avond van onze wijn cursus gisteravond  heb ik maar weinig geproefd. Ik voelde  me vreselijk. De afgelopen nacht hebben mijn vrouw en ik helemaal niet kunnen slapen. Door mijn hoge koorts,-40 graden,- en mijn ongelofelijke blafpartijen beleefden we een nachtmerrie.

Gisteren had de installateur per ongeluk een loodflap en twee dakpannen doorboord, dat kwam de timmerman vanmorgen meteen weer repareren, zodat het circus ondanks alle ziektes en zeertes  vanmorgen weer volop draaide. Ik hoop maar dat Carola hier geen spoortje van heeft opgevangen. Als een van de solisten zo’n griepaanval krijgt worden de concerten afgezegd. De vraag is of we die dan nog voor ons uit kunnen schuiven, zoals we met de laatste griepaanval van Jan Keizer hebben kunnen doen. Het laatste concert is op 16 juni, wat er ook gebeurt. Het komt nu toch wel griezelig dichtbij allemaal. Ik denk veel aan de laatste avond, en wat ik als laatste tegen het publiek zal zeggen.

Ook om ons heen begint het einde van BZN nu echt te leven, velen vragen je of je er tegen op ziet, en wat je gaat doen na de 16^e juni. Ik moet zeggen dat het me echt elke dag bezig houdt.